حضرت نوح علیه السلام نخستین پیامبر بعد از حضرت شیث و ادریس است . او به کار نجاری اشتغال داشت و در چهل سالگی از سوی خداوند به رسالت مبعوث گردید. وی مسن‌ترین انبیا و یکی از پیامبران اولوالعزم است و قرآن کریم او را «ناصحِ‌امین» ، «عبدشَکُور» و «عبد غَفّار»معرفی می‌کند.

حضرت نوح علیه‌السلام ، پیوسته قومش را به عبادت و پرستش خدای یکتا دعوت می‌نمود و از پرستش بتها نهی می‌کرد و از عذاب روز بزرگ (قیامت و طوفان) برحذرشان می‌داشت. اَشراف خود کامه، که دارای روح شیطانی بودند،ضلالت و گمراهی خود را به نوح نسبت دادند؛ولی آن حضرت با ادب و متانت می‌فرمود:«من وگمراهی؟من فرستاده‌‌ای

لقب:نبی ا...   الحکام

معنای اسم:داود= محبوب

پدر:ایشی

تاریخ ولادت: ۴۳۳۳ سال بعد از هبوط ادم

مدت عمر:۱۰۰ سال

بعثت:خداوند او را در فلسطین مبعوث کرد و به او سلطنت و حکومت داد

ادوار نبوت:دوره چهارم نبوت

لقب:کلیم ا...

معنای اسم:از آب کشیده شده

پدر:عمران

مادر:یوکابد

تاریخ ولادت:۳۷۴۸ سال بعد از هبوت آدم.

مدت عمر: ۱۲۰ سال

ادوار نبوت: دوره پنجم نبوت

القاب:مسیح،روح ا...

معنای اسم:عیسی در زبان عبری به معنی نجات دهنده است.

مادر:مریم(ع)

تاریخ ولادت:۵۵۸۵ سال بعد از هبوط آدم.

مدت عمر:۳۳ سال

خوشخویی

از رموز موفقیت حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم در دعوت و رسالت خویش ، اخلاق نیکو و برخورد شایسته و جذاب با مردم بود و " حسن خلق " آن حضرت ، امتیاز بارز آن مظهر رافت و رحمت بود .

کلام نرم ، رفتار شایسته ، گفتار مودبانه و جاذبه دار ، تحمل فراوان و حلم و بردباری و چهره ی گشاده و بشاش ، از مظاهر و جلوه های " حسن خلق " است . به تعبیر دیگر ، وقتی محبت خود را به دیگران ببخشید ، در حوادث ، صبور و شکیبا باشید ، خشم خود را فرو خورده ، خویشتن داری کنید ، بدی را با خوبی پاسخ دهید و از خشونت و عصبانیت و بدزبانی و تحقیر و توهین و تکبر به دور باشید ، دارای " حسن خلق " هستید .

آیا ندیدى خدا چگونه مثل زده سخنى پاك كه مانند درختى پاك است كه ریشه‏اش استوار و شاخه‏اش در آسمان است

(24)

میوه‏اش را هر دم به اذن پروردگارش مى‏دهد و خدا مثلها را براى مردم مى‏زند شاید كه آنان پند گیرند (25)

ابوحمزه ثمالى از حضرت امام باقر علیه السلام روایت مى‏كند :

داود پیامبر علیه السلام در میان جمعى نشسته بود ، جوانى ژنده‏پوش را كنار خود دید كه نشستنش طولانى و سكوتش بسیار بود ، ناگهان ملك الموت درآمد و به داود سلام داد و به جانب جوان ژنده‏پوش نظر دوخت ، حضرت داود گفت : به این جوان نظر دوختى ! گفت : آرى ؛ تا پایان هفته كه هفت روز است مأمورم این جوان را در این مكان قبض روح كنم .

شخصى محضر پیامبر اسلام (ص) مشرف شد.
حضرت به او فرمود: آیا مى خواهى تو را به کارى راهنمایى کنم که به وسیله آن داخل بهشت شوى ؟
مرد پاسخ داد: مى خواهم یا رسول الله !

حضرت فرمود: از آن چه خداوند به تو داده است انفاق کن و به دیگران بده !
مرد: اگر خود نیازمندتر از دیگران باشم ، چه کنم ؟
فرمود: مظلوم را یارى کن !
مرد: اگر خودم ناتوان تر از او باشم ، چه کنم ؟
فرمود: نادانى را راهنمایى کن !
مرد: اگر خودم نادان تر از او باشم ، چه کنم ؟
فرمود: در این صورت زبانت را جز در موارد خیر نگهدار! سپس رسول خدا فرمود:
آیا خوشحال نمى شوى که یکى از این صفات را داشته باشى و به بهشت داخلت نمایند؟

(بحار: ج 71، ص 296).

رسول اکرم(ص):
یقول الله عزوجل إذا کان الغالب علی العبد الاشتغال بی، جعلت بغیته و لذته فی ذکری فإذا جعلت بغیته و لذته فی ذکری عشقنی و عشقته فإذا عشقنی و عشقته رفعت الحجاب فیما بینی و بینه و صیرت ذلک تغالبا علیه لا یسهو إذا سها الناس اولئک کلامهم کلام الأنبیاء اولئک الأبطال حقاً.
خدای عزوجل می فرماید: هرگاه یاد من بر بنده ام غالب شود، خواهش و خوشی او را در یاد خود قرار دهم و چون خواهش و خوشی او را در یاد خود قرار دهم عاشق من شود و من نیز عاشق او گردم و چون عاشق یکدیگر شدیم حجاب میان خود و او را بردارم و عشق خود را بر جان او چیره گردانم، چندان که مانند مردم دچار سهو و غفلت نمی شود، سخن اینان سخن پیامبران است، اینان براستی قهرمانند.