حكايت ليست دارايي‌هاي امام(ره) و فيش حقوقي مدعيان پيرو خط امام(ره)

پايگاه تحليلي خبري هم انديشي: سعيد ساداتي: اين روزها ماجراي حقوق ميليوني مديران ارشد دولتي به يكي از پرحاشيه ترين اخبار رسانه ها و فضاي مجازي تبديل شده است. هر روز يك فيش حقوقي ميليوني جديد منتشر و با فيش هاي حقوقي كارمندان و كارگران ساده مقايسه مي شود و اين سوال به ذهن متبادر مي گردد كه كجايند پابرهنه هايي كه صاحب اين انقلاب بودند؟!

سوالي كه هر چند بايد از زبان رسانه هاي معاند مطرح مي شود اما بعضا و پيش از "سوزن" زدن به ديگران نياز است كه يك "جوالدوز" به دولتمردان زده شود تا فراموش نكنند كه انقلاب اسلامي قرار بود حال "پابرهنه‌ها" را خوب كند نه زمينه را براي رانت‌خواري و حقوق هاي چندصدميليوني مديران ارشد خودش فراهم!

امام مدام مي فرمود: «يك موي سر اين كوخ ‏نشينان و شهيددادگان به همه كاخ و كاخ نشينان جهان شرف و برتري دارد.» سيره اي كه بعد از ارتحال امام (ره) از سوي رهبر معظم انقلاب ادامه يافت اما برخي از كارگزاران راه را كج كردند و با "شيب ملايم" به سمت اشرافيت گرويدند و رفته رفته پابرهنه ها و كوخ نشينان و به عبارتي بهتر صاحبان اصلي انقلاب «نامحرم» شدند.

آشِ فيش هاي ميليوني مديران دولتي آنقدر شور هست كه سخنگوي دولت لب به عذرخواهي از مردم بگشايد و رئيس جمهور و معاون اولش را براي برخورد با افرادي كه به ناحق از بيت‌المال ارتزاق كرده اند، ترغيب كند.

اينكه كسي موافق اين روند و شكاف طبقاتي عميق بين رئيس و مرئوس نيست بر كسي پوشيده نيست (حداقل به ظاهر) و رئيس جمهور نيز با يك اقدام انقلابي دستور توقف اين روند را صادر كرد، اما براي اينكه يادمان نرود مباني انقلاب اسلامي چه بود و براي اينكه بدانيم چه كساني صاحبان اصلي اين انقلاب هستند نگاهي گذرا خواهيم داشت به مشي و مرام امام راحل در برخورد با فقرا و محرومين.

ميزان دارايي‌هاي امام راحل

امام خميني(ره) در 24 دي 1359 بر اساس اصل ۱۴۲ قانون اساسي ميزان دارايي‌هاخود را اعلام كردند. اصل ۱۴۲ قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران چنين است:« دارايي رهبر يا اعضاي شوراي رهبري، رئيس جمهور، نخست وزير، وزيران و همسر و فرزندان آنان قبل و بعد از خدمت، توسط ديوان عالي كشور رسيدگي مي‌‏شود كه بر خلاف حق افزايش نيافته باشد.»

آنچه امام راحل مرقوم داشتند به شرح زير است:

نام: روح الله- نام خانوادگي: مصطفوي معروف به خميني- شماره شناسنامه 2744- محل صدور: خمين- سِمَت: روحاني.

1) دارايي غير منقول (با ذكر مشخصات:)

الف) يك باب منزل مشتمل بر بيروني و اندروني در قم، محله باغ قلعه كه معروف است.

ب) قطعه زميني است ارث پدري است و به حسب اطلاع حضرت آقاي پسنديده مشاع است بين اين جانب و معظمٌ له و ورثه مرحوم اخوي (آقاي هندي) كه اجاره سهميه اين جانب از قرار اطلاع آقاي اخوي، سالي چهار هزار ريال است كه داده نمي‌شود.

2) دارايي منقول اعم از نقدي، موجودي يا سپرده بانكي، سهام و اموال غير منقول ديگر با ذكر قيمت تقريبي:

الف) وجه مختصري است در تهران كه نذورات و هداياي شخصي است.

ب) اثاث منزل ندارم، مختصر اثاثي است در قم و تهران، مِلك همسرم مي‌باشد.

دو قطعه قالي در منزل است، داده‌اند كه اگر خواستم بابت خمس حساب كنم، و مال اين جانب و ورثه نيست بايد به سادات فقير بدهند.

چند جلد كتاب، بقيه كتبي است كه در زمان شاه مخلوع به غارت رفت و نمي‌دانم چقدر است و چند جلد كتاب كه در مدتي كه در تهران هستم از طرف مولفين هديه شده است كه قيمت تقريبي آن را نمي‌دانم، ولي قدر قابلي نيست، اثاثي كه در منزل مسكوني فعلي در تهران است مِلك صاحبان منزل است، احمد اطلاع دارد.

ج) كليه وجوهي كه در بانكها يا در منزل يا نزد اشخاص است كه آقاي پسنديده مطلع هستند، به استثناي وجه مختصري كه اشاره شد، وجوه شرعيه مي‌باشد و مِلك اين جانب نيست، و ورثه اين جانب در آنها حقي ندارند و تكليف آنها را به حسب وصيت تعيين نموده‌ام. ليست كوتاه بالا همه‌ي مال و اموال امام راحل از مايملك دنيوي است. امامي كه بارها بر حق كوخ نشينان در جمهوري اسلامي تاكيد داشت اما امروز...

پابرهنه هاي امام فراموش شده اند

بازخواني انچه كه امام مي گفت و اعتقاد داشت شايد جزو ضروريات اين روزها باشد:
«خدا نياورد، آن روزي را، كه سياست ما وسياست مسئولين كشور ما، پشت كردن به دفاع از محرومين و رو آوردن به حمايت از سرمايه دارها گردد و اغنيا و ثروتمندان از اعتبار و عنايت بيشتري برخوردار بشوند. «معاذالله» كه اين با سيره و روش انبيا و اميرالمومنين (عليه السلام) و ائمه معصومين عليهم السلام ـ سازگار نيست … گمان نمي كنم، عبادتي بالاتر از خدمت به محرومين وجود داشته باشد … يك موي سر اين كوخ نشينان و شهيد دادگان به همه كاخ و كاخ نشينان جهان شرافت دارد .» [2]

«يكي از ويژگي هاي حاكمان طاغوتي در دنياي اسلام از دوران بني اميه و بني عباس تا به امروز استفاده از عنوان «حكومت و خلافت اسلامي» براي سرپوش گذاشتن روي اعمال غير اسلامي و غير انساني شان بوده است. ايشان بايد بگويد كه اين دولت هاي اسلامي همه ي دولت هاي اسلامي، (در مقياس جهان اسلام) الا يك معدود بسيار كمي، اصلا به اسلام كاري ندارند، اسلام وسيله براي مقام است,… ما كه اميدواريم، كه يك جلوه ولو بسيار ناقصي از ولايت، از ولايت علي بن ابيطالب (ع ) در كشور ما باشد، ما بايد توجه بكنيم، كافي ندانيم، اينكه ما تظاهر مي كنيم، و شعار مي دهيم و چه اينها كافي نيست . دولت واقعا بايد با تمام قدرت، آنطوري كه علي (ع ) براي محرومين دل مي سوزاند، … دل بسوزاند . » [3]

«در طول تاريخ شاهنشاهي در ايران … حكومت، حكومت اشراف بود. يكي از نعمت هاي بزرگي كه خداي تبارك و تعالي به اين ملت عنايت فرمود اينكه حكومت، حكومت مستضعفين است . حكومت محرومين است، يعني آنهايي كه در راس حكومت واقع شده اند، … خودشان لمس محروميت را كرده اند، … حكومت مردمي يكي از خاصيات بزرگش اين است، كه خوف (قدرت هاي استكباري) در دل شان نيست، … مردم پشتيبان حكومت هستند، … اگر نصف مردم (ايران) پشتيبان محمد رضا بودند، اين مصيبت ها به سر او مي آمد !» [4]

« ما امروز دورنماي « صدور انقلاب اسلامي » را در جهان مستضعفان و مظلومان بيش از پيش مي بينيم و جنبشي كه از طرف مستضعفان و مظلومان جهان عليه مستكبران و زورمداران شروع شده و در حال گسترش است، اميد بخش آتيه ي روشن است و وعده ي خداوند را نزديك و نزديك تر مي نمايد. گويي جهان مهيا مي شود، براي طلوع آفتاب ولايت از افق مكه ي معظمه و كعبه ي آمال محرومان و حكومت مستضعفان» [5]

« اگر اسلام عزيز و جمهوري اسلامي نوپا به انحراف كشيده شود و سيلي بخورد و به شكست منتهي شود خداي ناخواسته اسلام براي قرن ها به طاق نسيان سپرده مي شود و به جاي آن اسلام شاهنشاهي و ملوكي جايگزين آن خواهد شد » . [6]

«فقرا و متدينين بي بضاعت گردانندگان و برپادارندگان واقعى انقلابها هستند. ما بايد تمام‏ تلاشمان را بنماييم تا به هر صورتى كه ممكن است خط اصولى دفاع از مستضعفين را حفظ كنيم.» [7]

«من نظري به ديگران ندارم، راجع به خودم مي‌گويم از اين وضع راديو - تلويزيون خوشم نمي‌آيد. واقع آن است كه آن قدر كه پابرهنه‌ها به راديو - تلويزيون حق دارند، ما نداريم. اين يك واقعيت است و تعارف نيست؛ واقع اين است كه آنها اين نظام را درست كرده‌اند و اين نهضت را به وجود آوردند؛ همين جمعيت هستند كه پيروزي‌ها را به دست آوردند؛ از قشر بالا كسي در اين مسئله حقي ندارد. البته ما هم در اصل مطلب شركت داشته‌ايم، اما حق با آنهاست.» [8]

حالا نوبت به وارثان امام (ره) رسيده...

گفتني ها بارها گفته شده و حال نوبت مديران امروز جمهوري اسلامي؛ مديراني كه امانت دار و وارثان خميني كبير و يارانش هستند. اكنون تصميم با آنهاست كه چگونه مي خواهند اين امانت را حفظ كنند؛ مي خواهند آن را به صاحبان اصلي اش باز گردانند يا با كاخ نشينان بر سر غارتش شريك شوند!

منابع:

[1] http://emam.com/posts/view/2515

[2] (صحيفه نور ج ۲۰ , صص ۳۴۲ ـ۳۴۱)

[3] (صحيفه نور ج ۱۸ , صص ۱۵۹ ـ۱۵۸)

[4] (صحيفه نور جلد 22 ـ صص ۲۷)

[5] (ج ۱۲ , صص ۱۴۸ ـ۱۴۷)

[6] (ج ۲۱ , ص ۸۱)

[7] (صحيفه امام، ج‏21، ص: 87)

[8] (صحيفه امام، ج19، ص 347-346)

م