علی (ع) مولای ما و شاه دین است

شفیع امت و حبل المتین است

به او ایمانم از روی یقین است

نگاه من به دنیا این چنین است:

تمام لذت عمرم همین است

که مولایم امیرالمومنین است

به دنبال علی (ع) افتاده ام من

چه راهی بهتر از اینگونه رفتن

زبانم از بیان اوست الکن

همی گویم پس از یک عمر گفتن:

تمام لذت عمرم همین است

که مولایم امیرالمومنین است

من از دلدادگان کوی اویم

که جز حب علی (ع) راهی نپویم

و جز ذکر علی (ع) چیزی نگویم

و این است آنچه باشد در گلویم:

تمام لذت عمرم همین است

که مولایم امیرالمومنین است 

بگویم با علی (ع) هر مشکلم را

که معنی داده عمر باطلم را

ز او بگرفته اند آب و گلم را

بگویم گر هم حرف دلم را :

تمام لذت عمرم همین است

که مولایم امیرالمومنین است

بدون اذن مولا (ع) من نبودم

که من قائم به او باشد وجودم

به هر شعری به نام او سرودم

همین یک نکته را هی می گشودم :

تمام لذت عمرم همین است

که مولایم امیرالمومنین است

از اول خاکم از خاک علی (ع) بود

خدا آب محبت را بیفزود

که نوح و موسی و عیسی و داوود

وحتی خضر را دیدم که فرمود:

تمام لذت عمرم همین است

که مولایم امیرالمومنین است

چو در این آسمان قدری پریدم

نگه کردم به هر چیزی رسیدم

تعجب کردم از آنی که دیدم

که از هر ذره ای این را شنیدم :

تمام لذت عمرم همین است

که مولایم امیرالمومنین است