خدا یک شب به خواب شاه آمد * خمینی با خدا همراه آمد *

 

 

 

 شهنشاه سیه روز ونگون بخت*

 

زوحشت برزمین افتاد از روی تخت *

 

 توگوئی طبق فرمان الهی * فروافتاده است از تخت شاهی*

 

 

به زحمت دوباره رفت بالا * چنین فرمود: با باریتعالی*

 

 نمی دانی که ما هستیم درخواب *

 

چرا این وقت شب گشتی شرفیاب *

 

 تو گر لطفی به شاهنشاه داری * خمینی را چرا همراه داری*

 

 اگر خواهی سراغ ما بیایی * از این پس سعی کن تنها بیایی *

 

 که این آقا مرا بد بخت کرده * به ما شاهنشهی سخت کرده *

 

 

  نمی دانی چه آورده به روزم *

 

 

که می باید به روز خود بسوزم*

 

 یکایک عکس هایم پاره گردید* هم فامیل من آواره گردید*

 

 

 تمام اختیارات از کفم رفت * دوباره باز آبجی اشرفم رفت *

 

 چنان آتش زده بر جسم وجانم * که دود آید برون از دود مانم *

 

 مرامعقول جائی بود وجاهی * برای خویش بودم پادشاهی *

 

مقامی داشتم ، وا لا مقامی * حریمی داشتم بااحترامی*

 

 

 عجب شخصیتی بودم خدایا * چه اعلیحضرتی بودم خدایا*

 

 

 همیشه شاه اردن آرزو داشت  *

 

 

که مثل من شود ارباب نگذاشت *

 

 همین سلطان حسین شاه مراکش

 

 

*زمن تقلید می فرمود ،جاکش *

 

 

 همه چیزم زفیصل نیز سر بود*

 

 

فقط قدری دماغش گنده تر بود

 

 

 شدم محبوب جمله پادشاهان * خصوصا پادشاه انگلستان *

 

 ولی در شیک پوشی ورشادت

 

* به من می کرد الیزابت حسادت *

 

 به هر صورت جلالی داشتم من * شکوه لایزالی داشتم من*

 

 

علم کردم یکی حزب سیاسی * برای حفظ قانون اساسی *

 

 

 عجب حزبی زحزب توده بهتر * 

 

 

 

زهر حزبی که قبلا بودبهتر*

 

 شدند عضوش تمام کارمندان *

 

 

که بهتر بود از رفتن به زندان *

 

 

 دریغا چیز خوبی ساختم من * چه رستاخیز حزبی ساختم من *

 

 

 ترقی دادمش این چند ساله * به مردم کردمش هرروز حواله *

 

 ولیکن آخر آنرا ول نمودم * خمینی گفت ومن کنسل نمودم *

 

 

 چنان کوبید محکم میخ خود را *

 

 

که کردم منقضی تاریخ خود را *

 

 

 هر آن کاری که او فرمود کردم* غرور خویش را نابود کردم

 

 

* زپشت رادیو گفتم به تأکید * که گ،...... خورم غلط کردم

 

 

ببخشید*

 

 

 ولی او را دیو را کرد خاموش * نکرده ناله وعجز مرا گوش

 

*

 

 چنان از دست ایشان کرده ام دق *

 

 

که صد رحمت به مرحوم مصدق *

 

 خداوندا، بگو به آیت الله *

 

چه می خواهی دگر از دست این شاه *

 

 مرایکباره کرده سنگ رو یخ *

 

کشد چون گاومیشی سوی مسلخ *

 

 چنین که کار و بار را کرده مشکل *

 

 

مرا از آریا مهری چه حا صل *

 

 چنین که تیره روز وتیره بختم *

 

 

چه سودی می برم از تاج و تختم *

 

 

 زبی خوابی شدم یک هفته ناخوش *

 

 

هنوز خوابیده است کوروش *

 

 

 بیا کوروش که ما ری...... این جا *

 

 

دمی راحت نخوابیدیم این جا *

 

 

 اگر گفتم تو آسوده بخوابی * پشیمانم بیا مرد حسابی *

 

 بیا و با خمینی رو برو شود *

 

 

تو هم چون من اسیر خشم او شو*

 

 

 بیا کوروش که وقت خواب بگذشت *

 

 

 

عجایب خلقتی دیدم در این دشت *

 

 نه او را تکیه بر انگلیس است *

 

 

نه با دنیای چپ در لفت ولیس است *

 

 

 نه امریکا بود پشت و پناهش * درخت سیب بود تکیه گاهش *

 

 خدایا، خالقا، پروردگارا * بگو آسوده بگذارند مارا *

 

 اگر او آیت الله است باشد * به شاهنشاه می باید به شا .... *

 

 

 نه قاتل بودم این جانب نه دزدم *

 

 

که این شد دست آخر دستمزدم *

 

 

 چه خدمت ها کردم دانه دانه * که ماند نام نیکم جاودانه *

 

 نرجاندم زخود یک دم سیا را * فرستادم حقوق ما فیا را *

 

 

 بدادم نفت هارا بشکه بشکه* که هر چه زود چاهش بخشکه *

 

 

 خریدم تانک ها را دسته دسته * بدادم پول هارا بسته بسته *

 

 

 ولی با این همه کار و سیاست *

 

 

ولی با این همه هوش وکیاست *

 

 

 نفهمیدم شمایی که خدایی * چپی یا این که مأمور سیائی *

 

 شعور خودرا بکار انداختم من * شمارا عاقبت نشناختم من *

 

 

 خدا فرمود ساکت باش ابله * ندیدم از تو ابله تر شهنشه *

 

 نه هرکه چپ نشد عضو سیا بود *

 

 

نه هر که چپ گرا بود بی خدا بود *

 

 

 مرا نشناختن از  تو عجب نیست *

 

 

خدا نشناسی شاهان طبیعی است *

 

 

 تو بر طبق اصول دیپلماسی * فقط ارباب خود رامی شناسی *

 

 نه از چپ رفته ای هرگز نه از راست *

 

 

رهی رفتی که ارباب تو می خواست *

 

 

 به دست او به این قدرت رسید ی *

 

 

 

طناب از گرده مردم کشیدی *

 

 

 به امر او بر این مسند نشستی *

 

 

قلم های مخالف را شکستی *

 

 

 به حکم او شدی خصم فلسطین *

 

 

 

به صهیونیزم دادی نفت وبنزین *

 

 

 نه نفت این که بازور گلوله * نمودی خون مردم توی لوله *

 

 

 

 زمین از خون مردم لاله گون شد *

 

 

وطن یکپارچه حمام خون شد *

 

ازاین خوش خدمتی ها بهر ارباب *

 

 

فراوان کرده ای، ای شاه قصاب *

 

 سگی بودی نگهبان در سرایش * مرتب دم تکان دادی برایش *

 

 کنون ای پادشاه دم بریده * زمان قدرت مردم رسیده *

 

 

 غریبی درد بی درمان غریبی * سر آمد دوره مردم فریبی *

 

 

 به پایان آمد آن ایام شیرین *

 

 

که می گفتی سخن از مذهب ودین *

 

 

 هزاران قتل کردی با مهارت *

 

 

ولی غافل نبودی از زیارت *

 

 مسلمان می شدی در وقت لازم *

 

 

به مشهد می شدی یک باره عازم *

 

 

 تو دست انداختی حتی خدا را *

 

 

خودت را خوانده بودی سایه ما *

 

نکردی لحظه ای فکرش که شاید *

 

 

از این کارت خدارا خوش نیاید *

 

 کنون این سایه بی مایه من * نمی خواهند مردم سایه من *

 

 همی گویند بامن پیر وبرنا * که یارب سایه بر گیر از سر ما *

 

 خدا رو بر خمینی کرد و فرمود *

 

 

بکن فوتی براین بیچاره موجود*

 

 خمینی در پی دستور الله * به شاهنشاه فوتی کرد کوتاه *

 

 

 یکی طوفان بر آمد تند وبی تاب * حضور شاه شد شرفیاب *

 

 ز وحشت پادشاه داد گستر * مرتب داد می زد توی بستر *

 

 به بالا پرت شد از جانب تخت * شهنشاه عظیم الشأن بد بخت *

 

 سرش خورد از عقب محکم به دیوار *

 

 

 

از آن خواب گران گردید بیدار *

 

 

 ندید آن جا خمینی یا خدا را *

 

 

فقط گوشش شنید این صدا را *

 

 

 مکن توبه زاعمال بد خویش *

 

 

به خوان ای شاه شاهان اشهد خویش *

 

 

- این شعر را در کوران انقلاب اسلامی؛

 

 

سال 1356 در شهر مقدس قم نوشته ام

 

 

(حجت الاسلام علی اسماعیلی کریزی

 

 

رئیس سازمان قضایی استان خراسان رضوی)