جام مقاومت:

 
علی یک هم کلاسی داشت که باباش رفتگر بود.زمستان آن سال خیلی سرد بود و من یک بارانی گرم برای علی گرفتم. یکبار بعد از اینکه به مدرسه رفت به حیاط که رفتم، دیدم بارانی خود را نپوشیده، و روی سکوی ایوان گذاشته و رفته است.وقتیبرگشت ازش پرسیدم علی جان چرا بارانی ات راتنت نکردی؟

گفت همکلاسی ام پدرش رفتگر است با هم به مدرسه می رویم او بارانی ندارد و سردش می شود، من هم تنم نمی کنم تا او سردش نشود! آنقدر بارانی اش را نپوشید تا مجبور شدم برای همکلاسی اش بارانی گرمی تهیه کنم و به یک بهانه ای هدیه کنم.همیشه نسبت به بچه هایی که نداشتند و مستضعف بودند بسیار حساس بود.

شادی روح صیاد شیرازی صلوات