مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: در مجلسی که ابو حنیفه نیز حضور داشت، امام صادق(ع) فرمود: هدهد راهنمای لشکر سلیمان(ع) بود، زیرا هدهد آب‌های زیر زمین را می‌بیند، ابوحنیفه فورا گفت:
«ظفرت بک» گرفتمت!
حضرت فرمود:
«و کیف ذاک؟»؛ چگونه؟
عرض کرد: اگر هدهد آب زیر زمین را می‌بیند، پس چرا دامی را که صیّاد برای او پنهان کرده نمی‌بیند و به دام می‌افتد؟ حضرت فرمود:
«یا نعمان! اما علمت أنه اذا جاء القدر، أعشی (أعشی) البصر؟!»(1)
ای نعمان، مگر نمی‌دانی که وقتی قدر خداوند فرا می‌رسد، دیده نابینا می‌گردد! تصریح به اسم ابوحنیفه، یعنی این که حضرت به او «نعمان» خاطب کرد، برای استخاف و تحقیر او است. «بهار توبه شکن می‌رسد، چه چاره کنم؟»(2)

1-بحارالانوار، ج 14، ص116؛ ج61، ص21؛ نیز ر.ک: قصص الانبیاء جزایری، ص 377.
2-دیوان حافظ تصحیح قدسی، ص 289، غزل 388:
به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم / بهار توبه شکن می‌رسد، چه چاره کنم؟

کتاب در محضر حضرت آیت ا.... العظمی بهجت – ص 36
محمد حسین رخشاد