معاوية بن وهب از حضرت ابى عبداللّه نقل كرده ، وى گفت :
امام (ع ) به من فرمودند:
اى معاوية به خاطر ترس و خوف زيارت امام حسين (ع ) را ترك مكن ، زيرا كسى كه آن را ترك كند چنان حسرتى بخورد كه آرزو كند قبر آن حضرت نزدش باشد و بتواند زياد به زيارتش برود آيا دوست دارى كه خدا تو را در زمره كسانى ببيند كه حضرت رسول (ص ) و حضرات على و فاطمه و ائمّه (عليهم السلام ) در حقشان دعاء فرموده اند؟!
آيا دوست دارى از كسانى باشى كه به واسطه آمرزش لغزشهاى گذشته طومار اعمالت تغيير يابد و گناهان هفتاد سال از تو آمرزيده شود؟!
آيا دوست دارى از كسانى باشى كه از دنيا رفته بدون اينكه گناه قابل مؤ اخذه داشته باشى ؟!
آيا دوست دارى از كسانى باشى كه رسول خدا(ص ) با آنها مصافحه مى فرمايند؟!⁽¹⁾
اى سراپاى تو عشق خدايى حسين
جان حق باوران بر تو فدايى حسين
محرم راز شهادت تويى
سرّ اعجاز شهادت تويى
يا حسين مظلوم
يكطرف جلوه ولايت و رهبرى
يكطرف فتنه و ظلم و ستمگرى
در صف معركه كربلا
خطّ باطل شده از حق جدا
يا حسين مظلوم
نسل آزادگى قبله او كربلاست
سجده بر مهُر خون نماز اهل ولاست
كشته مكتب عشق غريب
چون زُهير است و برير و حبيب
يا حسين مظلوم
خون عباس و قاسم و على اكبرت
حلق معصوم لب تشنه على اصغرت
سند عشق تو امضا كند
سرّ ايثار تو معنا كند

يا حسين مظلوم ⁽²⁾

1- كامل الزيارت ، 383.
2- حديث زمزمه ، ص 115.