عرفات        

  
  عرفات: بیابانی است در چند کیلومتری شهر مکه صحرائی خشک وبی آب وعلف، با هوائی گرم وآفتابی سوزان، سرزمینی  فاقد استعداد کشاورزی، حتی نامناسب برای چرای دام ، کویری درآن که هیچ گونه امکانات مادی ورفاهی برای مردم وجود ندارد، باتپه های خاکی وخاشاک پراکنده، شن های روان وخارهای مغیلان وحشرات درحال تردد وحیوانات صحرائی ، اما جائی که خداوند مهمانان خاص خودش را به آنجا فراخوانی کرده است ، همه انبیاء واولیاء به آنجا دعوت شده اند، مأمور به توقف گردیده اند، محل تعلیم وتعلم همه آنها است ، کلاس درسی  است که معلم آن جبرئیل امین است واولین شاگرد آن حضرت آدم (ع) است سپس ابراهیم خلیل الرحمان (ع) ،ناظر کلاس، خداوند قادر متعال است ومحتوای درسی را نیز خالق حکیم تعیین می کند ،محل نزول ملائک ،سرزمین ریزش برکات خداوند برمردم ،وادی تابش نور حق بر دلها ،صحرای ضجه وناله ویاقدوس بندگان،  جایگاه حضور همه امامان معصوم (ع) ،  جائی که هنوز صدای دعای عرفه امام حسین (ع) وآه وناله وتضرع او به در گاه خداوند با گوش  جان شنیده می شود مکانی که صدای راز ونیاز امام سجاد (ع) را بامعبودش می  بینی ،بیابانی که همه اسرار حج در آن نهفته است وراز آن را فقط خدامی داند ،سرزمین خشکی که وقوفش از طواف خانه خدا برتر است زیرا طواف ، رکن نیست لکن  وقوف درآن بیابان جزء ارکان است  وترک آن موجب بطلان حج، وادی عرفان است وشناخت ، شناخت خود، شناخت خدا ی خود، شناخت امام، شناخت قرآن ، شناخت معارف دینی،شناخت زمان ،  شناخت اتحاد واتفاق،شناخت یکدلی ویکرنگی،شناخت ساده زیستی ،شناخت دوستان هم گون ،شناخت کفن پوشان بی آلایش ،شناخت خضوع ،شناخت خشوع ،شناخت تواضع وفروتنی ،شناخت اخلاص وبی ریائی ، شناخت دوری از کبروغرور،شناخت لذت عبادت وبندگی ،شناخت تسلیم ورضا ،شناخت صبر ومقاومت ،شناخت خود اتکائی، شناخت پشت پازدن به همه مظاهر مادی ،  شناخت دوری از تفرقه وتشتت، شناخت دشمن نامرئی، شناخت دشمنان قسم خورده امروز ،شناخت دشمنان فردا،شناخت نحوه مبارزه بادشمن ،شناخت وظائف خود،شناخت درنگ برای انجام وظیفه وده ها وصدها شناخت دیگر، راوی می گوید : از امام صادق (ع) سؤال کردم ، چرا عرفات را عرفات نامیدند ،فرمود ند : جبرئیل (ع) ابراهیم( ع ) را روز عرفه  ( از مکه ) خارج کرد    ، چون زوال خورشید فرا رسید ( عصر شد ) به او گفت : ای ابراهیم( ع) به گناهت اعتراف کن ومناسک خودت را بشناس . وابراهیم (ع) نیز پس از دستو ر جبرئیل ، اعتراف کرد لذا این سرزمین عرفات نامیده شد .
   وهمچنین در روایت دیگری آمده است ، نام گذاری این سرزمین  به عرفات ، به این جهت است ، که جبرئیل در این مکان کلمات را به آدم( ع) تعلیم داده است ،وعلت دیگری که برای آن ذکر کرده اند این است که آدم (ع) در این جا به گناه ها ن خود اعتراف کردوغفران وآمرزش خداوند در این مکان صورت گرفته است  ووجه دیگر آن این است که در اين وادی آدم و حوا (ع) پس از هبوط و جدائي طولاني با هم آشنا شدند ،و عرفان پیدا کردند.ونيز گفته شده: در اين بیابان، حضرت ابراهيم (ع) براي قرباني كردن اسماعيل( ع) خواب ديده و به وظيفه خود آشنا و عارف گردیده است .     ونیز روایت شده است که چون جبرئیل به حضرت ابراهیم (ع) گفت : ای ابراهیم اینجا عرفات است اینجارا بشناس ،لذا این سرزمین عرفات نامیده شده است .
روایات فوق هرچند ظاهرا باهم متفاوت اند  لکن از نظر محتوا با یکدیگر تناقضی ندارند زیرا هر یک از آنها در شرائط خاصی وبرای تبیین موضوعی بیان شده است اما همه آن ها یک هدف را دنبال می کنندوآن فلسفه وعلت نام گذاری عرفات است.لازم به یاد آوری است که صحرای عرفات در سال 1363 که برای اولین بار توفیق  تشرف به آن را یافتم فاقد آب لوله کشی وامکانا ت بهدا شتی بود ودستشوئی ها به صورت صحرائی وموقت  در بین خیمه ها آماده شده بود وهر چادر ی تعدادی آفتابه پلاستیکی داشت وچند بشکه آب وکاسه ای که باید از بشکه برای وضو ودستشوئی آب برداشته می شد وضع بسیار اسف باری بود، انباشته شدن زباله ها و فراوانی مگس ها وپشه ها، صف طولانی وبوی بد توالت ها وگاهی فروریختن آن بعلت رملی بودن منطقه  واستفاده زیاد   مشکلاتی را برای زائرین بوجود می آورد لکن در شرایط حاضر تاحد زیادی از این مشکلات کاسته شده است ،
   فضیلت عرفات
یکی از بهترین وپر ارزش ترین سرزمین ها وادی مقدس عرفات است،جائی که ابواب رحمت الهی در آن گشوده است، وباران غفران واسعه او بر همه بندگان نازل، ازپیامبر اسلام( ص) نقل شده است که فرمودند:بزرگ ترین گناه اهل  عرفات آن است که فردی از عرفات خارج شود وگمان کند آمرزیده  نشده است .                                                                  
 امام سجاد( ع) نیز، روز عرفه افرادی رادید، که از مردم سؤال می  کردند( وتقاضای کمک می نمودند ) . فرمودند( ع) : وای بر شما ، آیادر مثل امروز از غیر خداوند چیزی میخواهید ، همانا در چنین روز ی امید است آنچه در شکم زنهای حامله است خوشبخت گردند(مورد عنایت ورحمت خداوند قرار گیرند.)  .                 تقدس این سرزمین طوری است ،که ازمعصوم (ع) ( ظاهرا از امام صادق (ع) نقل شده است که فرمودند : مصلحت   نیست وقوف به عرفات بدون طهارت .   همچنین در توصیف این بیابان  گفته شده است، که: حج عرفه است یاحج عرفات است (یعنی اساس  وپایه حج ورکن حج عرفه است وتمامی فلسفه حج در عرفه نهفته شده است     )                              
منبع : کتاب حرمین شریفین نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی