دعوت به حج توسط ابراهیم

 در تفسیر آیه شریفه واذن فی الناس بالحج .......از علی بن ابراهیم قمی نقل شده است : هنگامی که ابراهیم (ع) از ساخت خانه خدا فارغ شد ، خداوند به او امر فرمود  :به  مردم اعلام کن وآنهارا جهت انجام حج دعوت نما ، ابراهیم (ع) عرض کرد:پرورد گارا، صدای من به جائی نمی رسد ،خداوند فرمود : اعلام با تو، ورساندن صدا بامن.  ابراهیم (ع) بالای مقام رفت (در آن روز مقام ابراهیم چسبیده به بیت بود.) در این هنگام مقام به امر خداوند رشد کرد وهمانند گلدسته ای مرتفع گردید وابراهیم را بالابرد ،طوریکه از کوه  ها بلند تر شد .سپس ابراهیم  (ع) انگشت خود را داخل دو گوش قرار داده وگاهی صورتش را به طرف شرق وگاهی به طرف غرب چرخانده وندا داد : ای مردم حج بیت  العتیق بر شما نوشته شده است ، به خدای خود پاسخ دهید ،  از زیر در یاهای هفتگانه واز بین مشرق ومغرب تاجائی که خشکی وخاک وجود دارد  واز اطراف آنها، یعنی از همه روی کره زمین واز پشت پدران ورحم مادران پاسخ به تلبیه  بلند شد و می گفتند : لبیک اللهم لبیک ، بعد فرمودند: آیا نمی بینی آنهائی را که می آیند ولبیک می گویند(همان کسانی هستند که آن روز به ندای ابراهیم لبیک گفته اند) ،پس اشخاصی  که از امروز تاروز قیامت حج می روند همان کسانی هستند که دعوت خدارا در آن روز پاسخ داده اند  ، واین معنای قول خدا است :فیه آیات بینات مقام ابراهیم ، یعنی ندا وفریاد، ابراهیم (ع) بربالای  مقام برای دعوت مردم به حج،  

منبع : کتاب" حرمین شریفین" نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی