بهتر ین وبد ترین آبها

از امام صادق ع) از آباء گرامی شان از امیر المؤمنین ع) نقل شده است ، که فرمودند: بهترین آب روی کره زمین آب زمزم است وبد ترین آبهای روی زمین آب وادی برهوت در حضرموت است( یمن) که شبها از روی سر کفار می گذرد .[1]

دعا هنگام نوشیدن آب زمزم

امروز آثار دعا بر روی آب از نظر علمی نیز به اثبات رسیده است لذا توصیه شده است که ، اگر قادر به آشامیدن آب زمزم شدی قبل از رفتن به صفا ، بنوش ، وهنگام نوشیدن بگو: خدایا ، این آبرا برای من علم نافع ورزق واسع وشفای از هر درد ومریضی قرار ده . اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِي عِلْماً نَافِعاً وَ رِزْقاً وَاسِعاً وَ شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ سُقْمٍ[2]

ناودان رحمت یکی از آثار تاریخی و مهم مسجد الحرام وکعبه مکرمه میزاب یاناودان رحمت است ،جائی که بخشی از رحمت واسعه او به صورت باران ، ازبلندای محبت وی بر کره خاکی ،و بربام خانه خودش نازل شده واز آنجا سراسیمه وبدون واسطه ،فقط به خانه یک زن ،زنی بی آلایش ،زنی بدون زر،وزیور،زنی فاقد هرگونه مال ومنال ،باساده ترین لباسها، وکمترین امکانات ،فقیری درمانده،تسلم محض خداوند، کنیزی درمالکیت ابراهیم،تابع بی چون چرای شوهر ،مادری بی پناه ، اسوه صبر ومقاومت واخلاص وتوکل ، سرازیر می شود،وبرقبر او، وفرزندش اسماعیل جاری می گردد ، اين واسطه خیر یعنی ، ناودان درآغازچوبي بوده سپس از مس و در سال959 هجری قمری سليمان قانوني آنرا از نقره ساخت و در سال1021هجري سلطان احمد آنرا به زر ولاجورد رنگين نمود ودر سال 1373سلطان عبدالحميد ناوداني از زر ( طلا) خالص ساخت و اكنون باقي است.[3]

آب ناودان

همان گونه که بیان شد خداوند مکه مکرمه ومسجدالحرام وکعبه معظمه و آنچه در اطراف آن قرار گرفته است از جمله به میزاب رحمت توجه خاص دارد وآب ناودان را همانند آب زمزم شفا قرار داده است راوی می گوید مردی از همراهان ما در مکه مریض شد بطوریکه در بستر مرگ افتاد . در این حال امام صادق ع) را در مسیر ملاقات کردم ، از من پرسیدند ، ای صارم ، فلانی (مریض) چه شد ؟ عرض کردم ، اورا بحال مرگ واگذاشتم ، فرمودند : اگر من جای توبودم ، از آب ناودان به او می نوشاندم ، راوی می گوید : پس از آن به جستجوی آب ناودان پرداخته ، از هر کسی که گمان می بردیم سؤال کردیم لکن چیزی پیدا نکردیم ، در این حال ابری بالای آسمان آمد ، رعد وبرق کرد وبارید ، آمدم پیش برخی از کسانی که در مسجد بودند ،مبلغی پول به آنها دادم وظرفی از آب ناودان گرفتم وبه بالین مریض آمدم مقداری به وی نوشاندم ، هنوز ازکنار بستر او بلند نشده بودم ، شفا یافت وحالش خوب شد.[4]