نام: زينب (زينب كبري)

معني زينب: زَين اَب: زينت و شرافت پدر، نيكو منظر، خوشبو، زيبايي

كنيه: ام كلثوم (ام كلثوم كبري)

القاب: عقيله، عقيله بني‌هاشم، عقيله الطالبين، صديقه صغري، عارفه، عالمه، فاضله، عابده، زاهده، عالمه غير معلمه، فهمه غير مفهمه، محبوبه المصطفي، نائبه الزهرا، شريكه الحسين، امنيه الله، ناموس كبريا و ... .

نام پدر: علي بن ابيطالب(عليها السلام)

نام مادر: فاطمه بنت رسول‌الله(صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم)

تاريخ تولد: 5 جمادي الاولي سال 6 هجرت

محل تولد: مدينه منوره

نام همسر: عبدالله بن جعفر بن ابيطالب

فرزندان:علي، محمد، عون، اكبر، عباس، ام كلثوم

تاريخ وفات: 15 رجب(61 هجري)

محل دفن: دمشق و به قولي در مصر

روز پنجم جمادي الاولي در هر سال، روز مبارکي است؛ ميلاد با سعادت اسوه صبر و پايداري، حضرت زينب عليهاالسلام که «روز پرستار» نام گرفته است. در اين روز، بانويي پا به عرصه وجود نهاد که آموزگار ايثار و فداکاري بود. او که توانست با پيام رسانيِ شايسته، از بازماندگان حادثه جان سوز عاشورا نيز به نيکويي پرستاري کند و لقبِ «بزرگ پرستار هميشه تاريخ» را زيبنده خود کند. او بزرگ پرستاري است که در سال هاي گوناگون حيات خود، از پنج امام بزرگوار، پرستاري کرده است؛ حضرت علي عليه السلام به هنگام ضربت خوردن، امام حسن مجتبي در هنگام مسموميت، امام حسين عليه السلام در لحظات تنهايي و غربت، امام سجاد عليه السلام در رويارويي با سوز تب جان سوز، و از امام محمد باقر عليه السلام به همراه کودکان صحراي کربلا. نام زينب، اين پرستار جاودان هميشه تاريخ، هميشه بر تارک زمان مي درخشد و همگان را به ياد صبر، مقاومت و ايثار مي‌اندازد.

علت نامگذاري روز ميلاد با سعادت حضرت زينب سلام الله عليها به روز پرستار به خاطر دو وجه است:

1 – تجليل از مقام شامخ و شخصيت والاي حضرت زينب(س) است که با برگزاري اين مراسم يادي از اين بزرگ بانو مي شود و باعث الگو سازي در جامعه مي شود.

2 – تقويت روحيه زينب گونه در ميان پرستاران و تقدير و تشکر از زحمات و نقش پرارزش پرستار در جامعه.

پرستاري، حرفه‌اي مقدّس و ارزشمند است؛ به طوري که رسول خدا صلي الله عليه و آله ، پرستار را در قيامت، هم نشين ابراهيم خليل مي داند و مي فرمايد: «هر کس يک شبانه روز از بيماري پرستاري کند، خداوند او را با ابراهيم خليل محشور مي‌کند».

امير مؤمنان، حضرت علي عليه السلام در فرمايشي زيبا مي‌فرمايد: «خوشا به حال آن که به بندگان خدا نيکي کند و براي آخرت خود زاد و توشه برگيرد». حال با توجه به اين حديث گران مايه، مي‌توان پي برد پرستاران که شبانه روز در پي برطرف ساختن گرفتاري‌هاي بيماران و درمان آنها هستند، به چه پاداشي مي‌رسند و نزد خداوند متعالي، چه جايگاه و مقامي دارند.

پايدار باشيد