عارف به حق آن بزرگوار

الباب الرابع و الخمسون ثواب من زار الحسين‏ع عارفا بحقه‏

1- حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ وَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ الْقُمِّيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو الزَّيَّاتِ عَنْ قائد [فَائِدٍ] الْحَنَّاطِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْمَاضِي ع قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ ع عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ.

باب پنجاه و چهارم ثواب كسى كه زيارت امام حسين عليه السّلام را نموده در حالى كه عارف به حق آن بزرگوار باشد.

ترجمه حديث اوّل: پدرم رحمة اللَّه عليه از عبد اللَّه بن جعفر حميرى و محمّد بن عبد اللَّه بن جعفر حميرى از پدرش عبد اللَّه، از على بن اسماعيل قمى از محمّد بن عمرو زيّات، از فائد حناط از حضرت ابى الحسن ماضى (امام كاظم) عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:

كسى كه امام حسين عليه السّلام را زيارت نموده و به حقّش عارف و آگاه باشد خداوند گناهان گذشته و آينده‏ اش را مى‏ آمرزد.