1. دعا کردن پدر برای پسرش هرگاه که پسر به او نیکی کند، و دعای پدر بر ضرر پسرش هرگاه که پسر، پدر را اذیت کند.

2. دعای مظلوم علیه کسی که به او ظلم کرده، و دعای او به نفع کسی که او را یاری کرده بود تا حقش را از ظالم بگیرد.

3. شخص مومنی که برای برادر مومنش دعا کند البته وقتی که به خاطر ما به او کمک کرده باشد و با او رفتاری برادرانه داشته است، و دعای او علیه برادر مومنش وقتی که درمانده شده بود و برادر مومنش او را با این که توانش را داشت کمک نکند.

 

منابع:

امالی طوسی، ص280

عده الداعی، ص133

احادیث الطلاب، ح3045

مجموعه ورام، جلد2، ص171