ادب ، طفل دبستان ابوالفضل

سخاوت ، گوى میدان ابوالفضل

ابوالفضل اى امید نا امیدان

كه باشد قدر تو رشك شهیدان

تو دادى رهبر ما را رشادت

به ما آموختى درس شهادت

جوانان از تو دیندارى گرفتند

ز تو رسم فداكارى گرفتند

شهید ما به خون غلیطیده توست

شهید راه عشق وایده توست

دل ما پر زند هر دم به سویت

و لیكن ره نمى یابد به كویت

بود زین غصّه اشك و آه ما را

كه نَبود در حریمت راه ما را

بما از لطف خود عیدى عطا كن

کربلا از یاس عطر آگین شد

             با خون حسین بار دگرمعنی دارشد
فضا را عطر یاسها گرفته

                  وامروز عشق معنا گرفته