کربلا گفتی وکردی کبابم ،باز این چه شورش است که درخلق عالم است* باز این چه نوحه وچه عزا وچه ماتم است . از یاد ونام کربلا، زمین می لرزد، ذرات جهان آشوب زده می شود، دجله وفرات شرم ساراست، دریا می خروشد، ابر می غرد، آسمان می گرید، لاله رنگ خون  گرفته است،نخل ها سر افکنده اند، از صحرا بوی شهادت می وزد ، کوه ها فرو می ریزد ، خلق عالم در شورشند، صبر ها لب ریز است ، صدای العطش با گوش جان شنیده می شود ، دل افسرده می گردد ،چهره رنگ می بازد ، قلب به تپش می افتد، زبان به کندی می گراید ،گوش قدرت شنیدن ندارد،نوحه وماتم همه جا سایه افکنده، دست دهر گلاب اشک می گیرد، انگشت تعجب به دندان کائنات مانده  ، قلم طبیعت از نوشتن ایستاده است ، صفحه روزگار گنجایش خود را  از دست داده ، انسان دگرگون می شود، زیرا آنجا، وادی عشق است وملکوت، وادی نوراست وایثار ، وادی تبلور انسانیت در برابر توحش ، وادی جهش پیروزمندانه از همه آزمون ها، وادی فریاد مظلومیت علیه همه ستمگران تاریخ ، وادی گذشت از مال وجان وفرزند برای خدا ،وادی پیروزی قلت صابرین بر کثرت نفاق ،وادی غلبه کیفیت بر کمیت ، عزت بر ذلت ،مرگ سرخ بر ننگ وعار ،راد مردی وپایداری بر نامردی وزبونی ، عدالت بر ظلم، ارزش بر ضد ارزش، تشنگی بر دجله و فرات ، بدن بر تازیانه،صورت بر سیلی ، گوشواره بر مشت، اشک بر تیر سه شعبه ، صداقت بر تمامی مکرها ،حیله ها ، فریب ها ، زرها  وزور ها ،خاک کربلا بر ملک ری ، گودی قتلگاه بر کاخ های سربه فلک کشیده، وبلآخره غلبه خون بر شمشیر،بنابر این سخن گفتن از کربلا دشوار است وبیان حادثه عاشورا ،کاری سخت تر از آن ، چه آنکه انسان هائی آسمانی آن را آفریدند،وبادستان قطع شده ابوالفضل ع) مهرزدند  وبا خون طفلی شش ماهه  امضا نموده به معبود جهانیان تقدیم کردندوهمه کائنات رابر ظلم ستمگران تاریخ ومظلومیت خویش به شهادت طلبیدندونستوه ایستادند و جا ودانه ماندند ،وما خاکیان وانسان های زمینی، وواماندگان از قافله کربلا می خواهیم از آن سخن بگوئیم.عالمان خبره وفرهیختگان  از جان گذشته  وایثار گران عارف آنرا رقم زدند ،حال، ما،  بی خبران در پی توجیه وتفسیر آن برآمده ایم تابر آن قلم زنیم  ،رستخیز عظیمی که زینب س) با جهان بینی و زیبا نگری عارفانه وعالمانه خود با جمله : مارأیت الا جمیلا چنان نورانیتی به آن بخشید ه که تاعرش اعلا را منور ساخته وملایک را از بیان، کلمه، نحن نقدس لک بار دیگربه خجلت واداشته است، واقعه ای که  بزرگان علم وادب را ،  چنان در حیرت وسر گردانی فربرده ، که از هرگونه تجزیه و تحلیل واقعی اظهار عجز می کنند،گاهی تأسیس حکومت اسلامی را هدف معرفی کرده از علم لدنی امام ع) به تمامی حوادث گذشته و آینده وجزئیات آن، غافل شده ،به بن بست می رسند،گاهی برمبنای علم امام ع) به پژوهش پرداخته وبه حیرت می انجامند ، گاهی علم امام ع) به همه جزئیات را پذیرفته ومعتقدند چون وی اسوه برای مردم است تکلیف دارد همانند افراد عادی عمل نماید،گاهی هدف را فقط امر به معروف ونهی از منکرمی دانند، گاهی جهت از هم پاشیدن حکومت یزیدی انتخاب شهادت را تنها راه درنظرمی گیرند، گاهی شهادت آگاهانه را به منظور بصیرت وبیداری مردم هدف می دانند ، گاهی انتخاب شهادت را وسیله ای برای آمرزش وشفاعت امت جدشان معرفی می کنند، گاهی آنرا انجام وظیفه دانسته وکاری به نتیجه ندارند ، گاهی آنرا تبلور عشق دانسته وعارفانه تحلیل می کنند ، گاهی  فقط محل حادثه  وسرزمین کربلادر نظرگرفته،به توصیف و توجیه آن می پردازند، وگاهی تمام وجودشان را به برق شمشیر ملکوتیان معطوف داشته وقد بالای رزمندگان ودلاور مردان وایثار گران تاریخ را بربلندای مرتفع ترین قله های جهان مادی ومعنوی باپرچم فتح وپیروزی مشاهده می کنند وبه آنها درود  می فرستند ، وزمانی نیز از شدت توحش سردمداران کفر ونفاق وشرک یزیدیان سرگیجه گرفته  ،سردر گریبان تنهائی فروبرده ،ونفرت خویش را تاابد به آنها ابراز می دارند .می توان گفت حادثه عاشورا همه اینها هست ، اماهیچ کدام نیست، بلکه فراتر از همه این ها است، واگر از بنده حقیری چون من به پرسند هردودست را روی سر گذاشته وبا صدای بلند فریاد می زنم نمی دانم ، آنجاکه عقاب پر بریزد ،از پشه لاغری چه خیزد، وچون معصومین ع) آن را آفریدند باید شرح وتحلیل آنرا از زبان معصومی شنید، روایاتی که از لسان ائمه ع) است هریک اشاره به یکی از ابعاد این حرکت عظیم ودریای بی کران است ،ما تلاش خود می کنیم لکن ،شاید ، برای جمع بندی وتحلیل واقعی باید منتظر منتقم خون شهدا ی کربلا ،فرزند فاطمه زهرا س) حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف ماند،  دربین این دریای مواج ، بنده شرمنده ای که فریاد ، کیف اصف حسن ثنائکم ، از عمق وجودش بلنداست ، با زبانی الکن ، علمی اندک ،قلمی شکسته،چشمانی کم سو از نور معرفت ،فاقد بصیرت کافی کسی که حتی جایگاه قدم خودرا نمی بیند،  در محاصره خطا ها ولغزش های مادی ومعنوی ، به طور مکرر زمین می خورد،و در هرمرحله از نور الهی وهدایت اهل بیت ع) استمداد جسته ،وباعنایت آنها دست برزانو گذاشته بلند می شود وادامه راه می دهد ،درمورد آنها، چگونه آغاز کند، چه بگوید ،وچه بنویسد ،اما : آب دریا را اگر نتوان کشید ،لیک به قدرتشنگی می توان چشید ، لذا از خودشان اجازه می خواهم تا خامه ام   را به نام کربلا متبرک سا خته .وهمانند پیره زنی که با دوک نخ  ،سر بازار مصر حاضر شد وانگیزه خود قرار گرفتن در لیست خریدارا ن یوسف ذکر کرد ما نیز چنین باشیم ، به امید زیارتشان در دنیا و شفاعتشان در آخرت ،نام گذاری این کتاب به" یاحسین کربلا " یادی است از همه رزمنده گانی ،که در دوران دفاع مقدس آرزوی کربلا داشتند و در تمامی مجالس ومحافل این شعار را زمزمه می کردند ،اما فیض عظیم شهادت به صورت به ظاهر به آن ها مجال زیارت نداد ، هرچند زائرین واقعی کربلا آنهایند، وما به برکت انفاس قدسیه آنان ، پس از پایان جنگ توفیق تشرف پیدا نمودیم ، وپس از تصمیم جهت  نوشتن کتابی در زمینه عتبات عالیات ، به پیروی اززمزمه شهدا،و عشق  آنها به کربلا و آرزوی  زیارت امام حسین ع) از طرف آنان این نام مقدس ، را برای نوشته خود برگزیدم ، علاوه بر معرفی اماکن و حرم ائمه ع)  وثواب و آداب زیارت ،معرفی کوتاهی از برخی شخصیت ها وعلما ی آرمیده دراین اماکن ، وستمکاران اموی وعباسی که مسبب این حوادث تلخ بودند ،همراه باتاریخچه مختصری از عراق ذکر گردیده است ، مندرجات این نوشته گاهی باذکر مأ خذ بیان شده است وگاهی با مراجعه به چند منبع مطلبی به عنوان عصاره آنها ذکر گردیده است ، طوری که نمی توان آنرا به منبع خاصی مستند نمود لکن سعی شده است جهت استفاده زائرین محترم  آنچه را به  نظر نویسنده از قوت بیشتری برخوردار است باز نویسی و درج گردد ، تاچه قبول افتد وکه در نظر آید هرچند در جمع آوری مطالب تلاش فراوانی شده است ،لکن حتما دارا ی نواقصی خواهد بود.لذا ضمن پوزش از دوستان وسروران عزیز انتظار دارم خطاها واشتباهات این نوشته را جهت تصحیح در چاپ های بعدی اعلام فرمایند.باتشکر ، علی اسماعیلی ،زمستان 1391

منبع کتاب یاحسین کربلا :نوشته حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی