باغ شعر

اِ لیـــار    (جبار محمدی )
 

گشودی چشمه ی عشقی، به زیر طاق ابرویت
هَزارم کردی ای جانان، به باغی پرگل ازرویت  
چه دلها بردی ازدامن، به عرش عرصه هستی
هـزاران دل ببستی تو، به هر تاری زگـیسـویت 

اِ لیـــار    (جبار محمدی )
 

شـکر ریزد لبانـت کـام گوشــم
کـلام شـکّـرینت مــی نیوشـم
گهی هوش از سر من مـی ربایی
گهـی  مـی آوری بربام هـوشم

اِ لیـــار    (جبار محمدی )
 

چون زمهرش به گِلم یک نظری نازل شد
گِل برآمـــد قدح بی بدلی بردل شد
روحی آن حضرت باری چو دمیدم درگِـل
برنشان گـــهر عشق دلم مایـــل شد