به گزارش فرهنگ ما    – امام جعفر صادق عليه‌السلام: آدم دين‏دار چون مى‌انديشد، آرامش بر جان او حاكم است. چون خضوع مى‌كند متواضع است. چون قناعت مى‌كند، بى‏‌نياز است.

به آنچه داده شده خشنود است. چون تنهايى را برگزيده از دوستان بى ‏نياز است. چون هوا و هوس را رها كرده آزاد است.

چون دنيا را فرو گذارده از بدى‌ها و گزندهاى آن در امان است.
چون حسادت را دور افكنده محبتش آشكار است.

مردم را نمى‌‏ترساند پس از آنان نمى‌هراسد، و به آنان تجاوز نمى‌كند پس از گزندشان در امان است.
به هيچ چيز دل نمى‌‏بندد پس به رستگارى و كمال فضيلت دست مى‏‌يابد و عافيت را به ديده بصيرت مى‌‏نگرد پس كارش به پشيمانى نمى‌كِشد.

متن حدیث:

اِنَّ صاحِبَ الدّينِ فَكَّرَ فَـعَـلَـتْهُ السَّكينَةُ وَ اسْتَـكانَ فَـتَواضَعَ وَ قَنِعَ فَاسْتَغْنى وَ رَضىَ بِما اُعْطىَ وَ انْفَرَدَ فَكُفىَ الاْخْوانَ وَ رَفَضَ الشَّهَواتِ فَصارَ حُرّا وَ خَلَعَ الدُّنْيا فَتَحامَى الشُّرورَ وَ اطَّرَحَ الْحَسَدَ فَظَهَرتِ الْمَحَبَّةُ وَ لَمْ يُخِفِ النّاسَ فَـلَـمْ يَخَفْهُمْ وَ لَمْ يُذْنِبْ اِلَيْهِمْ فَسَلِمَ مِنْهُمْ وَ سَخَتْ نَفْسُهُ عَنْ كُلِّ شَى‏ءٍ ففازَ وَ اسْتَكْمَلَ الْفَضْلَ وَ اَبْصَرَ العافيَةَ فَاَمِنَ النَّدامَةَ.

«امالى مفيد، صفحه ۵۲، حدیث۱۴»مشرق