حجاج واقعی درعرفات

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

هریک از اعمال عبادی دارا دوجنبه است یکی جنبه ظاهری یعنی همان افعال،اعمال ودستوراتی که از طرف خداوندبرانسان ها واجب شده است ، واگر کسی آنهار انجام داد ،درجرگه ، مسلمین قرار می گیرد هما نند اقرار به شهادتین ،و بعد دیگر اعمال عبادی جنبه معنوی آن است که بین خود انسان وخدا است وشاید برای کسی، قابل تشخیص نباشد، که فردی با نیت خالص وباشرایط لازم معنوی نماز می خواند،روزه می گیرد ،زکات می دهد،مسجد می سازد ،جهاد می کند ، حج می رود،یا اینکه انجام این اعمال وافعال، ظاهری است وبرای خود نمائی وریا ،وبدون شرایط لازم صورت می پذیرد، وقدر مسلم اینکه در فرض دوم هیچ آثار معنوی واجر وپاداش اخروی از طرف خداوند برآنها بار نخواهد بود،وتشخیص ،وتفکیک آن باخداوند متعال است ،واگر ائمه ع) بخواهند به اذن خداوند می توانند برآن واقف باشند،وباطن افراد واعمال آن ها را ببینند، دراین راستا گوش جان می سپاریم به یکی از وقایع تاریخی به نقل از امام چهارم ع) امام سجاد ع) هنگامی که در صحرای عرفات وقوف داشتند به یکی از همراهان خود به نام زهری فرمودند ،جمعیت حاضر در این مکان راچقدر حدس می زنی ؟عرض کرد ،حدس می زنم چهار هزار ، هزار ، یا پانصد هزار جمعیت باشند ،که همه حاجی هستند وقصد کرده اند خدارا به وسیله اموال خودشان(اموال خودشان رادرراه رضای خدا هزینه کرده وآن را وسیله آمدن به سفر حج قرارداده اند ) وخدارا می خوانند باناله های خود .امام سجاد ع) فرمودند : یازهری ناله کننده ها فراوانند وحاجی ها اندک .زهری اظهار داشت :همه آنها حاجی هستند آیا کم ا ند .؟ امام ع) فرمودند : صورت خودت را به من نزدیک کن ، زهری صورتش را نزدیک آورد ، حضرت دستی به صورت او کشیدند وفرمودند :حا لا نگاه کن . پس زهری نگاهی به مردم کرد وعرض کرد :همه مردم را میمون دیدم وانسانی در بین آنها نمی بینم الا اینکه در هر ده هزار جمعیت یک انسان دیده می شود . دوباره امام فرمودند :زهری نزدیک بیا ، من نزدیک آمدم ، دوباره دست مبارکشان را به صورتم کشیدند . بعد فرمودند : حالا به مردم نگاه کن ، مجدد نگاه کردم همه مردم را به صورت خوک مشاهده کردم. برای مرحله سوم امام ع) به من فرمودند :زهری ، جلو بیا ، من نزدیک آمدم ، وحضرت دستشان را به صورتم کشیدند ،در این هنگام ،همه را بصورت گرگ دیدم مگر تعداد خاصی از انسان هارا که خیلی کم بودند ، عرض کردم : پدر ومادرم فدایتان یاین رسوالله این علائم ونشانه ها وامور عجیب شما، مرا مدهوش وحیرت زده کرد ، امام سجادع) فرمودند : ای زهری، حجاج از این جمعیت، افراد اندکی هستند که شما آنهارا بین این خلق انبوه مشاهده کردی ، بعد فرمودند : حالا دستت را به صورتت بکش ، ومن این کاررا انجام دادم ،همه چیز عادی شد ومردم را به همان حالت اول وبه صورت انسان دیدم . پس از آن به من فرمودند : کسی که حج انجام دهد ودوستان مارا دوست داشته باشد واز دشمنان ما دور ی گزیند وخودش را بر اطاعت از ما ثابت بدارد ،بعد در این موقف حاضرشود وسلام بدهد یاتسلیم حجر الاسود باشد آنچه را از امانت ما خداوند به گردن او نهاده ووفا کند به آنچه خداوند از عهد وپیمان مابر او لازم دانسته ،پس آن فرد حاجی است ،وبقیه افراد آن طور که تو آنهارا دیدی خواهند بود.[1]

 

عفو عمومی در عرفات

هرگاه درصحرای عرفا ت به گوشه ای پناه ببریم روبه قبله زانو زده ، سر بر آستان بندگیش سائیده ، سجده نما ئیم ، پیشانی خود را برزمین گذاشته ، سفره دل را باز کنیم ، به خاک چسبیده تا به در یای بی کران رحمتش به پیوندیم ، درساحل قدری درنگ کرده، به خود آئیم،درخلوت دل نشسته ،حجاب خود خواهی وهوای نفس را کنارزده، به اعمال ورفتار خود بنگریم، تجری وسرکشی، گناهان آشکار وپنهان ،صفات حیوانی ،ورزائل نفسانی خود را یاد آوری نمائیم یأس و ناامیدی ، سراسر وجودمان را فراخواهد گرفت ،آه وناله و فریادمان بلند می شود، یارب ارحم ضعف بدنی ورقه جلدی ودقه عظمی ، یاد آوری دعای عرفه امام حسین ع) که ابتدا برخی از نعمت های ظاهری وباطنی خداوند را به انسان شمرده وجملاتی از قبیل انت الذی احسنت ،انت الذی اجملت، را زمزمه کرده وسپس به کفران نعمت های الهی اشاره نمود ه و می فرماید : انا الذی اسأت ، انا الذی اخطأ ت ، عمق وجود انسان را می لرزاند ، که اگر امام ع) این طور با خدا حرف می زند ،من چه بگویم وبه کجا پناه ببرم، ولی هرزمان به لطف وکرم، خداوند ورحمت واسعه او توجه نمائیم، امید وار می شویم ،لبخند رضایت غنچه لب گناه کارما ن را خواهد شکفت ،با جمله، یاسریع الرضا، ویا من سبقت رحمته غضبه ، به خود دلداری می دهیم، که اینجا صحرای عرفات است ،سرزمین رحمت است ، همه اشخاص و چه بسا حیوانات درنده نیز در این صحرا موردعنایت قرار می گیرند، زیرا اینجا وادی عرفان است ،جایگاه بارش رحمت بی کران الهی برهمه حاضرین، ومحل عفو عمومی خداوند درعصر آن روز برهمه بندگان است،جائی است که پیامبر گرامی اسلام ص) می فرماید :

همانا، عصر، ساعتی است که آدم ع) پروردگارش رامعصیت نمود ، وخداوند عزوجل بر امت من واجب کرد وقوف وتضرع ودعارا، در بهترین اماکنی که اودوست دارد ، وبهشت را برای آنها تضمین نمود ، ساعتی که مردم از عرفات برمی گردند، همان ساعتی است که خداوند کلمات رابه آدم ع) آموخت وآدم ع )توبه کرد وخداوند توبه اورا پذیرفت، زیراخداوند بسیار توبه پذیر ومهربان است . در ادامه پیامبر ص)فرمودند : سوگند به آن کسی که مرابه حق مبعوث کرده، بشیر ونذیر قرار داده است .همانا برای خداوند دری است در آسمان که به آن گفته می شود : باب رحمت ، باب توبه ، باب حاجات ، باب تفضل ، باب احسان ، باب جود ، باب کرم، وباب عفو، وهیچ کسی در عرفات جمع نمی شود مگر اینکه اهلیت دریافت این خصلت هارا در این وقت از خداوند دارد. وخداوند عزوجل صد هزار ملک دارد که باهر ملکی یکصد وبیست هزار ملک وجود دارد .وبرای خداوند رحمتی است که براهل عرفات نازل می کند . وهر زمانی که منصرف می شوند از عرفات ، خداوند ملک ها یش را بر آزادی اهل عرفات از آتش جهنم شاهد می گیرد . وبهشت را بر آنها واجب گردانیده و منادی ندا، می دهد : کوچ کنید ،درحالیکه آمرزیده شده اید ، همانا، شما مراخوشنود کردید ومن هم از شماراضی هستم.[2]

برچسب‌ها: تاریخ , اماکن , مکه , مدینه , علی اسماعیلی کریزی





http://barrudkariz.rasekhoonblog.com/