ﺍﻧﺪﺭ ﺣﻜﺎﯾﺖ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺣﻘﯿﺮ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺧﺮ و
ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻥ
و ﺍﺳﺘﺪﻻﻝ ﻭ ﺭﺍﺿﯽ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺮ ﺑﻮﺩﻥ
ﻭ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺷﺪﻥﺣﻘﯿﺮ ﻭﺁﺭﺯﻭی ﻣﻦ ﻛه:
ای کاش قانون خریت جاری بشود به آدمیت
ﻣﻨﺎﻇﺮﻩ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﺏ ﺧﺮ
✍فیروز بشیری🌹
ﺭﻭﺯﯼﺑﻪ ﺭﻫﯽ ﻣﺮﺍ ﮔﺬﺭ ﺑﻮد
ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩﺑﻪ ﺭﻩ ﺟﻨﺎﺏ ﺧﺮ ﺑﻮد
ﺍﺯ ﺧﺮﺗﻮﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﮔﻬﺮ ﺑﻮد
ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺑﻮد
ﮔﻔﺘﻢﮐﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺩﺭ ﭼﻪ ﺣﺎلی
ﻓﺮﻣﻮﺩ ﮐﻪﻭﺿﻊ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺎلی
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺎ ﺧﺮﯼﺭﻫﺎ کن
ﺁﺩﻡ ﺷﻮ ﻭﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺎکن
ﮔﻔﺘﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﻭﻣﺮﺍ ﺭﻫﺎ کن
ﺯﺧﻢ ﺗﻦﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺍ کن
ﺧﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﻘﻞﻭ ﻫﻮﺵ ﺑﺎﺷد
ﺩﻭﺭ ﺍﺯﻋﻤﻞ ﻭﺣﻮﺵ ﺑﺎﺷد
ﻧﻪ ﻇﻠﻢ ﺑﻪﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﻤﻮﺩﯾم
ﻧﻪ ﺍﻫﻞﺭﯾﺎ ﻭ ﻣﮑﺮ ﺑﻮﺩﯾم
ﺭﺍﺿﯽ ﭼﻮ ﺑﻪﺭﺯﻕ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻮﺩﯾم
ﺍﺯ ﺳﻔﺮﮤﮐﺲ ﻧﻪ ﻧﺎﻥ ﺭﺑﻮﺩﯾم
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼﮐﹸﺸﺪﺧﺮﯼ ﺭا؟
ﯾﺎ ﺁﻧﮑﻪﺑﹸﺮﺩ ﺯ ﺗﻦ ﺳﺮﯼ ﺭا؟
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼﮐﻪ ﮐﻢ ﻓﺮﻭﺷد؟
ﯾﺎ ﺑﻬﺮﻓﺮﯾﺐ ﺧﻠﻖ ﮐﻮﺷد؟
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼﮐﻪﺭﺷﻮﻩ ﺧﻮﺍﺭ ﺍﺳت؟
ﯾﺎ ﺑﺮ ﺧﺮﺩﯾﮕﺮﯼ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳت؟
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼﺷﮑﺴﺘﻪ ﭘﯿﻤﺎن؟
ﯾﺎ ﺁﻧﮑﻪﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼﺑﹸﺮﺩﻧﺎن؟
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼﺣﺮﯾﻒ ﺟﻮﯾد؟
ﯾﺎ ﻣﺮﺩﻩﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺩ ﮔﻮﯾد؟
ﺩﯾﺪﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﯼﮐﻪﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧه؟
ﺧﺮﻫﺎﯼ ﺩﮔﺮ ﭘﹺﯿﹶﺶ ﺭﻭﺍﻧه؟
ﯾﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺮﯼﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﺰﻭﯾر
ﺧﺮﻫﺎﯼ ﺩﮔﺮ ﮐﹺﺸﺪ ﺑﻪ ﺯﻧﺠﯿر؟
ﻫﺮﮔﺰ ﺗﻮ ﺷﻨﯿﺪﻩﺍﯼ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺧر؟
ﺑﺎ ﺯﻭﺭ ﻭﻓﺮﯾﺐ ﮔﺸﺘﻪ ﺳﺮﻭر
ﺧﺮ ﺩﻭﺭ ﺯﻗﯿﻞ ﻭ ﻗﺎﻝ ﺑﺎﺷد
ﻧﺎﺭﻭﺯﺩﻧﺶ ﻣﺤﺎﻝ ﺑﺎﺷد
ﺧﺮ ﻣﻌﺪﻥ ﻣﻌﺮﻓﺖﮐﻤﺎﻝ ﺍﺳت
ﻏﯿﺮ ﺍﺯﺧﺮﯾﺖ ﺯ ﺧﺮ ﻣﺤﺎﻝ ﺍﺳت
ﺗﺰﻭﯾﺮ ﻭ ﺭﯾﺎﻭ ﻣﮑﺮ ﻭ ﺣﯿﻠه
ﻣﻨﺴﻮﺥﺷﺪﺳﺖ ﺩﺭ ﻃﻮﯾﻠه
ﺩﯾﺪﻡ ﺳﺨﻨﺶﻫﻤﻪﻣﺘﯿﻦ ﺍﺳت
ﻓﺮﻣﺎﯾﺶﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﺍﺳت
ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺯﺁﺩﻣﯽ ﺳﺮﯼ ﺗو
ﻫﺮ ﭼﻨﺪﺑﻪ ﺩﯾﺪ ﻣﺎ ﺧﺮﯼ ﺗو
ﺑﻨﺸﺴﺘﻢﻭ ﺁﺭﺯﻭﻧﻤﻮﺩم
ﺑﺮ ﺧﺎﻟﻖﺧﻮﯾﺶ ﺭﻭ ﻧﻤﻮﺩم
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﮐﻪﻗﺎﻧﻮﻥ ﺧﺮﯾت
ﺟﺎﺭﯼ ﺑﺸﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﯿت
