تقصیر ساعت کاری ام است که صبح خروس خوان می روم و صلاة ظهر می آیم و شانس دیده شدن را از دست می دهم!

تقصیر خواهرم است که از شوهرش طلاق گرفت و باعث شد نظر همه نسبت به ما عوض شود!

تقصیر بابا است که آن قدر پول ندارد که چشم ملت در بیاید!

تقصیر مامان است… مگر نمی گویند مادر را ببین دختر را بگیر؟!

تقصیر پسر عموست که نفهمید عقد دختر عمو و پسرعمو را در آسمان ها بسته اند!

تقصیر استادمان است که جلوی همه به من ابراز علاقه کرد و باعث شد دیگر کسی جرات نکند از من خواستگاری کند!

تقصیر مادر شوهر عمه است، می دانم که بختم را او بسته!

تقصیر پسر همسایه دست راستی است که به خودش اجازه داد از من خواستگاری کند!

تقصیر پسر همسایه دست چپی است که به خودش اجازه نداد از من خواستگاری کند!

تقصیر تلویزیون است که توی همه سریال هایش همه جوان ها ازدواج می کنند و اصلا به مشکلات ما جوان های ازدواج نکرده نمی پردازد!

تقصیر مطبوعات است که توی مطالبشان همه جوان ها از هم طلاق می گیرند و مردم را نسبت به ازدواج بدبین می کنند!

تقصیر دولت است که فکری برای حل بحران ازدواج جوان ها نمی کند!

تقصیر مجلس است که به جای سربازی اجباری، پسرها را مجبور به ازدواج اجباری نمی کند!

تقصیر عراق است که کلی از پسرهای آماده ازدواج ما را به کشتن داد!

تقصیر انگلیس است، این که اصلا گفتن ندارد. همه می دانند که همیشه و همه جا کار، کار انگلیس است!

تقصیر سازمان ملل است که روی سردرش نوشته شده "بنی آدم اعضای یکدیگرند" اما مشخص نکرده که مثلا من بنی عضو کی هستم؟!

تقصیر کره زمین است که جوری نچرخید که من و نیمه گمشده ام به هم برسیم!

تقصیر قمر است که روز به دنیا آمدن من در عقرب بوده!!!

مردی کنار بیراهه ای ایستاده بود.
ابلیس را دید که با انواع طنابها به دوش درگذر است.
کنجکاو شد و پرسید: ای ابلیس ، این طنابها برای چیست؟

وقتی کسی را دوست دارید ، حتی فکر کردن به او باعث شادی و آرامشتان می شود .

وقتی کسی را دوست دارید ، در کنار او که هستید ، احساس امنیت می کنید .

وقتی کسی را دوست دارید ، حتی با شنیدن صدایش ، ضربان قلب خود را در سینه حس می کنید .

وقتی کسی را دوست دارید ، زمانی که در کنارش راه می روید احساس غرور می کنید .

وقتی کسی را دوست دارید ، تحمل دوری اش برایتان سخت و دشوار است .

وقتی کسی را دوست دارید ، شادی اش برایتان زیباترین منظره دنیا و ناراحتی اش برایتان سنگین ترین غم دنیا ست .

وقتی کسی را دوست دارید ، حتی تصور بدون او زیستن برایتان دشوا ر است .

وقتی کسی را دوست دارید ، شیرین ترین لحظات عمرتان لحظاتی است که با او گذرانده اید .

وقتی کسی را دوست دارید ، حاضرید برای خوشحالی اش دست به هرکاری بزنید .

وقتی کسی را دوست دارید ، هر چیزی را که متعلق به اوست ، دوست دارید .

وقتی کسی را دوست دارید ، در مواقعی که به بن بست می رسید ، با صحبت کردن با او به آرامش می رسید .

وقتی کسی را دوست دارید ، برای دیدن مجددش لحظه شماری می کنید .

وقتی کسی را دوست دارید ، حاضرید از خواسته های خود برای شادی او بگذرید .

وقتی کسی را دوست دارید ، به علایق او بیشتر از علایق خود اهمیت می دهید .

وقتی کسی را دوست دارید ، حاضرید به هرجایی بروید فقط او در کنارتان باشد .

وقتی کسی را دوست دارید ، ناخود آگاه برایش احترام خاصی قائل هستید .

وقتی کسی را دوست دارید ، تحمل سختی ها برایتان آسان و دلخوشی های زندگیتان فراوان می شوند .

وقتی کسی را دوست دارید ، او برای شما زیباترین و بهترین خواهد بود اگرچه در واقع چنین نباشد .

وقتی کسی را دوست دارید ، به همه چیز امیدوارانه می نگرید و رسیدن به آرزوهایتان را آسان می شمارید .

وقتی کسی را دوست دارید ، با موفقیت و محبوبیت او شاد و احساس سربلندی می کنید .

وقتی کسی را دوست دارید ، واژه تنهایی برایتان بی معناست .

وقتی کسی را دوست دارید ، آرزوهایتان آرزوهای اوست .

وقتی کسی را دوست دارید ، در دل زمستان هم احساس بهاری بودن دارید .

به راستی دوست داشتن چه زیباست ،این طور نیست ؟

بررسی ادعاهای حاکی از رویت بازدیدکنندگان فضایی :

بسیاری از مردم عامی و بر خی از دانشمندان دانشگاهی نیز بر آنند که دست کم بر خی از موارد رویت UFO(فرضیه ی یوفو این است که موجودات فضایی نه تنها به زمین آمده اند بلکه هنوز هم در این جا هستندواثرات آن ها قابل رویت است  )ناشی از فعالیت های موجودات فضایی است . نظر سنجی های اخیر نشان می دهد که تقریباً 57درصد مردم معتقدند که یوفو ها واقعی هستند و نه فقط تخیلات افراد . این رقم در میان  افراد درگیر در علوم کاربردی و مهندسان کمتر از26سال به 80درصد افزایش می یابد . روشن است که حتی در صورت اثبات کامل وجود یوفو ها به هر طریق ممکن تین امر به منزله ی اثبات وافعی وجود بازدید کنندگان فرازمینی نیست . مثلاً این امکان هست که یوفونوعی پدیده ی جوی باشد که به درستی درک نشده است ، یا نتیجه ی نوعی فناوری سری زمینی  یا حتی شکلی از حیات یا پدیده ای طبیعی که هنوز فراتر از قلمرو علم امروز ماست . اما در این کتال از دید عموم گزارش های مربوط به یوفوها را در پرتو شواهدی بررسی می کنیم که متناسب با موضوع دیدار فرازمینیان از زمین باشد .

بسیار ی از مواردی که اغلب طرفداران یوفو به عنوان مدرکی کاملاً متقاعد کننده از آن ها یاد می کنند باتحقیقی دقیق و مفصل به سادگی با توضیحی عادی آسیب پذیر می شوند . شاید معروف ترین مورد ثبت شده از موارد یوفو ماجرای به اصطلاح آدم ربایی زوج نیو همپشایری ، بارنی و بتی هیل باشد . آن دو مدعی اند در حال رانندگی در منطقه ی خلوت در وایت مانتز در شب 19و 20 سپتامبر 1961 ، باشئ پرنده ی اسرار آمیزی بر خورد کردند که لابد خاطرات ضمیر خود آگاه آنان را دست کاری کرد ، وموجب شده است که دو ساعت از طول سفرشان را از یاد ببرند . آنها وقتی مورد معالجه ی روانی دکتر بنیامین سیمون ، روانپزشکی برجسته در بستون قرار گرفتند هر دو تحت تاثیر هیپنو تیزم همان داستان به اصطلاح ربوده شدن به دست موجودات بیگانه ی انسان گونه و همچنین قرار گرفتن تحت معاینه ی بدنی در درون وسیله ی نقلیه ای اسرار آمیز را بازگو کردند . گزارش خانواده ی هیل تا کنون موضوع کتابی پر فروش و مجموعه ی تلوزیونی قرار گرفته است که در یک مجله ی معتبر ملی به شکل پاورقی دنباله دار منتشر شده است ، و از سوی محققان به اصطلاح علمی یوفو شناسی به منزله ی مدرکی برای واقعیت دیدار کنندگان بیگانه از زمین ده ها بار نقل شده است .

این مطلب رو از کتاب (موجودات فضایی کجا هستند ؟) نوشتم که نویسنده هاش

بن زوکرمن

مایکل اچ . هارت

هستند و ترجمه ی    پیمان اسماعیلیان خامنه ست.

البته این داستان به همین جا ختم نمیشه که ممکنه بقیه اش رو بعداً براتون بزارم .

اگر جرم ستاره ی سوخته و در حال فرو ریختن بیش از سه برابر خورشید باشه هیچ چیز نمیتونه عمل انقباض رو متوقف کنه و نیروی گرانش هم که به طور عدی ضعیف ترین نیروی طبیعت به  حساب میاد بر همه چیز غلبه می کنه . چون طبق نسبیت عام گرانش انحنا دهنده ی فضا و زمانه فضای دور ستاره همچین خم میشه که فضا-زمان روی هم تا میخوره و ستاره از جهان ما ناپدید میشه و چیزی که به جا میمونه یه حفره ی سیاه یا همون سیاه چاله ی خودمونه . از لحاظ نظری کاملاً منطقیه که فرض کنیم سیاه چاله ها اجسام معمولی هستند (خواستید نخونید:  یه مطلب میخوندم که وجود سیاه چاله رو نقض کرده بود اما نمی دونم چند سال یا ماه یاروز پیش تو سایت گذاشته بودن ولی جالبه که تو این کتاب که سال 66 تازه تو ایران ترجمه و چاپ شده با این اطمینان از قطعی بودن این امر و به خصوص عادی بودن حرف میزنه )پس مسئله ی حقیقی پاسخ دادن به این سوالات هستش که مثلاً یه سیاه چاله شبیه چیه؟اگه یه وقت یکیش رو دیدیم چه طوری تشخیص بدیم؟و...

و سرنخ اولیه هم برای جواب دادن به این گونه سوالات اینه که یه سیاه چاله یه میدان گرانشی بی نهایت شدید داره.

اگه پرتو های نور از نزدیکی یه سیاه چاله رد بشن دور تراش یه کم مسیرشون خمیده میشه و نزدیکتراش بیشتر تا جایی که گروهی از این پرتو ها اگه با زاویه ی خاصی تابیده بشن در یک مدار دایره ای دور سیاه چاله میچرخن و به این مدار دایره ای دایره ی فوتون یا کره ی فوتون میگیم.البته این مدار دایره ای خیلی نا پایداره و اگه یه فوتون یه کم (خیلی ناچیز منظورمه)انحراف پیدا کنه پرتو به سرعت به سمت داخل یا بیرون سیاه چاله پیچ میخوره.(البته اگه در مورد هندسه های نا اقلیدسی چیزی بدونین میفهمین که مسیر خمیده ی یا مارپیچی فوتون ها در واقع مسیر مستقیم در یه فضای خمیده است)سیاه چاله یه افق حادثه داره که اگه از داخل اون هیچ چیز نمی تونه  از اون جا فرار کنه حتی نوری که به صورت قائم از سطح سیاه چاله به بیرون تابیده بشه.و اگه بازم به جلو رفتن ادامه بدیم(یعنی به داخل سیاه چاله پیش بریم)به جایی میرسیم که گرانش بی نهایته و همه چی له شدهو هیچ ماده ای قابل تشخیص نیست و این جا ما به یکتایی رسیدیم..

این رو از نسبیت و کیهانشناسی نوشته ی کافمنو ترجمه ی دکتر تقی عدالتی و بهزاد قهرمان گذاشتم.

بین سال های 1645 و1715، تقریباً هیچ لکه ای بر سطح خورشید مشاهده نشد .از نظر پژ و هشگران قرن نوزدهمی این امر چنان ایده ی باور نکردنی ای به نظر می رسید که در بادی امر فقط فرض کردند در گذشته هیچ کس اثر ی از لکه های خورشیدی را ثبت نکرده است .پس از تحقیقی ممتد که والتر ماندر، عضو رصد خانه ی سلطنتی گرینویچ به عمل آورد ، این نتیجه حاصل شد که به راستی د رطی دوره ی 1715-1645 هیچ لکه ی خورشیدی وجود نداشته است .اخیراً این نتیجه گیری با کار جان ادی از رصد خانه ی آلتیتود تأ یید شده است .احتمالاً احتمالاً میدانید که که رشد حلقه های درختان قدیمی برای دانشمندان این امکان را به وجود آورده است که تاریخ یک اقلیم محلی سال های متمادی گذشته را بخوانند .هسل دوریس دانشمند هلندی در باره ی محتوای کربن -14 ، نوعی کربن پرتو زا ، در  حلقه های سالانه درختان به پژ وهش پرداخت .ایجا د کربن -14 در جو فوقانی زمین ناشی از پرتو کیهانی است که باآن در همه ی جها ت  برخورد می کند .تشکیل کربن -14 ، با فعالیت لکه های خورشیدی به این طریق ارطبات پیدا می کند که وقتی خورشید فعال(دارای لکه های خورشیدی ) باشد ، دامنه  ی میدان مغناطیسی آن زمین را در برابر بمباران پرتو کیهانی حفظ می کند و کربن -14 کمتری تولید می شود .مطالعات دوریس نشان می دهد که افزایش سریع در محتوای کربن-14 در طی دورانی که امروزه آن را مینیمم ماندر می نامیم ،صورت گرفته است .محتوای کربن-14 با فعالیت کم خورشید مرتبط است زیرا در این صورت است که حفاظ زمین در برابر پرتو های کیهانی به حد اقل میرسد .ضمناً ، به نظر می رسد که کل انرژ ی دریافتی از خورشید در چنین دوره ی زمان هایی کم شده باشد ، زیرا در طی این اوقات که هوا عموماً سرد تر شده ، یخچال ها توسعه یافته اند .به نظر می رسد مینیمم ماندر با آنچه که بسیاری از ناظران "عصر یخبندان صغیر اصطلاح می کنند ، و دوران فوق العاده سردی که بویژه در اروپا و گرینلند بوده است ، ارتباط دارد .این امر با مطالعه ی هسته های یخی گرفته شده از کلاهک های قطبی جنوبگان بیشتر تأ یید شد .این هسته ها را همچون حلقه های درختان می توان خواند .رد یابی آن ها به سوی زمان های گذشته آهنگ بسیار کند شده نهشته های نیترات در نخ را در فاصله ی زمانی 1645و 1715 نشان می دهد . وجود نهشته های تقریباً 25 فسمت در میلیارد امری معمولی است ، اما در خلال این دوره ی زمانی نهشته ها  تا کمتر ار 10 قسمت در میلیارد افت کرده است .امروزه توجه فوق العاده ای به ارتباط میان فهالیت خورشیدی و آب و هوای زینی مبذول می شو ، زیرا حتی تغییر یک درصد در برونداد انرژی خورشید به تغییری معادل یک درجه ی سانتیگراد در میانگین دمای زمین می انجامد .چنین افت اندک اما دائمی در دما می تواند عصر یخبنداد دیگری بوجود آورد و افزایش آن ممکن است به ذوب شدن مقدار زیادی از کلاهک های قطبی منجر شود و نواحی ساحلی را به زیر آب ببرد .و به این ترتیب در تعادل ظریف اکولوژیکی محیط زندگی ما مؤثر باشد .اما استنباط شما از بحث بالا نباید این باشد که تغییرات محلی و کوتاه مدت در آب و هوا پیامد مستقیم تغییرات چرخه ی لکه ها ی خورشیدی است .عمر ما ممکن است بسیار کوتاه تر از آن باشد که بتوانیم چنین تغییراتی را به وضوح تجربه کنیم .

چرخش خورشید  (کوتاه ولی مفید)

خورشید تو استوا مدتی در حدود 25 روز طول می کشه تا دور خودش بچرخه و هرچی از استوا دور بشیم این مدت بیشتر میشه مثلاً تو عرضها ی جغرافیایی به اضافه و منهای 30 درجه حدود 27 روز برای چرخش نیاز داره و این مدت تو قطب ها به 35 روز میرسه و این امر نشان دهند ه ی ماهیت گاز  ی خورشیده .