تاريخ : پنج شنبه 8 اردیبهشت 1390  | 5:50 PM | نويسنده : Mohammad ali Hajian

 

در این دیار ســـربی ، یک استکان، هـوا نیســــــت

 

درد و غم و مرض هست، یک جرعه ی دوا نیست

 

بر چهره، مــاسک دارند، مــعشوقه هـــای این شهر

 

احــــــــوال عــــــــاشقان نیز، هرچند روبرا نیست

 

فرهـــــــــاد آسم دارد ، خسرو، ســـــــــــــیاه سرفه

 

هیچ آدمي به فـــــکرِ شــــیرین بینوا نیســـــت


 

"اطفــــــــال و ســــــالمندان" در خــــانه ها اسیرند

 

ویران شود هر آنجا ، غوغـــــای بچه ها نیســــت

 

تـــــاوان دیـــــــدن تو ، سنگین تر از جریمه ست

من زوجم و تو فردی ، این شهر جــــای ما نیست...








نظرات 0