جبل الرحمه

یکی از اماکن مهم ومقدس سرزمین عرفات جبل الرحمه است ، کوه یا تپه ای سنگی در عرفات که از نظر ظاهر  ارتفاع چندانی ندارد لکن طول آن به بلندای تاریخ است وعرض آن به اندازه همه دنیا وعمق آن درمنتهی الیه هستی ،کوه رحمت است ومغفرت ،کوه نزول برکت است و مکان پذیرش توبه بندگان ،کوه محل قبول توبه آدم وحوا ، کوهی که محل نماز انبیاء واولیاء خدا بوده است.به برخی از شواهد تاریخی و روایات در این زمینه اشاره می شود  
  بنا به روایتی ، گفته شده است که ، نماز گاه ابراهيم( ع)  و پيامبر(ص) بر بالاي اين كوه بوده است و حضرت پيامبرص) بر تخته سنگي از اين كوه ايستاده و خطبه معروف عرفات را ايراد كرده است،در اين كوه قبه اي بنام قبه آدم (ع) وجود دارد كه نماز خواندن در آن را مكروه بیان کرده اند ، بعضي نماز خواندن در نمازگاه ابراهيم و پيامبر را مستحب دانسته اند ، یکی از برکات اين كوه آن است که ، شاهد دعاي عرفه امام حسين (ع) در كنار خود بوده است و استوانه بالاي كوه، علامتي است كه چراغ به آن وصل مي شده تا كاروانها و زائران بسوي آن راهنمائي شوند .    وعلت هم آن است که چون وقوف به عرفات برای حجاج از ارکان حج محسوب می شود واز طرفی دراثر کمبود امکانا ت ومشخص نبودن راهای منتهی به عرفات ونداشتن چراغ ونور کافی  ممکن بود پس از احرام حج و حرکت از مکه در روز هشتم ذی حجه اصلا عرفات را پیدا نکنند یا تاپا سی از شب به وادی عرفات نرسند ویا پس از وصول مکان وقوف را نیا بند، بنا براین علامتی را بالای جبل الرحمه قرار دادند وروی آن آتشی روشن می شد یا بعدا چراغی روشن می کردند تامردم بتوانند به کمک وهدایت آن نور عرفا ت و محل وقوف را پیدا کنند ،ودر شرایط فعلی نیز  این ستون به یاد بود آن کار مهم در جایگاه خود باقی مانده است                                                                                                  درمورد فضایل وبرکات ، کوه های عرفات که به طور مسلم ، جبل الرحمه  یکی از آن ها محسوب می شود ،روایات متعددی داریم ، که در یکی از آن ها از  امام باقر(ع ) نقل شده است که  پیوسته می فرمودند : هیج انسان مؤمن ویا فاجر ی نیست  که  بر کوهای عرفا ت بایستد وخدارا بخواند مگر اینکه خداوند دعای اورا مستجاب می کند . دعای افراد نیکو کار در امور دین ودنیا  مورد قبول واقع  می شود ،  وخواسته های افراد فاجر درامر دنیا(لازم به یاد آوری است آنچه، در فتاوی مراجع معظم تقلید دامت برکاتهم آمده است ،که وقوف به عرفات درروی تپه ها واماکن مرتفع مکروه است،مربوط به زمانی است که نیت وقوف می کنیم یعنی از اول، اذان ظهر روز نهم ذیحجه تاغروب آن ، وشب نهم یاروز نهم تاظهر رفتن روی جبل الرحمه یاسایر کوه های عرفات وخواند دعا وزیارت نماز بلامانع است) .  روایت دیگری نیز باهمان مضمون در مورد فضیلت دعا بر فراز کوه های عرفات از امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا (ع ) نقل شده است که فرمودند : هیج کس وقوف نمی کند به این کوه ها (عرفات) مگر اینکه دعای او مستجاب می شود . دعای مؤمنین در امر آخرتشان ودعای کفار در امر دنیای آنان به اجابت می رسد  (خلاصه کسی از عرفات دست خالی برنمی گردد . ) 

منبع : کتاب حرمین شریفین نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی