سرویس مقاومت جام نیـوز:

دوره راهنمایی بود. هر چقدر به بچه ها می گفت کم توقع باشید و سعی کنید کارهایتان را خودتان انجام دهید، خودش چند برابر عمل می کرد.

یادم هست یک روز که از مدرسه آمد، من توی حیاط بودم. دیگ آبگوشت هم روی اجاق بود، نزدیک شد و گفت:«عزیز، گرسنمه، ناهار چی داریم؟» می دانستم آبگوشت دوست ندارد، بهش گفتم:«علی جون چون کار داشتم، نتونستم چیز دیگه ای غیر آبگوشت درست کنم.» هیچی نگفت، سرش را پائین انداخت و رفت آشپزخانه.

دنبالش رفتم، دیدم کتری رو آب کرده و روی گاز گذاشته بود تا جوش بیاید. چند دقیقه بعد چایی درست کرد و با نان خورد. بعدش هم رفت خوابید. علی خیلی کم توقع بود و هیچ وقت بداخلاقی نکرد.

به گزارش جام نیوز، مجموعه خاطرات امیر سرتیپ دوم اکبر فتورائی در کتابی با عنوان «ابد+ ده سال» گردآوری شده و قرار است به زودی از سوی انتشارات سوره مهر روانه بازار کتاب شود. این اثر که به قلم هادی عابدی تدوین و نوشته شده، دربردارنده خاطرات فتورایی، از دوران کودکی وی تا فعالیت‌های او در سال‌های پیش از انقلاب و پس از انقلاب را تشکیل می‌دهد.
 

راوی در این اثر ابتدا به خاطرات دوران کودکی خود می‌پردازد و در ادامه به پیوستنش به ارتش اشاره می‌کند. ادامه کتاب به خاطراتی از فتورائی اختصاص دارد که راوی در آن به فعالیت‌ها و حال و هوای نظامی‌های مذهبی در دوران ستم‌شاهی می‌پردازد. در این میان بخش قابل توجهی از خاطرات فتورائی به نوع نگاه سیستم زنان به نیروهای مذهبی ارتشی اختصاص دارد. از خلال خاطرات ذکر شده چنین برداشت می‌شود که سیستم ارتش دوره شاه به شدت مخالف فعالیت نیروهای مذهبی بوده و بارها تلاش کرده تا یا به روش‌های غیرمستقیم آنها را از دیانت دور کند و اگر موفق نشد، با مأموریت‌های خارج از شهر، آنها را از پایتخت دور کرده و گرفتار حواشی امر کند.
 

با وجود این خاطرات فتورائی بارها از نیروهایی یاد می‌کند که به دلیل اعتقادات مذهبی خود حاضر به تسلیم نمی‌شوند. به عنوان نمونه راوی از برگزاری محافل موسیقی شبانه ویژه نیروهای ارتشی یاد می‌کند و در ادامه می‌گوید: «یک‌شب دیدم محبی یک سنجاق قفلی را داخل گوش‌هایش می‌کند. با خود فکر کردم برای تمیز کردن گوش‌هایش چه روش خطرناکی را انتخاب کرده است، برای دادن تذکر به او نزدیک شدم و گفتم: «علی چه کار می‌کنی؟ این کار خیلی خطرناکه.» در حالی که سخت مشغول بود، در پاسخم گفت: «برای اینکه صدای موسیقی را نشنوم، مقداری پنبه در گوشم فرو کردم، ولی حالا به راحتی بیرون نمی‌آید.»
 

کتاب در ادامه به بازداشت شدن راوی به جرم به مخاطره انداختن امنیت ملی کشور و حکم ابد وی اختصاص دارد. راوی در این بخش به بیان و ویژگی‌های زندان‌های رژیم در آن زمان می‌پردازد که در آن نیز می‌توان از باب تاریخی مطالب جالبی را خواند که از جمله این موارد وضعیت سیستم زمانه و روش‌های بازجویی است. کتاب در فصل‌های بعدی به زندگی راوی پس از سال‌های انقلاب اختصاص دارد که در این بخش خاطراتی از شهید صیاد شیرازی نیز روایت می‌شود.
 

اگر خاطرات فتورائی را به دو بخش پیش و پس از انقلاب تقسیم کنیم، باید گفت که بخش نخست از وجوه مختلفی نسبت به بخش دوم کتاب توفق داشته است. نخست آنکه راوی با جزئیات بیشتری در این بخش به نقل خاطرات خود پرداخته است، هر چند به نظر می‌رسد که در بخش‌هایی از کتاب توصیف، عنصر غایب در روایت بوده است. این موجزگویی و عبارت‌های خالی از جزئیات، در بخش‌ دوم کتاب بیش از بخش اول قابل رؤیت است. علاوه بر این، خاطرات در بخش نخست دارای جذابیت بیشتری است و این شاید علاوه بر جنس واقعه نقل شده، به وجود همان جزئیات بیشتر ارتباط داشته باشد.
 

«ابد+ ده سال» از سوی انتشارات سوره مهر تا پایان سال جاری روانه بازار کتاب خواهد شد.

تسنیم

115

  به گزارش سرویس مقاومت جام نیـوز ، به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، علی صیاد شیرازی به خرداد ماه سال 1323 در روستای «کبودگنبد» از توابع درگز (خراسان) متولد شد.در سال 1343 در کنکور دانشکده ی افسری پذیرفته شد و در مهرماه 1346 در رسته توپخانه با درجه ستوان دومی وارد ارتش گردید. این افسر ممتاز ، چه پیش از انقلاب و چه پس از پیروزی انقلاب ،به ایمان و التزام شدید مذهبی شهرت داشت و همین باعث شد که با پیروزی تهضت اسلامی مردم ایران، به سرعت جایگاه منحصربفردی در میان توده های مردم و رهبران انقلاب پیدا کند.

علی صیاد شیرازی در طول 32 سال خدمت نظامی خود که 23 سال آن در جمهوری اسلامی سپری شد ، از خود کارنامه ای درخشان به جای گذاشت و همین باعث شد که رهبر انقلاب در آخرین وداع خود با پیکر او ، زانو زده و بر تابوتش بوسه بزند.

نمایی که پیش رو دارید، در بهار 1360 به ثبت رسیده است. روزهایی که «صیاد شیرازی» علی رغم برداشتن جراحت سنگین در جبهه غرب (بر اثر تصادف)، مورد غضب «بنی صدر» نیز واقع شده و پس از خلع درجه توسط او، از فرماندهی عملیات قرارگاه شمال غربِ ارتش، عزل شده بود.

روحمان با یادش شاد

هدیه به روح بلند پروازش صلوات

مشرق

  به گزارش سرویس مقاومت جام نیـوز، شهید علی صیاد شیرازی

 در تیرماه 1365 با پیشنهاد آیت‌الله العظمی خامنه‌ ای به فرمان امام خمینی(ره) به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد و در 18 اردیبهشت 1366 به درجه سرتیپی ارتقا یافت. عمده شهرت سرتیپ صیاد شیرازی در دنیا به واسطه حضور در عملیات مرصاد به عنوان فرمانده است.

در سال 67 که مجاهدین خلق (منافقین) با حمایت نیروهای عراقی مرزهای غرب ایران را مورد هجوم قرار گرفته داده بودند، صیاد شیرازی آن‌ها را در عملیاتی تحت عنوان مرصاد شکست داد و ضربه‌ای سخت به آنان وارد کرد. تمام رزمندگانی که در این عملیات حضور داشتند، حضور موثر صیاد را عاملی اصلی در پیروزی ایران در عملیات مرصاد می‌دانند. دلیل اصلی ترور این فرمانده در سال 78 توسط منافقین نیز توسط خود آن‌‌ها حضور فعال شهید صیاد در عملیات مرصاد که نتیجه آن کشته شدن بسیاری از منافقین بود برشمردند.

شهید صیاد می‌گفت من حسن را خیلی دوست دارم

سردار شهید حسن تهرانی مقدم از دوستان و همرزمان سپهبد شهید علی صیاد شیرازی بود و این دو همیشه در عرصه‌های مبارزه چه در زمان جنگ تحمیلی و چه بعد از آن در داخل مرزهای جمهوری اسلامی با فعالیت‌ها و مبارزات بی نظیرشان خوش درخشیده‌‌اند. هر دو از سرداران شهیدی هستند که در جهادی بعد از هشت سال دفاع مقدس به شهادت رسیده‌اند.

شهید صیاد شیرازی و شهید حسن طهرانی مقدم به واسطه همکاری های مختلفی که داشتند خاطرات مشترکی نیز با هم ساخته و ماندگار کردند. سردار امیرعلی حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران رابطه آن‌ها را اینگونه روایت می‌کند و می‌گوید: «اخلاق و زبان حسن طهرانی مقدم، حلال مشکلات و برطرف کننده موانع بود.در همان سال 61 که مسئولیت توپخانه را به همراه شفیع زاده برعهده گرفت، بیشترین ارتباط و نزدیکی را با شهید بزرگوار صیاد شیرازی داشت به گونه ای که در طول سال‌های دفاع مقدس، هروقت صیاد شیرازی، بنده و دیگر دوستان را می‌دید می‌گفت مراقب حسن باشید. شهید صیاد می‌گفت من حسن را خیلی دوست دارم چون تعصب او به نظام و تعصب ملی او، فراتر از تعصب سازمانی است.»

ما از کانال شهید صیاد شیرازی وارد عرصه توپخانه شدیم

شهید طهرانی مقدم نیز ارادت بسیاری به مرد متواضع و مقتدر ارتش، صیاد شیرازی داشت و در یکی از سخنرانی‌های خود در سال 87 است در جمع پیشکسوتان توپخانه و موشکی سپاه ایران درباره این شهید والامقام می‌گوید: «من به نیکی و بزرگی یاد می‌کنم از شهید صیاد شیرازی، درآن زمان برتری درجبهه‌ها مطلقاً با تیپ‌های 9 گانه سپاه بود و کسانی که می‌جنگیدند بچه‌های تیپ‌های سپاه بودند که بعداً این تیپ‌ها تبدیل به لشگر شدند. برتری ارتش در دو بخش بود یکی در بخش‌های هوایی و هوا نیروز و یکی توپخانه و ارتش حاضر نبود تحت هیچ شرایطی این برتری را از دست بدهد و وارد شدن ما به عرصه برتری ارتش خط ممنوعه‌ای بود که در آن زمان، علی رغم میل باطنی بسیاری از فرماندهان ارتش شهید صیاد شیرازی با همت و مردانگی و افق بلندی که داشتند این سد را شکستند و ما از کانال شهید صیاد شیرازی وارد عرصه توپخانه شدیم و به دستور شهید صیاد شیرازی وارد ارتش شدیم و اولین دوره عالی توپخانه را آموزش دیدیم و با مفاهیم توپخانه آشنا شدیم.»

ماجرای شاگرد اولی شهید صیاد شیرازی میان افسران اعزامی رسته توپخانه در آمریکا

و در بخش دیگری از این سخنرانی نیز خاطره ای بازگو کرده و می‌گوید: «خاطره ای هم از شهید صیاد شیرازی خدمت عزیزان بگویم. ایشان شاگرد اول دوره آموزشی افسران اعزامی کشورهای خارجی به آمریکا در رسته توپخانه بودند. چندین کشور بودند که افسران خود را برای آموزش به آمریکا می‌فرستادند از ایران هم شهید صیاد شیرازی توسط سرلشگر مین باشیان اعزام شده بودند که در بین افسران کلیه کشورها ایشان شاگرد اول شدند. ایشان وقتی که به جلسه امتحان رفتند و امتحان برگزار شد و نتیجه‌ها آمد به نمره خودشان اعتراض داشتند چون نمره (A) نگرفته بودند شاگرد اول نمی‌شدند و یکی از شاگردهای کشورهای دیگر شاگرد اول می‌شد. مسئول آموزش گفتند دوباره امتحان می‌گیریم و شما با امتحان موفق حرف خودت را می‌توانی ثابت کنی.»

ایشان گفتند: «وقتی که وارد اتاق مسئول آموزش شدم سوال‌ها را برای من نوشتند و از اتاق بیرون رفتند و من شروع کردم به پاسخ دادن سوالات. در همان هنگام دیدم کتابی که از روی آن سوال طرح شده بود روی همان میز است در همین حین که وسوسه شدم برای باز کردن کتاب و نوشتن جواب‌ها پیش خودم فکر کردم که حتماً به من اطمینان کرده است که کتاب را این جا گذاشته است؛ با خودم جنگیدم و گفتم هیچ چیزی بهتر از پاکی و صداقت نیست و سوالاتم را نوشتم تا تمام شد. در همین هنگام بود که دیدم از پشت پرده بیرون آمد و من را نگاه کرد و گفت شاگرد اول واقعی تو هستی و می‌خواستم امتحانت کنم من یاد گرفتم که صداقت از آن مسلمان‌هاست و به شما افتخار می‌کنم. و آن شخص آنقدر با لذت از شهید صیاد حرف می‌زد و تعریف می‌کرد که حد نداشت. این شهید بزرگوار با این پاکی‌اش حتی در کشورخارجی این باب را باز کرد و ما توانستیم بچه‌های باهوش و با استعداد خودمان را به دوره عالی توپخانه و فرهنگ عالی و مفاهیم کلاسیک بفرستیم و اینچنین نیرویی وارد سپاه کنیم.»

تسنیم

             به گزارش سرویس مقاومت جام نیـوز،       شهید علی صیاد شیرازی روز بيست و يكم فروردين ماه 1378 در مقابل درب منزل مسكوني خود در تهران مورد هدف عناصر ضد انقلاب قرار گرفت و به فيض شهادت نائل آمد.

در نگاهي اجمالي به شخصيت شهيد صياد شيرازي، مجموعه‌اي كاملاً منسجم از فراهم آمدن خصايل الهي موجد يك انسان كامل ديده مي‌شود، او از نظامي بودن، شيعه بودن، ايراني بودن و بسيجي بودن چيزي كم نداشت.

در ادامه تصاویری از دوران جوانی این بزرگمرد را با هم می بینیم...

مشرق