ای تک سوار جاده عشق
اي سبز ترين موعود!!!!
راهي نمانده تا سرودن آخرين ترانه انتظار
فاصله اي نيست از كلبه سرد انتظار
تا قصر زيباي وصال
اي كبريايي ترين سجاده نياز
نماز نيمه شب هاي نيايش را
به عشق تمناي تو به قامت مي ايستيم
هر صبح كتاب خواب را به عشق روي تو مي بنديم
و پنجره چشمانمان را روبه باغ ياد تو مي گشاييم
و فصل روز رمان زندگي را با اللهم ارني الطلعه الرشيده
آغاز مي كنيم
و به شوق رويشي دوباره زير لواي سبز تو
بذر اميد بر زمين زندگيمان مي افشانيم
چرا كه آمدنت را باور داريم
و به تقدس همين باور است كه هر جمعه
در وازه هاي نگاهمان را به چراغ هاي انتظار آذين مي كنيم
گره دل ها را بر غرفه هاي جملات ندبه مي بنديم
تا سايه بان مژه ها
و بر قلب كتاب دعا شبنم اشك مي كاريم
به يمن رسيدن سبز ترين جمعه تاريخ كه تو از راه مي رسي
و به تاسي از فتح مكه ،در فتح الفتوحي ديگر
در وازه هاي عشق را فتح مي كني
مهدي جان!!!!
تو را به حرمت مسافران جاده انتظار
تو را به حرمت عاشقان منتظر و منتظران عاشق
تو را به حرمت بال و پرخاكي كبوتران آن مزار بي نشان
و به حرمت ناله هاي فاغث يا غياث المستغيثين
از پشت پرده غيبت در آي
و به كنعان ديده ها قدم بگذار
و خلعت سبز طلعتي جاويد را
به افق قلب هاي منتظران شيعه بپوشان
مولاجان !!!
مگر نمي داني؟؟؟؟
مگر نمي بيني؟؟؟؟
مي دانم كه مي بيني
مي دانم كه مي داني
روزگار نا مرادي هاست و زمانه ، تكرار قصه سر نوشت فرزندان آدم
هر روز هابيلي در آتش كينه قابيلي مي سوزد
و هنوز صداي محمد(ص) از وراي قرن ها ي گذر زمان را فر ياد مي زند
(من كنت مولاه فهذا علي مولاه)
واني تارك فيكم الثقلين را قرائت مي كند
و كبودي ياس ها در خم كوچه هاي غربت تكرار مي شود
و هر گوشه اي از جهان سقيفه اي و سقيفه نشينان بسيار
علي از دست بالا رفته ودر غد ير ولايت خانه نشيني را به ارث مي برد
و كبوتران چاهي از لابلاي صفحات ورق خورده تاريخ هنوز آماده
شنيدن ناله هاي غريبانه كل يوم عاشوراند
ودر پي شكستن ديوار هاي صوتي تكرار ديده شدن حلقوم هاي شش ماهه
و آسمان هر روز پذيراي مشتي خون پا برهنگان تاريخ در جستجوي ردپايي
از قافله ناقه هاي عريان زينب اند و
جام ها مست از شراب خون انسان ها
