بیان حوادث قم

 سرانجام پس از چند سفر تبلیغی به این روستا حادثه هفده خرداد سال 54 مدرسه فیضیه قم پیش آمده بود که مأمورین حمله کردند و مدرسه را تصرف نمودند و طلابی را که داخل مدرسه بودند، دستگیر کردند و هریک از دستگیر شدگان حداقل به سه سال حبس محکوم گردیدند و درب مدرسه فیضیه برای چندمین بار در حکومت طاغوت مسدود گردیده بود. در آن روز این خبر‌ها در جامعه پخش نمی‌شد زیرا حوادث واقعی را نه روزنامه می‌نوشت و نه رادیو و تلویزیون می‌گفت و نه رسانه‌های جمعی در اختیار و دسترس مردم بود. لذا خبر‌های هر شهری برای شهر دیگر خبر تازه محسوب می‌شد. اینجانب در اولین سفر تبلیغی پس از حادثة 17 خرداد 1354 مدرسة فیضیه قم به روستای مربوطه، بعنوان یک شاهد عینی و علیرغم خفقان حاکم بر جامعه، در اولین شبی که منبر رفتم، به مردم اعلام کردم. معمولا وقتی که کسی از راه دوری می‌رسد، به او می‌گویند: در آن شهر چه خبر؟ من هم خبر‌های شهر مقدس قم و حوزة علمیه را خدمتتان عرض می‌کنم: مردم بدانید: مأمورین گارد جاویدان شاه از تهران به قم آمدند. آنها به مدرسه فیضیه یعنی خانه امام باقر و امام صادق(علیه السلام) شبانه حمله کردند و به ضرب و شتم طلاب داخل مدرسه پرداختند و برخی از طلاب را از طبقه دوم به صحن حیاط پرت کردند و تعدادی دست و پا شکسته و مجروح و مضروب داشته‌ایم و همه را تحت باز جوئی و شکنجه و زندان و شلاق و محکومیت‌های طویل المدت بدون اجازه ملاقات با بستگانشان قرار داده‌اند و بعداً روزنامه‌های آنروز، کیهان و اطلاعات، این عزیزان را کمونیست و ار تجاع سرخ و سیاه به مردم معرفی کرده‌اند و حال آنکه اینها از بهترین افراد بودند.

مردم خیلی تحت تاثیر قرار گرفتند و یکپارچه سکوت بودند. گوش می‌کردند و بعضاً گریه می‌کردند و ابراز تاسف. بعد هم ذکر مصیبتی شد. و از منبر پائین آمدم.