برندهای عطرسازی به چه گروه‌هایی تقسیم می‌شوند؟
طبقه‌بندی شرکت‌ها و برندهای عطرسازی
معمولاً برندهای عطرسازی بر اساس نحوه و ساختار فعالیتشان به گروه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که شامل دیزاینر (Designer)، عطر نیش (Niche) و آرتیزان (Artisan) می‌شود.
دیزاینر (Designer)
شرکتهای خیلی بزرگ با قدرت مالی فراوان هستند که در گستره وسیعی از صنعت مد یا اتومبیل سازی، ساعت‌سازی و … به تولید مشغول بوده و به عنوان یک بخش مکمل، در زمینه تولید عطر هم فعالیت دارند. بیشتر اسم‌های شناخته شده در صنعت مد در این گروه قرار دارند مانند Calvin Klein. روش عمومی این شرکت‌ها این است که با استفاده از نظر سنجی‌ها و روش‌های علمی در آمار روند سلیقه مشتری‌ها را در ارتباط با رایحه‌های مورد علاقه، رنگ عطر، شکل محفظه و سطح درآمد آن‌ها و توان آن‌ها در پرداخت جهت هر شیشه بررسی کرده و بر اساس بازار مورد نظر خود عطری با رایحه، کیفیت و قیمت مشخصی ارائه می‌دهند. به همین دلیل این عطرها اغلب حالت عامه پسندتری داشته و مقبولیت عمومی بیشتری بدست می‌آورند. بعلت قدرت مالی فراوان کمپین‌های تبلیغاتی وسیعی راه انداخته در نتیجه اسم این برندها و عطرهای تولیدی آن‌ها بیشتر شناخته شده هستند.
نیش (Niche)
عبارت نیش یا بازار نیش به فارسی جاویژه بازار به بخش حاشیه‌ای کوچکی از بازار گفته می‌شود که بر روی یک نیاز ویژه یا یک کالای ویژه متمرکز شده‌است. این گونه از مدیریت بازاریابی بازار هدف خود را بر پایه نیاز بسیار ویژه، دامنه قیمتی، کیفیت کالا و ویژگی‌های جمعیت‌شناختی تعریف کرده‌است. هدف از بازاریابی جاویژه تمرکز کردن بر برآورده کردن یک کالا یا خدمت برای بخش کوچکی از بازار است که کالاها یا خدمات موجود نتوانسته‌اند نیاز آن بخش را به خوبی برآورده سازند. در صنعت عطر اغلب شرکتهایی که این‌گونه بازاریابی را انتخاب کرده‌اند نسبت به غول‌های چند ملیتی توان مالی کمتری داشته و بیشتر اهتمام خود را در افزایش کیفیت رایحه‌ها و سلایق خاص بکار می‌برند. در بعضی از این برندها عطار و صاحب شرکت یکی هستند، هرچند در بعضی از آن‌ها طراحی عطر به عطارهای خارج از شرکت سپرده شده‌است. یکی از تفاوت‌های اصلی روش تولید این شرکت‌ها با غول‌های دیزاینری در این است که طراح عطر در این شرکت‌ها کمتر به روندها و نظرسنجی‌های عمومی توجه نشان داده و بیشتر کار تولید عطر را مانند یک اثر هنری بر اساس ذهنیت، داستان و ایده خودش طراحی و تولید می‌کند، به همین دلیل عطرهای این خانه‌ها اغلب خاص پسندتر بوده و کمتر مورد اقبال عمومی قرار می‌گیرند. از معروفترین برندهای این حوضه می‌توان از Serge Lutens و Guerlain در این زمینه نام برد. بعضی از برندهای دیزاینری جهت رقابت با شرکتهایی که در بازارهای نیش فعالیت می‌کنند خط تولیدهای جداگانه‌ای تحت عنوان «اختصاصی» یا «ویژه» راه انداخته‌اند که بر روی همین بازارهای حاشیه‌ای تمرکز می‌کنند. از معروفترین این کارها می‌شود از خط Private Blend شرکت Tom Ford یا La Collection Privée برند Dior نام برد. امروزه شرکتهای عطرسازی فعال در بازارهای نیش بعلت نیاز کمتر به منابع مالی و افزایش مصرف بخصوص در بازارهای حوضه خاورمیانه رشد قارچ گونه‌ای داشته‌اند.
آرتیزان (Artisan)
زیر مجموعه‌ای از شرکتهایی با استراتژی نیش مارکتینگ هستند که یک عطار خود، برند خیلی کوچکی ایجاد کرده و صاحب برند و عطار در آن یکی می‌باشد. به این گروه ایندی نیش (Indie Niche) هم گفته می‌شود. تعداد کارکنان این شرکت‌ها از تعداد انگشتان دست فراتر نمی‌رود. این برندها اغلب سعی می‌کنند کمبود خود در زمینه مسایل مالی و امکانات بازاریابی را با استفاده از خلاقیت و ایجاد آثار هنری از رایحه، جبران نمایند. آن‌ها اغلب گستره فروش محلی داشته و در نهایت از امکانات فروش آنلاین استفاده می‌نمایند. خیلی از این شرکت‌ها به حوضه تولید عطرهای طبیعی (عطرهایی که صد در صد مواد اولیه استفاده شده در آن‌ها طبیعی می‌باشد) روی آورده‌اند. از برندهایی که در حوضه ایندی نیش معروف می‌باشند می‌توان از Andy Tauer و DSH نام برد.
منبع: ویکی پدیا
