آفتاب يزد گزارش داد

پرويز فتاح گزينه اصولگرايان براي انتخابات رياست جمهوري است؟

به‌نظر مي رسد خود فتاح نيز برخي تلاش ها را آغاز نموده تا جامعيت سياسي خود را افزايش داده و حتي در ميان برخي چهره هاي معتدل كشور نيز پايگاهي براي خود ايجاد نمايد. اگرچه اين موضوع مي تواند صرفا يك گمانه باشد اما ديدار اخير وي با آيت الله هاشمي رفسنجاني در اين راستا ارزيابي مي‌شود.

به گزارش سرويس سياسي ميدان 72 به نقل از روزنامه افتاب يزد،ساده انگارانه است اگر تصور كنيم اصولگرايان براي انتخابات رياست جمهوري آتي دست روي دست گذاشته اند و در اين راستا فعلي انجام نمي دهند. به هر حال با توجه به اينكه ايشان در انتخابات پيشين از جانب مردم زخمي اساسي خورده اند به دنبال آن هستند كه سال96 جبران مافات نموده و كليد پاستور را از دستان حسن روحاني بگيرند.

مطمئنا براي حصول اين مهم اصولگرايان نقشه هاي فراواني ديده و كشيده‌اند كه مي توان گفت تخريب اين دولت و ناديده انگاشتن اقداماتش بخشي از اين موضوع مي باشد. بي شك پس از سال ها فعاليت سياسي، اصولگرايان قرار نيست تنها به اقدامات رسانه هاي خود از جمله تلويزيون دل خوش كنند. آنان مطمئنا در كنار اين اقدامات سعي مي كنند در زير پوست اخبار و فعاليت‌هاي رسانه‌اي خود برخي افراد را مطرح و اصطلاحات «چهره سازي» كنند.

چه كسي چهره اصولگرايان مي شود؟

فقط كافيست تا كمي در اخبار ريز شويد و با كمي دقت به آن بنگريد . آيا مانور عجيب و غريب جريان راست بر روي اظهارات و اقدامات برخي افراد مشكوك و عجيب نيست؟ به نظر مي رسد نبايد گول سفرهاي استاني سعيد جليلي و اظهارات هسته اي او را خورد. اين كانديداي انتخابات پيشين اكنون به مهره اي سوخته تبديل شده است و اگر مجددا نيز از سوي جبهه پايداري كانديدا شود با توجه به اينكه همچنان مهر احمدي نژاد را به پيشاني خود دارد راه به جايي نمي برد. در مورد برخي افراد ديگر هم در اين جناح همين قاعده حكمفرماست و آنان صرفا دم دستي و پتانسيلي براي حضور در انتخابات رياست جمهوري و مبارزه با حسن روحاني را ندارند.

به نظر مي رسد در اين ميان چهره اي وجود دارد كه اين روزها حجم اخبار درخصوص وي رو به فزوني است و هر اظهار نظر و اقدام وي بازتاب فوق‌العاده‌اي در رسانه هاي اصولگرا دارد. بي شك اين فرد كسي نيست جز پرويز فتاح!

به جرات مي توان گفت كه اين روزها له او يك پروپاگانداي رسانه‌اي خاص شكل گرفته است و اصولگرايان تمايل دارند لباس رياست جمهوري بر تن او كنند. آنان طي چند ماه گذشته به گونه اي در خصوص وي خبرسازي نموده‌اند كه پرويز فتاح از يك وزير ساده احمدي نژاد اكنون هم رئيس كميته امداد است و هم يك منجي براي مستضعفين!

پرويز فتاح كيست؟سيد پرويز فتاح قره باغي ، زاده اروميه در سال 1340 مي باشد . وي كه اكنون رئيس كميته امداد است پيش از اين وزير نيروي دولت نهم، جانشين قرارگاه سازندگي خاتم الانبيا(ص) و مديرعامل بنياد تعاون سپاه بوده است. وي در سال 1368 در رشته مهندسي عمران از دانشگاه صنعتي شريف فارغ‌التحصيل شد و در سال 1382 نيز مدرك كارشناسي ارشد صنايع را از دانشگاه صنعتي اميركبير دريافت كرد. فتاح همچنين به دو زبان انگليسي و زبان تركي آذربايجاني تسلط دارد.

فتاح چگونه وزير احمدي نژاد شد؟

مطمئنا بر عهده گرفتن وزارت نيروي دولت احمدي نژاد بخش مهمي از سوابق وي شمرده مي شود . فتاح در خاطرات خود در خصوص چگونگي حضورش در كابينه دولت نهم از يك خواب تعريف مي‌كند و اينگونه مي‌گويد: «ورود من به دولت خيلي عجيب بود. هر چه فكر مي‌كنم مي‌بينم هدايتي در واقعيت قضيه وجود داشت. من دوستي 30 ساله با آقاي احمدي نژاد داشتم ولي 6ماه قبل از انتخابات ايشان را اصلا نديده بودم. نكته عجيب اين بود كه 20‌روز پس از انتخابات و پيروزي آقاي احمدي نژاد كه حتي آن موقع هم ايشان را نديده بودم يكي از دوستان جبهه اي ما صبح آمد دفترم و گفت شما وزير مي شويد و من اين موضوع را در خواب ديدم ، اول صبح آمد و اين را گفت و رفت… يك‌روز بعد باز يكي از دوستان ديگر آمد و گفت، خانم من در يكي از شهرهاي جنوبي طلبه است و صبح زنگ زد و گفته به آقاي فتاح بگوييد من خواب ديدم ايشان وزير مي شوند. اين اتفاق چند بار افتاد . هفته آخري كه قرار بود ايشان فهرست وزرا را به مجلس بدهد (مرداد ماه) صبح با خانم رفتيم فرودگاه،

چون پسرم امير از طرف مدرسه ، سفر عمره مي رفت. 5/7 صبح برگشتم منزل كه خانم را برسانم ، تلفن زنگ زد و گفتند آقاي رئيس جمهور با شما كار دارند، بعد گفتند، كجاييد، چند بار زنگ زديم نبوديد، گفتند آب دستت است بگذار زمين بيا اينجا . منتظرم .گفتم خير است ان‌شاءالله . رفتم رياست جمهوري اولين بار در طول عمرم بود كه آنجا مي رفتم ، از در عادي هم رفتم. هيچ كس ما را نمي شناخت . به هر كي گفتيم رئيس جمهور ما را مي خواهد يك ساعت ما را معطل كردند. خدا لطف كرد وبنده خدايي ما را آنجا شناخت و راهنمايي كرد و رفتيم خدمت آقاي رئيس جمهور ، ايشان يك جمله گفت: ديروز جمعه عصر من ليست را بسته بودم بعد گفتم يك بار ديگر نگاه كنم و امروز (شنبه) آن را بفرستم كه ديدم جاي شما خالي است.»

پايان همكاري با احمدي نژاد
عليرغم رفاقت ديرين ميان فتاح و احمدي نژاد اما او تنها در دولت نهم وزير بود. زماني كه احمدي نژاد رئيس دولت دهم شد بسياري تصور مي نمودند وي فتاح را همچنان براي وزارت نيرو به مجلس معرفي مي نمايد اما اتفاقات ديگري رقم خورد و رئيس كميته امداد ديگر در كابينه دولت وقت جايي نداشت. حتي آن زمان 220 نماينده مجلس وقت طي نامه اي به احمدي‌نژاد از وي خواسته بودند كه وزارت نيرو را كماكان به فتاح بسپرد . اما به نظر مي‌رسيد برخي اختلافات مانع از اين اقدام شد و احمدي نژاد ترجيح داد فرد ديگري را در سال 88 به مجلس معرفي نمايد. البته سال ها بعد از اين اختلافات در برنامه تلويزيوني شناسنامه رونمايي شد . پرويز فتاح در اين برنامه در پاسخ به اين سوال كه وقتي شما وارد دولت شديد، مي گفتند كه آقاي احمدي نژاد به شما علاقه ويژه اي دارد و ارتباط قبلي بين تان است، اما سرانجام اين علاقه به كجا رسيد، گفت:”واقعيت هميني بود كه شما گفتيد. من و آقاي دكتر احمدي نژاد رفاقت داشتيم و ساير وزرا ارتباط شان با رئيس جمهور مثل من نبود. ما در سخت ترين شرايط جنگ با هم بوديم . وي افزود: “بعد از جنگ نيز رفاقت ما ادامه داشت. در دوران جنگ وپس از آن رفت‌وآمد خانوادگي داشتيم .

البته رودربايستي نيز به واسطه اين نزديكي با يكديگر پيدا كرديم. لذا وقتي كه مي رفتم مطلبي را به آقاي احمدي نژاد بگويم، مانند بقيه وزرا نبود كه بر اثر آداب و رسوم خاصي باشد . فتاح همچنين مي‌گويد: “من تا جايي كه توانستم حرمت ايشان را در دو دولت مدنظر قرار مي دادم ، منتها اخلاق دوستانه با رفتار اداري دو امر متفاوتي است . من و دكتر احمدي‌نژاد ارتباط صميمي داشتيم و البته مسائلي پيش آمد كه نشان مي داد خلق مان و روحيه مان دو امر متفاوتي است . من روحيه نرمي داشتم و دارم و نگاه من به دولت قبل از خودمان متفاوت بود.” وي تصريح مي‌كند: “وقتي به دولت رفتم گفتم كه جاي آبادي آمدم و به گذشتگان وزارتخانه احترام مي گذاشتم و همه را دعوت كردم و تا روزي كه از وزارت بيرون آمدم ، با همان وزرا ارتباط داشتم . البته اين به معناي آن نبود كه به لحاظ سياسي با آنها همفكر بودم . معني اين كار اين است كه ما ضمن حفظ همه مراتب خطوط فكري و سياسي خودمان ، تعامل سازنده هم داريم و اين لطمه اي بر افكار و اعتقادات نمي‌زند.وزير نيرو در دولت نهم در ادامه اظهارات خود جمله اي را مي‌گويد كه قابل تامل است:” آن شناختي كه از آقاي احمدي نژاد در دولت نهم داشتيم و از قبل او را مي‌شناختيم، با آن احمدي نژادي كه در آخر دولت دهم ديديد خيلي متفاوت بود.”

فتاح حتي در مورد اختلافات خود با احمدي نژاد مصداق هم مي آورد: “طرحي در مجلس آماده و تصويب شد و دولت را وادار و تبديل به قانون كرد كه دولت ها نتوانند براي خود تغيير ساعت ها را عوض كنند. مصوبه مجلس به شوراي نگهبان رفت و اگر شوراي نگهبان مهر تاييد مي زد، قطعي مي شد؛ بنا شد از دولت نيز براي دفاع بروند . هم به بنده و هم به وزارت كشور از بعد اجتماعي و امنيتي مربوط مي شد.آقاي پورمحمدي وزير كشور وقت در آن زمان به هر دليلي نيامد و بنده ماندم و شوراي نگهبان. از هر طرف از دولت پيغام دادم اگر بنده به شوراي نگهبان بروم، از نظر خودم و وزارتخانه صحبت مي‌كنم. ما به جلسه شوراي نگهبان رفتيم و در حضور همه اعضا از بنده در مورد نظرم پرسيدند؛ بالاخره بنده بين زمين و آسمان ماندم و بيني و بين‌الله نظر كارشناسي را به شوراي نگهبان اعلام كردم و آنها هم همان مصوبه را تاييد كردند. وقتي برگشتم يك سري اوقات تلخي و عصبانيت آقاي رئيس جمهور و مسائلي به وجود آمد و گفته مي شد خلاف نظر دولت عمل كرده ام.”

پايان تلخ در دولت نهم

وزير دولت نهم با صراحت به انتقاد از احمدي نژاد مي پردازد و با اشاره به انتصاب مشايي به معاون اولي مي‌گويد: “اين انتصاب نبايد صورت مي‌گرفت اما علي رغم نظر حضرت آقا صورت گرفت. هنوزامضاي پاي عهدنامه ابتدايي دولت را دارم كه اولين بند آن تبعيت از ولايت مطلقه فقيه بود. اما دائم از خودم سوال مي‌كردم مگر رهبري از دولت چه چيز خواسته‌اند؟”

دوره كميته امداد و آغاز مانور رسانه اي اصولگرايان

پرويز فتاح پس از آنكه در دولت دهم جايي نداشت به سپاه رفت و مي توان گفت او تا وقتي‌كه به رياست كميته امداد برسد حضور رسانه‌اي نداشت و يا حداقل اين حضور خيلي كمرنگ بود. به نظر مي رسد همزمان با به رياست رسيدن او در كميته امداد و پايان حاكميت مطلق موتلفه اي ها در اين نهاد اصولگرايان نيز نگاه خود را به وي تغيير دادند و به او به چشم ديگري نگريستند .از اين به بعد بود كه سخنان او به تيتر اول و بزرگ رسانه هاي مختلف اصولگرايي تبديل شد و جالب آنكه فتاح نيز سخناني را بر زبان جاري مي ساخت كه به نوعي راي جمع كن و باب دل عوام بود. به اين تيترها كه تماما برگرفته از رسانه هاي اصولگراست بنگريد: ” با كاهش همايش ها در خدمت محرومان خواهيم بود” ، ” خدمت رساني بايد بي منت و كم صدا باشد “، ” پيشنهاد رئيس كميته امداد براي فروش ساختمان اين كميته در بالاي شهر و انتقال آن به پايين شهر “،” فتاح : دستور دادم من بعد مستمري مددجويان قبل از حقوق پرسنل و مديران پرداخت شود”و…

اين ها به علاوه بسياري ديگر همگي حاكي از مانور غير طبيعي اصولگرايان بر روي پرويز فتاح است .

جايگاه فتاح ميان اصولگرايان

نام فتاح در شرايطي روي ميز اصولگرايان براي انتخابات رياست جمهوري قرار گرفته است كه به نظر مي رسد وي از جايگاه مقبولي نزد غالب اصولگرايان برخوردار است . به عبارت ديگر چه جبهه پايداري و چه طيف اعتدالي جريان اصولگرا نگاه مثبتي به وي دارند. چه آنكه پيش از انتخابات رياست جمهوري سال 92 اعضاي جبهه پايداري براي حمايت از فتاح در اين انتخابات تمايل داشتند اما وي كانديداتوري را رد كرده بود . از سوي ديگر تاكنون مشاهده نشده چهره هاي اصلي اصولگرا موضعي منفي نسبت به وي اتخاذ نمايند. كمااينكه او نامه حمايتي 220 نماينده مجلس اصولگرا را پشت سر خود مي بيند.

تلاش هاي پنهاني فتاح؟

در عالم سياست نگاه به آينده و دوردست ها امري بديهي است. از همين رو به‌نظر مي رسد خود فتاح نيز برخي تلاش ها را آغاز نموده تا جامعيت سياسي خود را افزايش داده و حتي در ميان برخي چهره هاي معتدل كشور نيز پايگاهي براي خود ايجاد نمايد. اگرچه اين موضوع مي تواند صرفا يك گمانه باشد اما ديدار اخير وي با آيت الله هاشمي رفسنجاني در اين راستا ارزيابي مي‌شود.

…و يك سوال

براي حسن ختام شايد طرح يك سوال به جا باشد. آيا سال 96 شاهد رقابت پرويز فتاح به نمايندگي از جريان اصولگرا با حسن روحاني خواهيم بود؟ مطمئنا پرداختن به اين گمانه زود هنگام است اما جناح راست از هم اكنون نيم نگاهي به موضوع فوق دارد.

در پي تقاضاي جمع كثيري از مردم صورت گرفت ؛

۲۶ خرداد؛ تشييع پيكر مطهر غواصان شهيد در تهران

بنا به تقاضاي جمع كثيري از شهروندان تهراني جهت تجديد ميثاق با شهيدان دفاع مقدس از جمله شهداي خط‌شكن و غواص تازه تفحص شده يك مراسم تشييع قبل از مرحله شناسايي برگزار خواهد شد.

به گزارش ميدان 72 به نقل از تسنيم ؛ روابط عمومي كميته جستجوي مفقودين ستاد كل نيروهاي مسلح بنا به تقاضاي جمع كثيري از شهروندان تهراني به‌ويژه جوانان عزيز جهت تجديد ميثاق با شهيدان دفاع مقدس از جمله شهداي خط‌شكن و غواص تازه تفحص شده و اصرار بر تشييع اين عزيزان قبل از مرحله شناسايي نهايي، اقدام به برگزاري يك مراسم تشييع مي‌كند.

در اجابت به درخواست اين شهروندان و جوانان مشتاق تهراني، به اطلاع مي‌رساند مراسم تشييع 270 شهيد تازه تفحص شده، روز سه‌شنبه 26 خرداد ماه ساعت 4 بعد از ظهر از ميدان بهارستان مقابل درب غربي مجلس شوراي اسلامي ايران به‌سوي معراج الشهداي تهران انجام خواهد شد.

روز سه‌شنبه 26 خرداد ماه مصادف است با سالروز شهادت 4 تن از سربازان و پيشگامان مبارزه با كاپيتولاسيون آمريكا، يعني شهيدان بخارايي، اماني ، صفارهرندي و نيك‌نژاد مي‌باشد.

چندي پيش پيكر مطهر 270 شهيد دفاع مقدس، كه طي عمليات اخير تفحص كشف شده‌اند از طريق مرز شلمچه وارد كشور شدند. اين شهدا با تلاش كميته جستجوي مفقودين در عمليات تفحص در جنوب عراق فاو، ابوفلوس، شلمچه، مجنون و زبيدات كشف شدند. پيكر 175 شهيد از اين 270 شهيد تازه تفحص شده، جمعي از غواصان شهيد عمليات كربلاي4 بودند. سردار باقرزاده در اين رابطه گفت: پيكر اين شهدا متعلق به غواصان جمهوري اسلامي ايران در دفاع مقدس است كه در عمليات كربلاي4 با دستان بسته توسط نيروهاي بعثي به شهادت رسيدند. برخي از پيكرهاي مطهر اين شهدا كشف شد كه هيچ جراحتي نداشت و متوجه شديم كه آنها زنده به گور شدند.

آيت‌الله سعيدي به شهادت رسيد

سيدمحمد‌رضا سعيدي فرزند سيداحمد در سال ۱۳۰۸ هجري شمسي در نوغان استان خراسان به دنيا آمد. دروس ابتدايي را نزد پدرش خواند و مقدمات و سطح را در مشهد مقدس از استادان نام‌آور آنجا از جمله اديب نيشابوري، شيخ هاشم و شيخ مجتبي قزويني فرا گرفت. پس از پايان دوره سطح عازم قم گرديد و در درس آيت‌الله بروجردي و امام خميني حاضر شد. امام به دليل فضل و كمال و عواطف سعيدي، علاقه خاصي نسبت به وي داشت. نامه‌اي كه امام از تبعيدگاه عراق به وي نوشته، مؤيد همين مطلب است: «من از افرادي مثل شما آنقدر خوشم مي‌آيد كه شايد نتوانم عواطف دروني را آن طور كه هست ابراز كنم. من قادر نيستم عواطف امثال شما را جواب بدهم، لكن خداوند متعال، قادر است.»

سعيدي پيش از نهضت امام در ۱۳۴۱ به دليل انتقاد از رژيم شاه، در آبادان دستگير اما پس از چند روز آزاد شده بود. در جريان مساله انجمن‌هاي ايالتي و ولايتي در پخش و توزيع اعلاميه‌هاي امام فعاليت زيادي كرد. در عاشوراي ۱۳۴۲ كه امام سخنراني معروف خود را ايراد كرد و به دستگيري وي و قيام مردم تهران، ورامين، قم، شيراز و... انجاميد و واقعه ۱۵ خرداد روي داد، سعيدي براي تبليغ در كويت به سر مي‌برد و در آنجا بود كه از اين وقايع باخبر شد. وي بلافاصله پس از مشورت با ديگر دوستان روحاني خود نامه‌هايي به مراجع تقليد عراق نوشت و از آن‌ها خواست تا اقدامات لازمي در آن باره انجام دهند. او نيز در حسينيه خودش به انتقاد شديد از رژيم شاه پرداخت و شيعيان كويت را از ماجرا آگاه ساخت، اما چون دستگيري خود را توسط رژيم شاه قطعي مي‌دانست، پس از پايان ماه صفر همچنان در كويت ماند و بعد از گذشت بيش از يك سال و آزادي امام، به قم بازگشت و به ديدار امام شتافت و بار ديگر به افشاگري و انتقاد عليه رژيم شاه پرداخت.

پس از دستگيري امام در ۱۳ آبان ۱۳۴۳ و تبعيد وي به تركيه، سعيدي به همراه ۳۱ تن ديگر از مدرسان و فضلاي حوزه علميه قم راجع به وظيفه وعاظ در ماه مبارك رمضان آن سال از آيت‌الله ميلاني و آيت‌الله مرعشي نجفي استفتا كرد. پاسخ قاطع آن دو مرجع، ساواك را ناگزير به دستگيري بسياري از وعاظ و روحانيون، از جمله سعيدي، پس از پايان ماه رمضان نمود.

بعد از آنكه رژيم شاه تبعيدگاه امام را از بورسا (در تركيه) به نجف تغيير داد، سعيدي به همراه ده‌ها تن ديگر از فضلاي حوزه علميه قم در آبان ۱۳۴۴ طي نامه سرگشاده‌اي به اميرعباس هويدا هشدار دادند كه «شما خيال نكنيد با انتقال حضرت آيت‌الله العظمي خميني از تركيه به عراق، مي‌شود احساسات افروخته اين ملت را خاموش كنيد.» آنان در پايان ضمن محكوم كردن رژيم، خواستار بازگشت امام خميني به قم شدند. سعيدي براي معرفي هرچه بيشتر امام به فضلا و مدرسان حوزه نجف، مخفيانه و با مخاطرات فراوان، خود را به نجف رساند و با امام ديدار كرد و سپس در يكي از مدارس آنجا به بيان شخصيت علمي و سياسي امام پرداخت.

پس از بازگشت به كشور، وي آرام ننشست و در هنگام ديدار با مراجع قم، از آنان مصرانه خواست تا براي بازگشت امام بكوشند. وقتي كه تلاش‌هاي خود را بي‌ثمر ديد ناگزير به دعوت گروهي از مردم تهران در ۱۳۴۵ به اين شهر مراجعت كرد و در مسجد امام موسي ‌بن جعفر (ع) در محله غياثي تهران به اقامه جماعت پرداخت و در همان جا نيز تدريس مي‌‌كرد. او توانست گروهي از مردان و زنان علاقمند را جذب نموده و آنان را با افكار و آرمان‌هاي امام آشنا سازد. وي همچنين امر به معروف و نهي از منكر را به صحنه جامعه كشاند و بدين منظور «انجمن اسلامي ناصحين» را تأسيس كرد. روش خاص او در اجراي امر به معروف و نهي از منكر، سبب شد تا محله غياثي در طول چهار سال اقامت او به عنوان يكي از محلات امن تهران درآيد. مسجد موسي ‌بن‌جعفر به صورت سنگري براي مبارزه سعيدي درآمد. تفسير قرآن كريم، سخنراني‌هاي متعدد سياسي و مذهبي كه بيشتر آن توسط خود او صورت مي‌گرفت، ايجاد كتابخانه، دعوت سخنران از قم و... از جمله فعاليت‌هاي سعيدي در اين پايگاه بود.

سعيدي بر فراز منبر آشكارا سياست‌هاي استعمارگرانه آمريكا و اسرائيل را به باد انتقاد مي‌گرفت و نام امام را ـ كه ممنوع بود ـ بر زبان مي‌راند. به دليل همين شجاعت بود كه خيل عظيمي از مردم به ويژه جوانان انقلابي براي شنيدن سخنراني‌هاي او اجتماع مي‌كردند و مسجدش از كانون‌هاي مهم سياسي و خبرساز بود. به استناد يكي از اسناد ساواك وي در يكي از سخنراني‌هاي خود اظهار داشت: «ما بايد براي مبارزه كردن تشكيلات داشته باشيم تا بتوانيم در مقابل دشمن مقاومت كنيم و با دولتي كه علماء را زنداني و تبعيد مي‌كند مبارزه نماييم. من راهي را مي‌روم كه امام حسين و رهبر عالي‌قدر دين ما آيت‌الله خميني رفت و تا پاي جان ايستادگي كرد. من حرف خود را مي‌گويم و مبارزه را ناتمام نمي‌گذارم.»

سعيدي در سال ۱۳۴۵ درباره اسرائيل سخنراني مهمي كرد و همين سخنراني باعث شد او را دستگير كنند و ۶۱ روز در حبس نگه دارند. سعيدي براي دومين بار در بهار ۱۳۴۶ مخفيانه وارد عراق شد و به ديدار امام شتافت و با ايشان به رايزني پرداخت و سپس به طور مخفيانه به ايران بازگشت و به شناسايي و سازماندهي نيروهاي انقلابي دست زد و آنان را براي كارهاي تشكيلاتي زيرزميني آماده ساخت. اما جزييات فعاليت‌هاي او از چشم ساواك پنهان نبود و سعيدي نيز در سخنانش به ديدار و ملاقات خود با امام اشاره نمود. مسجد او پايگاه انقلابيون مذهبي بود كه اعلاميه‌ها و نوارهاي سخنان امام و از جمله كتاب حكومت اسلامي يا ولايت فقيه امام را كه مخفيانه وارد كشور شده بود به طور مخفي تكثير و توزيع مي‌كردند و خود نيز به تدريس كتاب ولايت فقيه براي طلاب مسجد خود پرداخت.

ساواك براي به انزوا كشاندن سعيدي، طلاب و كسبه محل را احضار و تهديد كرد و توسط عوامل خود، مجالس او را بر هم مي‌زد كه اين عوامل سبب خالي شدن تدريجي مسجد گرديد. ساواك وقتي تبليغات مؤثر آيت‌الله سعيدي را مشاهده كرد، او را ممنوع‌المنبر كرد، آيت‌الله سعيدي دست از فعاليت نكشيد اما ناچار به ترك تهران شد و شرايط پيش آمده را در نامه‌اي براي امام شرح داد. امام در پاسخ نامه وي ضمن تأييد وخامت اوضاع، او را نسبت به توجهات غيبي و وظيفه شرعي خويش آگاه ساخت. او بار ديگر در اطراف تهران به فعاليت‌هاي تبليغاتي و سياسي پرداخت و نشريه‌اي حاوي استفتائات امام منتشر كرد كه در مقدمه آن به زبان عربي از امام تجليل شده بود و نسخه‌اي ‌از آن را براي امام فرستاد. امام پس از وصول آن نشريه، انتشار آن را به آن كيفيت صلاح ندانست و از او خواست تا از عبارات تجليل‌آميز از وي «غمض عين» نمايد و در نامه‌اي ديگر، او را از ورود به درگيري‌هاي ساختگي به طور ناخودآگاه بر حذر فرمود و حفظ حيثيت او را براي انجام خدمات بيشتر به اسلام و مسلمين بر‌تر دانست.

در اواخر ارديبهشت ۱۳۴۹، گروهي از سرمايه‌داران بزرگ آمريكايي براي مذاكره پيرامون سرمايه‌گذاري در ايران وارد تهران شدند و با نخست‌وزير و دولتمردان ايراني، به گفت‌وگو پرداختند. سعيدي در نامه‌هايي به علماي بزرگ كشور، آنان را نسبت به عواقب حضور آمريكائيان هشدار داد و نوشت: «... به حق و حقيقت سوگند كه اين اقدام جديد آن چنان مصيبت بزرگ و خطرناكي است كه مسائل مهمي از قبيل امتياز تنباكو، كاپيتولاسيون و ساير حوادث كه براي هر يك از آن‌ها، جامعه روحانيت پيش‌قدم در اعتراض و مبارزه بوده و قربانياني داده است، در قبال آن كم اهميت و كوچك است.» وي سپس وظايف علما را در آن امر خطير يادآور شد: «چقدر جاي تعجب است كه شما پيشوايان ديني در مقابل اين خطر بزرگ، سكوت اختيار كرده و براي جلوگيري از آن، اقدامي نمي‌كنيد؟...راستي چرا شما مهر سكوت بر لب زده‌ايد و در اين باره چيزي نمي‌گوييد؟ خود مي‌دانيد كه موضوع سرمايه‌گذاري صهيونيست‌هاي امريكايي در ايران، از تأسيس سينما در قم (كه براي جلوگيري از آنچه سر و صدايي به راه انداختيد) براي اسلام و مسلمين، خطرناك‌تر است.»

مأموران امنيتي، سعيدي را در ۱۱ خرداد ۱۳۴۹ پس از اتمام نماز ظهر در منزل مسكوني‌اش دستگير كرده و به زندان قزل قلعه تهران منتقل كردند و تحت شكنجه‌هاي شديد قرار دادند و پس از گذشت ۹ روز در روز چهارشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۴۹، وي را در زندان به شهادت رساندند. در متن وصيت نامه شهيد آمده بود: «پسران من همگي اهل علم و تبليغ براي خدا شويد. دختران من به شوهر اهل علم و تبليغ همسر شويد. در زندگي با هم متحد باشيد و براي دنيا با هم اختلاف نكنيد. همگي حق مادر را رعايت كنيد و جنازه مرا در قم دفن كنيد و مرا دعا كنيد... هر كس كه مي‌خواهد زحمت فاتحه خواندن برايم بكشد، بگوييد در عوض يك مساله ياد بگيرد و عمل كند. هر كس به من بدهكار است، من كه صورت ندارم، اگر تا آخر عمرش نتوانست بپردازد، بري‌الزمه است.»

اين چنين بود كه طبق وصيتش، پيكر شهيد سعيدي را به قم منتقل كردند. مراسم تشييع جنازه او در قم به تظاهراتي سياسي عليه رژيم شاه تبديل شد و در ميان اندوه و ماتم تشييع كنندگان در وادي‌السلام آن شهر به خاك سپرده شد. به مناسبت شهادت او مجالس ختم متعددي توسط ياران امام خميني در نجف اشرف برگزار شد كه به مدت چهل شب ادامه داشت و امام مخارج آن را به عهده گرفت و خود نيز در همه آن مجالس شركت كرد و پيامي نيز به‌‌‌‌ همان مناسبت انتشار دارد. در بخشي از اين پيام آمده بود: «... اين تنها مرحوم سعيدي نيست كه با اين وصف اسف‌انگيز در گوشه زندان از پاي در مي‌آيد، بلكه چه بسا افراد مظلوم و بي‌گناه به جرم حق‌گويي در سياه‌چال‌هاي زندان مورد ضرب و شتم و شكنجه‌هاي وحشيانه و رفتار غيرانساني قرار مي‌گيرند... من قتل فجيع اين سيد بزرگوار و فداكار را كه براي حفظ مصالح مسلمين و خدمت به اسلام، جان خود را از دست داد به ملت اسلام عموماً و خصوصاً به ملت ايران تعزيت مي‌دهم و از خداوند متعال، رفع شر دستگاه جبار و عمال كثيف استعمار را مساله مي‌نمايم.»

منابع:

علماي مجاهد، محمدحسن رجبي، مركز اسناد انقلاب اسلامي
ويژه‌نامه سالروز شهادت آيت‌الله محمدرضا سعيدي، سايت جامع فرهنگي مذهبي شهيد آويني

كد مطلب: 73344

به گزارش بلاغ، همانطور كه پيش بيني مي شد با نزديك شدن به مراحل پاياني عمليات قلمون، رزمندگان حزب الله و تروريست هاي داعش براي اولين بار به صورت جدي روز سه شنبه رو در روي هم قرار گرفتند كه طي آن نيروهاي جنبش مقاومت اسلامي علاوه بر كشتن تعدادي از شبه نظاميان داعش ضربه سختي را به اين گروه تروريستي وارد كرد .

 

امير حاتمي در مراسم تجليل از دست‌اندركاران ساخت ناوشكن دماوند: 19 خرداد 1394 ساعت 18:23 مقتدرانه از امنيت منطقه دفاع مي‌كنيم/ ساخت ناوشكن‌هاي جديد كلاس «موج» جانشين وزير دفاع و پيشتيباني نيروهاي مسلح گفت: با اقتدار از امنيت منطقه دفاع مي‌كنيم، و پيام اين امنيت دفاعي براي همسايگان، آرامش و ثبات است.

مجيد جعفرآبادي در گفت و گو با دفاع پرس: 19 خرداد 1394 ساعت 12:15 علاقه‌ام به شهيد عاصمي مرا به گردان تخريب كشاند/ ماجراي مين‌گذاري كانال ماهي در عمليات كربلاي۵ اگر در ابتدا با شهيد عاصمي آشنا نشده و جذب گردان تخريب نمي‌شدم، به واحد مهندسي و رزمي مي‌رفتم...