صفا و مروه
صفا ازنظرلغت ،سنگ سخت و صافي است كه با خاك و شن مخلوط نباشد ومروه ، سنگي است سياه و سست و نرم كه زود شكسته شود،ودوکوه درحاشیه مسجد الحرام به این نامها وجود دارد ،کوه صفا، مكاني است كه پيامبر اكرم ص) نخستين بار رسالت الهي خود را از فراز آن اعلام كردندوخطاب به اهل مكه فرمودند:قولو لا اله الاالله تفلحوا و هنگامي كه آيه وانذرعشيرتك الاقربين نازل شد( برفراز کوه یادرکنار آن ) جلسه اي تشكيل داده واقوام و نزديكان خود را فرا خواند و دعوت خويش را ابلاغ فرمود در روز فتح مكه نيز بر فراز اين كوه رفت و پايان كار مشركان را اعلام كرد.[1] گويندهنگام فتح مكه 36 بت بر روي اين دو كوه قرار داشت و بتهاي زيادي نيز د رميان آنها بود كه همه توسط پيامبرص) شكسته شدند و هنگام سعي ابتدا مقداري از كوه صفا بالا رفته سپس به حركت ادامه مي دادند.[2] وگفته شده است كه حضرت پيامبر (ص)پس از نزول آيه انذار بستگان خود را در خانه حارث بن عبدالمطلب دعوت كرد و نبوت خود را اعلام نمود و فرمود كدام يك از شما با گواهي دادن بر نبوت من وزير و وصي و جانشين من خواهيد بود،اين سخن را سه بار تكرار كردند و كسي جز علي(ع) ايشان را تا ئيد نكرد و سه بار لبيك گفت و عده اي اين موضوع را به تمسخر گرفتند،اين خانه پشت صفا و مروه قرار داشت كه تخريب شده.[3]
در شرائط فعلی مقداری از کوه صفا قابل دیدن است وکوه مروه نیز تاسال 1365 هجری شمسی ،برآمدگی مختصری داشت وبعنوان کوه قابل ملاحظه بود لکن بعدا، آن مقدارازکوه نیزبخاطر مزاحمت برای سعی کنندگان برداشته شدوتنها درحال حاضر آثار مختصری از آن که بامواد پلاستیکی پوشانده شده است به عنوان ریشه کوه دیده می شود،طول بين صفا و مروه 394.5متر وعرض آن20متر وارتفاع طبقه اول:12متر وارتفاع طبقه دوم:9متر است ،از سال 1386 هجری شمسی عرض آن درطبقه هم کف دو برابر شده است و طبقه ای در زیرزمین احداث گردیده وطبقه ای دیگر نیز روی طبقه اول ساخته شده است وبه عبارتی مکان سعی بین صفاومروه دارای چهار طبقه است
علت نام گذاری صفا ومروه
درمورد علت نام گذاری صفا ومروه از امام صادق ع) سؤال شد ؟ فرمودند : هنگامی که آدم به زمین فرود آمد، هبوط آدم بر کوه صفا بود ونزول حوا بر کوه مروه ونام صفا از اسم آدم مشتق شده است به دلیل جمله : ان الله اصطفی آدم یعنی خداوند برگزید وانتخاب کرد واختیار نمود ، ونام مروه نیز از مرئه واز اسم حوا مشتق شد.[4]
توقف آدم بر کوه صفا
از امام صادق ع) روایت شده است که آدم چهل روز در حال سجده روی کوه صفا باقی ماند وبرای جدائی از بهشت وخروج از جوار خداوند گریه می کرد .جبرئیل بر او نازل شد وگفت : ای آدم چرا گریه می کنی ؟ گفت : ای جبرئیل چراگریه نکنم وحال آنکه خد اوند مر ا از جوار خودش اخراج کرده وبه دنیا فرود آورده، جبرئیل گفت : ای آدم توبه کن به سوی او، آدم سؤال کر د چگونه توبه کنم ؟ وجبر ئیل اورا تعلیم داد .[5] ودر روایت دیگری درمورد فضیلت صفاو مروه از امام صادق ع) نقل شده است که
فرمودند : هیچ بقعه ای نزدخداوند محبوب تر از مسعی نیست ،زیرا آن مکان هر جباری را ذلیل می کند.[6]
[1] - تاريخ آثار مکه ومدینه ص92
[2] - همان ص93
[3] - همان ص151
[4] -پیشین ص 63 ح 39
-[5] همان ص 35 ح14
[6] - عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ مَا مِنْ بُقْعَةٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى مِنَ الْمَسْعَى لِأَنَّهُ يُذِلُّ فِيهِ كُلَّ جَبَّارٍ. همان ص234 ح7
برچسبها: تاریخ , اماکن , مکه , مدینه , علی اسماعیلی کریزی