هرکس می تواند اظهار عقیده خودش را بکند ، اسلام جواب همه عقاید را به عهده دارد و دولت اسلامی تمام منطق ها را با منطق جواب خواهد داد . از هم اکنون هم باید مطمئن باشیم رسانه های استکباری از عدم حضور مردم در صحنه انتخابات سخن ها خواهند کفت و با تحلیل های موذیانه و القائات توام با تهدید و ارعاب تلاش خواهند نمود ذهن ها را به مسائل دیگر معطوف نمایند غافل از آنکه امت اسلامی ایران سالهاست نشان داده اند که از این هیاهوها نمی ترسند و مقاوم و استوار در مقابل تمام ابرقدرتها و قدرتها می ایستند و به یاری خداوند متعال ملت شریف ایران با حضور گسترده خود انتخابات را با قدرت و قاطعیت برگزار می کنند . ( امام خمینی )

 بیانات مقم معظم رهبری (مدظله)

اهمیت انتخابات مجلس از این جهت است که حضور شما در پای صندوقهای رای بارزترین مظهر حضور مردمی است و این پشتوانه انقلاب و کشور است . (24 بهمن 1382)

انتخابات مجلس مظهر دخالت مردم در سرنوشت خود و کشورشان است ؛ چون مجلس مرکز قانونگذاری است . قانون یعنی جاده ای که باز می شود تا مسئولان اجرایی از آن جاده حرکت کنند و با تلاش خود گوشه و کنار و زوایای کشور را آباد و اصلاح کنند . این جاده بازکنی به عهده قانون است و قانون را هم نماینده شما در مجلس وضع می کند . (24بهمن1382)

انتخابات یک نمایشگاه است برای نشان دادن عزم و رشد ملی ملت ایران ، استقامت ملت ایران ، دانائی و هوشیاری ملت ایران ، پایبندی ملت ایران به نظام مردم سالاری دینی (12 دی 1386)

مردم می دانند که حضور آنها در انتخابات مایه ی قدرت و ابهت بین المللی آنهاست . دشمنان این را نمی خواهند . آنها می خواهند مردم در انتخابات شرکت نکنند تا این نشانه ی رو گردانی مردم از نظام اسلامی باشد و نظام اسلامی به این وسیله ضعیف بشود و آنها بتوانند به ملت و کشور و دولت و همه فشار وارد کنند . (22 اسفند 1386)

انتخابات یک عرصه ظهور و بروز وحدت ما ، عقلانیت ما ، شعور ملی ما میتواند قرار بگیرد . بعضی خیال می کنند انتخابات ، زمزمه های انتخابات ، فضای انتخاباتی  ، مایه ی اختلاف است ؛ نه ، میتوانند مایه ی اتحاد باشد ؛ می تواند تشجیع کننده ی به سرعت عمل و پیشرفت باشد ، با رقابت مثبت (21 مهر 1386)

انتخابات مانع توطئه ها و جلوگیر خباثتهای دشمنان نسبت به این کشور است  ؛ لذا می خواهند انتخابات برگزار نشود . این راهبرد کلی آنهاست . (15 بهمن 1382)

انتخابات اگر به صورت مطلوب انجام گیرد ، آینده را تضمین و امنیت کنونی را هم تامین می کند . انتخابات مطلوب کدام است؟ انتخابات مطلوب انتخاباتی است که سالم ، آزاد و طبق قانون برگزار شود ؛ انتخاباتی که مردم با شور و نشاط در آن شرکت کنند ؛ انتخاباتی مه به عنوان وظیفه دینی ، همه مردم خود را موظف به برگزاری باشکوه آن بدانند . این انتخابات می تواند به معنای حقیقی کلمه ، مجلسی مطلوب برای کشور تدارک ببیند . (25 آذر 1382)

انتخابات ، فقط یک پدیده سیاسی نیست . انتخابات ، مظهر حضور مردم ، مظهر احقاق حق و مظهر توانایی و اقتدار ملی برای یک کشور است . از نظر مردم دنیا و تحلیلگران و سیاستگذاران عالم ، آن نظامی مستحکم است که تعداد بیشتری از مردمش در هنگام انتخابات پای صندوقها بیایند و رای بدهند . این نشانه استحکام یک نظام است . (26 بهمن 1378)

مسئله ی انتخابات خیلی مهم است . یکی از نمونه های عظمت این نظام ، همین انتخابات است . برای همین هم هست که انتخابات ملت ایران – این پدیده ی به این وضوح – را انکار می کنند . مردم سالاری ، این چیزی واضح را که وابسته ی به انتخابات مردمی است دشمنان عنود و لجوج انکار می کنند . چرا ؟ چون می دانند که این یکی از آن شاخصه های مهم پیروزی ملت ایران است . (19 دی 1386)

مجلس قوه ی مفکر ه ی کشور است . فکر در لباس قانون تجلی می کند ،بعد در سراسر وجود کشور سریان و جریان پیدا میکند. چیزی که دائم باید در نظر باشد، این است که ببینیم فکر این قوه مفکره اولا نسبتش با ارزشهای اساسی انقلاب چیست . ثانیا نسبتش با جامعه ، با مشکلات کشور و با نیازهای مردم چیست . یک نگاه به مبدا،یک نگاه به منتها ، یک نگاه به خاستگاه ، یک نگاه به هدف ، این باید روشن باشد . اگر این شد ، آن وقت قوانین ، هم اصیل خواهد بود ، درست خواهد بود ، صحیح خواهد بود ، هم کارآمد خواهد بود . (3 تیر 1388)

یکی از مهمترین ارکان نظام ، مجلس شورای اسلامی است . اگر در مجلس نمایندگان مومن ، با اخلاص و توانمند حضور داشته باشند ، مجلس خیلی از گره ها را می تواند باز کند . (18 دی 1382)

طبق قانون اساسی ما، مجلس ناظر بر دولت است . اگر دولت در جایی بد و یا کج حرکت کند ، پا در راه نادرستی بگذارد و خدای نکرده سوء استفاده ای بشود و فسادی به وجود آید ، مرکزی که می تواند جلو فساد و انحراف را بگیرد ، مجلس است ببینید . چقدر مهم است ! (24 بهمن 1382)

شان مجلس عبارت است از قانونگذاری و نظارت کردن ، هم قانون خوب بگذارند که مجریان دستشان باز باشد و بتوانند برای مردم کار کنند ، خدمت کنند .(22 اسفند 1386)

مجلس با آراء مردم تشکیل می شود . هرچه آراء بیشتر باشد، مجلس قویتر خواهد شد . شما وقتی کسی را صالح و شایسته دانستند و او را به مجلس فرستادید، توانسته اید بخشی از توان خود را در ساختن و پیشرفت آینده به کار بگیرید؛ اهمیت مجلس از این جاست .  (24 بهمن 1382)

مجلس جایگاه بسیار مهمی است ؛ خانه ملت است ؛ تجلیگاه عزت ملی ماست ؛ می تواند عزت اسلامی و عزت ملی ما را به دنیا نشان دهد ؛ تامین کننده منافع عمومی است . با قوانین مجلس است که مسئولان می توانند حرکت کنند و پیش بروند. مجلس می تواند حافظ امنیت ملی باشد؛ می تواند سد مستحکمی در برابر تعرض دشمنان و طمع ورزی بیگانگان باشد . خصوصیات یک مجلس مطلوب این است . (25 آذر 1382)

مجلس، عصاره ملت است ؛ مظهر حکومت مردمی است ؛جایگاه تعیین مسیر حرکت دولت و ملت است؛ مظهر خواستهای مردم در زمینه سیاستهای گوناگون – چه داخلی و چه خارجی – است؛ امید مردم است؛ معتمد مردم است؛ پشتیبان دولت است؛ راهگشای کارهای اساسی برای مسئولان نظام و کارگزاران کشور است . اینها مسائلی است که امروز بحمدالله در کشور ما عینیت پیدا کرده است و بیان آنها حرف تازه ای نیست .  (10 خرداد 1387)

مجلس باید مجلسی باشد که بتواند در مقابل زورگوییها و زیاده خواهیها و مرعوب کردنها و تطمیع کردنهای قدرتمندان جهانی بایستد و مصالح کشور و ملت را محاسبه کند و دنبال آن برود.  (26 بهمن 1378)

یکی از مسائل مربوط به بایدها و نبایدهای مجلس، این است که ذره ذره وقت آن، قیمت دارد . شغل نمایندگی ، اعز از مشاغل دیگر و قیمت وقت مجلس، حتی از تحصیل علم بالاتر است؛ چه رسد به تحصیل مال یا تامین آتیه!در داخل مجلس، همه اهتمام باید به کاری باشد که در صحن مجلس یا در داخل کمیسیون می گذرد.این، اساس قضیه است . (8 خرداد 1374)

ملت ایران وقت انتخابات که میرسد، احتیاج به بصیرت دارد؛ نگاه کند ببیند دشمن چه موضعی گرفته است در قبال این حرکت عظیم مردمی؛ حواس خود را جمع کند، تصمیم درست بگیرد. این هم وظیفه ی ما مردم است که بایستی مراقب کنیم . (19 دی 1386)

اینکه من بر حضور مردم اصرار می کنم به خاطر این است که این وظیفه شرعی و وجدانی و عقلانی است ؛ چون مجلس وقتی قانون تصویب کرد ، همه باید تسلیم آن قانون باشیم ، پس شما باید در ایجاد آن مجلسی که می خواهد این قانون را تصویب کند ، نقش ایفا کنید. اگر خودتان را کنار بکشید، این کنار کشیدن هیچ مشکلی را حل نمی کند؛ باید وارد میدان شوید. اگر تلاشتان را کردید و آنچه را که خواستید نشد، شما تلاشتان را کرده اید؛ وظیفه تان را انجام داده اید . (26 آذر 1382)

شما می توانید با رای دادن خودتان، شخص مومن صالح را به مجلس بفرستید. آن کسی که به مجلس رفت،در هنگامه حساس – آن جایی که رای یک نماینده می تواند سرنوشت کشور یا یک قشر، یا سرنوشت اقتصاد را معین کند – زای او کارساز خواهد بود . لذا هیچ وقت کسی نگوید که رای من چه تاثیری دارد. مهم این است که در روز انتخابات، ان شاءالله همه مردم بروند و رای بدهند و انتخابات را پرشور و پررونق کنند .  (26 بهمن 1378)

همه توجه کنند که این انتخابی که ما می کنیم ، یک جا بایست جواب آنرا بدهیم . اینطور نیست که بگوییم حالا ما یا اصلا انتخاب نمی کنیم ، یا انتخاب می کنیم و کسی چه می فهمد! اما خدای متعال که تشخیص می دهد. ما باید جواب او را بدهیم . ما باید محاسبه کنیم ، تحقیق کنیم .بررسی کنیم و معیارها را ملاحظه نماییم، تا بتوانیم به خداوند پاسخ دهیم. اگ ر انسان نمی تواند، از اشخاصی که مورد اعتماد هستند، از کسانی که انسان می تواند در مسائل مهم – در مسائلی که باید به خدا جواب داد – به آنها اعتماد کند ، استفسار نماید؛ اشکالی هم ندارد.  (26 بهمن 1378)

شما که می خواهید بروید پای صندوق رای و رای بدهید، هدفتان این باشد که یک مجلسی تشکیل بشود پایبند به همین مبانی انقلاب و ارزشهای انقلاب. نماینده ، متدین ، امین ، معتقد به عدالت اجتماعی – استقرار عدالت در سرتاسر کشور – متنفر از فساد در هر بخشی و در هر طبقه ای از طبقات مسئولین، معتقد به عزت جمهوری اسلامی ؛ مجلس باید یک چنین مجلسی باشد.  (22 اسفند 1386)

باید ما هوشیار باشیم؛ آحاد ملت باید هوشیار باشند. نماینده ی متدین ، امین ، طرفدار عدالت ، مخالف با فساد ، طرفدار حقوق محرومین ، پایبند به مبانی اسلام و ارزشهای اسلامی و خط امام؛ یک چنین نماینده ای را بفرستید مجلس؛ آنوقت مجلس مقتدر خواهد شد، عزتمند خواهد شد. تشخیص این برای همه البته آسان نیست، ولی باید تحقیق کرد، باید به آدمهای مطلع، آدمهای خبره، آدمهای مطمئن مراجعه کرد.  (22 اسفند 1386)

مردم وظیفه دارند در انتخابات شرکت کنند و نامزدهای صحیح را پیدا و آنها را انتخاب نمایند . مردم وظیفه دارند به ملاکهای دینی و شرعی و انقلابی نگاه کنند؛ به روابط قوم و خویشی و ایل و طایفه ای و اینطور چیزها نگاه نکنند. ببینید واقعا چه کسی با معیارهای الهی و انقلابی، مناسبتر و به آن نزدیکتر است، او را برگزینند و با شور و شوق به عنوان یک وظیفه در این کار دخالت کنند. کسانی از مردم وظیفه دارند که دیگران را تشویق و تعویض کنند.کسانی که زبان گویایی دارند، قلم توانایی  دارند و آبرویی پیش مردم دارند مردم را توجیه و تشویق کنند و آدمهای خوب را به آنها معرفی نمایند. در معرفی نامزدهای نمایندگی باید ملاحظه کنند که هیچ رابطه ای را غیر از رابطه دینی و الهی و وظیفه شرعی دخالت ندهند.  (14 بهمن 1374)

به مردم عزیزمان عرض کنم: در هر جا که شرکت می کنید؛ به همان تعداد لازم اسم بنویسید. این بهتر است؛ زیرا ای بسا شما اسم کسی را که بنظرتان صالح است ننویسید و آن فرد صالح ، از انتخاب شدن محروم شود. در فهرستها نگاه کنید و کسی را که واقعا می پسندید و می دانید صالح است ، انتخاب کنید.  (17 اردیبهشت 1371)

مردم تحقیق و مطالعه کنند؛ از روی احساس وظیفه به پای صندوقهای رای بروند و از روی احساس وظیفه، نام کسانی را که گزینش کرده اند، به صندوقهای رای بیندازند. مجلس، این گونه درست می شود و سپس دولت به وجود می آید و به پیش می رود. این، امتحان بزرگ و کار مهمی است. امیدواریم این بار هم ملت ایران، با اقدام قاطع خود ، مشت محکمش را به دهان یاوه گویان بزند، که خواهد زد و جهانیان خواهند دید که ایران مسلمان، ایران انقلابی و ایران متعهد، یعنی چه!  (16 اسفند 1374)

مردم عزیزمان در سراسر کشور این رفتارها را در نامزدهای انتخابات تفرس کنند، دنبال کنند، دقت کنند. نامزد انتخابات باید با قصد خدمت وارد شود. اگر با قصد قدرت طلبی و جمع کردن پول و مسائل گوناگون و انگیزه های ناسالم دیگر وارد شود، به کشور خدمت نمیکند.    (19 دی 1390)

نامزد انتخابات باید با انگیزه ی خدمت وارد شود؛ این را باید تشخیص داد، باید فهمید، باید حدس زد. اگر چنانچه نامزدها به مراکز ثروت و قدرت متصل شوند، کار خراب می شود؛ همچنان که امروز در به اصطلاح دموکراسی ها دنیا، در آمریکا و غیر آمریکا این رسم هست، کمپانی ها و پولدارها به نامزد انتخابات در ریاست جمهوری یا در انتخابات کنگره پول می دهند، ولی او در مقابل آنها متعهد است.  (19 دی 1390)

آن نماینده مجلسی که با پول فلان شرکت و فلان کمپانی و فلان ارباب و فلان پولدار توی مجلس بیاید، مجبور است آنجائی که آنها لازم میدانند، قانون جعل کند، قانون بردارد، توسعه و تضییق در قانون بکند. این نماینده به درد مردم نمی خورد. نه باید به مراکز ثروتهای شخصی متصل بود، و نه به طریق اولی به ثروتهای عمومی. کسی بیاید از پول  بیت المال مصرف کند، برای اینکه به وکالت مجلس برسد؛ این دو برابر اشکال دارد، اشکال مضاعف دارد. اینها را باید مردم مراقب باشند.  (19 دی 1390)

هنر ملت ایران و مردم شهرها و حوزه های انتخابیه این است که دقت کنند، بشناسند اصلح را، بهترین را انتخاب کنند؛ بهترین از لحاظ ایمان، بهترین از لحاظ اخلاص و امانت، بهترین از لحاظ دینداری و آمادگی برای حضور ر میدانهای انقلاب؛ دردشناس ترین و دردمندتربن نسبت به نیازهای مردم را انتخاب کنند.  (12 دی 1386)

نماینده باید متدین باشد؛ انسانهای متدین می توانند مورد اعتماد قرارگیرند. نماینده باید انقلابی باشد؛ روحیه و نشاط و امید و قوت و روحیه انقلابی در او وجود داشته باشد تا بتواند راههایی را که به نظر بن بست می رسد، بشکافد و پیش برود. نماینده باید خدوم، امتحان داده ، با کفایت ، برنامه دار، خوشنام و جوانگرا باشد و به جوانان اعتقاد داشته باشد. چنین افرادی در هر جای کشور حضور دارند، باید خود را موظف بدانند و بروند نامزد شوند.  (25 آذر 1382)

نماینده باید متدین باشد. بی دینی و بی تقوایی چیز بدی است؛ هرجا باشد، انسان را آسیب پذیر می کند. اگر در جای حساس باشد، آسیب پذیری آن بسیار گران تمام خواهد شد. نماینده باید کارآمد هم باشد. بعضیها متدین هستند،اما از آنها کاری ساخته نیست . باید به گونه ای باشند که بتوانند وظایفی را که بر عهده شان قرار دارد، انجام دهند. سوم اینکه دلسوز مردم – بخصوص طبقات محروم – باشد و برای آنها کار و فکر کند .   (24 بهمن 1382)

ملت، ملت شجاع و آزاده ای است؛ ملتی است که تهدید قدرتهای متکبر جهانی او را به عقب نمی نشاند؛ بنابراین نماینده او هم باید شجاع باشد و نترسد؛ شجاعت در مقابل دشمن، شجاعت در مقابل باطل، شجاعت در پذیرش حرف حق. اگر خودتان توانستید کسانی را بشناسید که دارای این خصوصیات باشند، بروید به آنها رای دهید.  (24 بهمن 1382)

کسانی که این نظام و قانون اساسی را قبول ندارند، آمدنشان به مجلس خطاست و خودشان هم بایستی بدانند که از نظر این ملت آمدن آنها به مجلس خطاست. معلوم است کسانی که این قانون اساسی و این ملت و کارها و شعارها و راه اهدافش را قبول ندارند، نباید به مجلس بیایند؛ اما آن کسانی که نظام، اسلام، قانون اساسی و امام را قبول دارند، باید به میدان رقابت بیایند؛ منتها رقابت سالم و نه رقابت لجوجانه و عنادآمیز.   (18 دی 1382)

اگر نماینده ای بی علاقه به انقلاب و کشور و بی اعتقاد به قانون اساسی به مجلس راه پیدا کند که مصالح این کشور برایش مهم نباشد؛ دشمنیهای استکبار جهانی را نفهمد، دلش بخواهد که از استکبار جهانی تملق بگوید و در روزنامه ها و مجلات وابسته به صهیونیستها اسمش را درشت بنویسید و بگویند فلانی با سیاست نظام جمهوری اسلامی مخالفت کرد؛ چنین نماینده ای مجلس را خراب می کند، ملت را خراب می کند، کشور را هم خراب می کند؛ پس بدرد نمی خورد.   (20 بهمن 1374)

و اما در باب وظایف نمایندگی. آنگونه که بنده از مجموع قانون اساسی و مفاهیم و معارفی که در انقلاب ما هست و همه چیزهایی که ما را در این باب کمک می کند فهمیده ام، وظیفه اصلی در نمایندگی، قانونگذاری است . البته نظارت بر اجرا و از قبیل چیزها هم هست. آنها هم بسیار مهم است . اما چیزی که رکن اداره کشور است، عبارت است از وضع قوانین.  (20 خرداد 1371)

بیان مشکلات حوزه انتخابیه، البته کار خوبی است و اگر به شکل صحیحی انجام گیرد، مفید است. اما اینکه ما خیال کنیم که نماینده فلان شهر و فلان حوزه انتخابیه بودن، معنایش این است که بیاییم و بگوییم " آنجا آسفالت ندارد " یا " آب ندارد" یا " دانشگاه ندارد" یا چه و چه، این وظیفه نمایندگی نیست . شما باید قانون را بگذارید که بتواند امور همه جای کشور را متکفل شود .  (20خرداد 1371)

باید مراقبت کرد. سفارش این را کردن ، سفارش آن را کردن ، موافقت اصولی برای این ، اقدام برای آن ، با فلان سرمایه دار مذاکره و تفاهم کردن ، فریب فلان آدم را خوردن . . . غرض ، این چیزها، چیزهایی است که با حیثیت و آبروی نمایندگی مناسبتی ندارد.  (20خرداد 1371)

در مورد مسئولیت نمایندگان مجلس، به شکل قانون و قانونگذاری تجلی می کند. بایستی دو خصوصیت آرمانگرائی و واقع بینی را در نظر داشت . نگاهتان نگاه آرمان گرا باشد. از آرمانها پایین نیائید، کوتاه نیائید. نگاه باید نگاه آرمانی باشد، منتها با توجه به واقعیت.   (18 خرداد 1389)

وظیفه ی نظارت بر شورای نگهبان بر انتخابات و تضمین صحت انتخابات، از جمله ی کارهای بسیار بزرگ و مهمی است که در قانون اساسی بر عهده ی شورای نگهبان گذاشته شده است . اگر نظارت شورای نگهبان نباشد، و اگر تایید صحت انتخابات به وسیله شورای نگهبان انجام گیرد، اصل انتخابات زیر سوال خواهد رفت و اعتبار خود را از دست خواهد داد.  (20تیر 1386)

کاری که شورای نگهبان انجام می دهد، بسیار کار مهمی است.این کار خلاصه اش عبارت از این است که کسانی که بناست برای کشور و ملت تصمیم بگیرند و سرنوشت کشور به دست اینها اده می شود، از صلاحیت لازم برخوردار باشند. نمیشود هر کسی را مسلط بر سرنوشت مردم کرد. نمیشود به هر کسی با هر کیفیتی در رفتار و اخلاق و عقاید و سلائق و ممشا و معلومات و معرفت و اینها، اجازه داد که برای اداره ی یک کشور هفتاد میلیونی،با این عظمت، با این تاریخ، بیاید قانون بنویسد؛ او را الزام کند که باید تو اینطور بکنی، اینطور نکنی؛ این شرائطی دارد.  (20تیر 1386)

آن کسانی که بناست برای این کشور قانون بنویسند، یعنی حرکت قوه ی اجرائی را و قوای عامله ی کشور را ریل گذاری کنند و بگویند قطار دولت باید از ریل عبور کند، در واقع سرنوشت کشور دست اینهاست. نمیشود هر کسی بدون صلاحیتهای لازم در این مسند حساس بنشیند؛ صلاحیتهائی لازم است .   (20 تیر 1386)

این صندوقها امانت ملت ایران است؛ در واقع ناموس ملت ایران است که دست شما سپرده شده است . پس با کمال دقت و مراقبت و در حقیقت شاید با اعمال نوعی وسواس در کار، مواظب باشند که آنها را حفظ کنند؛ به شکل درستی آنها را شمارش کنند و آن چنان که هست، آنها را به افکار عمومی عرضه کنند. یعنی هیچ مصلحتی را از این بالاتر به حساب نیاورند و همانی را که مردم رای دادند، از صندوقها بیرون بیاورند و اعلان شود.  (18 اسفند 1374)

اثبات صلاحیت، امضای صلاحیت یا رد صلاحیت، یک وظیفه است. اگر این را از مجموعه ی فعالیتهای نظام برداریم، چیزی برای نظام باقی نمیماند. چطور اجازه بدهند یک آدمی که از لحاظ عقیده ، اغتقاد محکمی به مبانی نظام ندارد؛ از لحاظ ممشای عملی، یک انسان سالم و مستقل و دارای روش و اخلاق مستقیمی نیست؛ از لحاظ سیاسی، دلبستگی او به مسائل کشورش و مردم کشورش کمتر از دلبستگی او به مصالح بیگانگان است، فرضا بیاید در راس دستگاه اجرائی یا در مسند قانونگذاری قرار بگیرد؟ این کار جایر است؟ نظارت شورای نگهبان در مسائل انتخابات ، یکی از مهمترین کارهائی است که انجام می دهد؛ کار بسیار مهمی است .   (18 اسفند 1374)

معیار صلاحیت کاندیدا عبارت است از مقررات و قانون. سلائق نباید دخالت کند. گرایش سیاسی ، گرایش گروهی، گرایش جناحی نباید دخالت کند. سفارش و توصیه نباید دخالت کند. معیار بایستی بین خود و خدا، همان معیار قانونی باشد. اگر چنانچه بنا شد که با نظر اشخاص و افراد و مصلحت اندیشی این و آن ، معیارها و ضابطه ها به هم بخورد، دیگر ضابطه ای باقی نخواهد ماند.ضابطه مقدم است بر هر مصلحت اندیشی، بر هر نگاه و دید و بینش.  (20تیر 1386)

این بحث نظارت استصوابی و این چیزهایی که باز هم رویش جنجال می کنند، ازآن جنجالهای بسیار بی مبنا و بی ریشه ای است که هدفش تضعیف شورای نگهیان و در واقع نفوذ دادن عناصر مخالف با اسلام و مخالف با امام و مخالف با نظام جمهوری اسلامی در ارکان قانونگذاری است. مانعشان شورای نگهبان است . فکر می کنند همان بلایی که یک روز سر آن هیأت علمای طراز اول آوردند، به این وسیله می توانند بر سر شورای نگهبان هم بیاورند، که البته نخواهند توانست و مطمئنا چنین چیزی تحقق پیدا نخواهد کرد.   (15 اردیبهشت 1378)

در هیچ نظام مستحکم عقلائی ای شاید نشود فرض کرد و پیدا کرد جائی را که برای مراقبت و نظارت بلر اجرای اصول حاکم بر آن نظام، دستگاهی وجود نداشته باشد؛این، همه جائی است . البته اصول حاکم بر هر نظامی ، ارزشهای معتبر در هر نظامی ، با هم متفاوت است ؛ ولی تقریبا در همه جا دستگاهی وجود دارد که تدکید کند، امضا کند، تصدیق کند که کاری که دارد به وسیله حکومت انجام می گیرد، برروی خط ارزشها و در جهت اهداف آن نظام است. حالا بعضی جاها اسمش را میگذارند دادگاه قانون اساسی، بعضی جاها مثلا پاسدار قانون اساسی- از این قبیل تعبیرات دارند- اینجا شورای نگهبان است.     (20 تیر 1386)

نمیشود هر کسی بیاید در مسند حساس نظام قرار بگیرد ؛ صلاحیتهائی لازم است . این صلاحیتها را کی باید تشخیص بدهد؟ آیا جایی لازم نیست که تشخیص بدهد این صلاحیتها در این اشخاص هست یا نیست ؟ بدیهی است و واضح است که دستگاهی لازم است؛ این دستگاه، همین دستگاه شورای نگهبان و واسطه های نظارتی ای است کع این دستگاه دارد. ببینید که این کار چقدر مهم است . وقتی فهمیدیم چقدر مهم است ،آنگاه می فهمیم که چرا بعضی از جریانهائی که دل خوشی با نظام اسلامی ندارند ، اینقدر به این کار حمله می کنند ، هجوم می برند و علیه آن تبلیغات می کنند. دستگاه های تبلیغاتی بیگانه هم که کارشان همین است . همیشه و بخصوص در وقتی که انتخاباتی وجود دارد، یکی از حرفهای دائم التکرار اینها همین مسئله نظارت و شورای نگهبان و رد صلاحیت و اینهاست.   (20تیر 1386)