« نهر بلامه مشغول تمرین آبی بودیم. حسینیه ای بود که بچه ها جهت نماز، ادعیه وعبادات آنجا حاضر می شدند. سعید (ازهمرزمان شهیدحمد الله شمس الدینی) همیشه ، گوشه ای معین از نمازخانه مشغول قرائت قرآن ودعا می شد.

آن روز قبل از اینکه در حسینیه حاضر شود حاج قاسم جای او نشسته بود و سرش روی کتاب دعا خم بود. حاجی چفیه ای به رنگ چفیه سعید روی سرش انداخته بود، شهید حمد الله شمس الدینی که از بچه های شوخ طبع تخریب بودوقتی پس گردنی را به فرمانده لشکر زد تازه متوجه شد چکار کرده.

حاج قاسم چون فهمید اشتباهی رخ داده حتی سرش را بلند نکرد تا زننده پس گردنی را ببیند. حمدالله تا چند روز از خجالت حاجی ، آفتابی نمی شد تا چه رسد به معذرت خواهی.»

راوی: سیف الله شمس الدینی مقدم