چرا صالحان، گرفتار مشکلات هستند و مجرمان و گنهکاران، در رفاه به سر می برند؟
پاسخ: از آنجا خداوند اولیای خود را دوست دارد، لذا اگر خلافی کنند، فوراً آنان را با قهر خود می گیرد تا متذکّر شوند، چنانکه خداوند در قرآن می فرماید: اگر پیامبر سخنی را که ما نگفته ایم به ما نسبت دهد، با قدرت او را به قهر خود می گیریم: «لو تقوَّل علینا بعضَ الاقاویل لأخذنا منه بالیمین (سوره حاقّه/آیه 44-45)» و همچنین اگر مؤمنین خلافی کنند، چند روزی نمی گذرد مگر آنکه گوشمالی می شوند.
اما اگر نااهلان خلاف کنند، خداوند به آنان مهلت می دهد و هر گاه مهلت سرآمد، آنان را هلاک می کند: «و جعلنا لمهلکهم مَوعدا (سوره کهف/آیه 59)» و اگر امیدی به اصلاحشان نباشد، خداوند حسابشان را تا قیامت به تأخیر می اندازد و به آنان مهلت می دهد تا پیمانه شان پر شود. «انّما نُملی لهم لیزدادوا اثما (سوره آل عمران/آیه 178)»
به یک مثال توجه کنید: اگر قطره ای چای روی شیشه عینک شما بریزد، فوراً آن را پاک می کنید. اما اگر قطره ای چای روی لباس سفید شما بچکد، صبر می کنید تا به منزل بروید و لباس خود را عوض کنید. و اگر قطره ای روی قالی زیر پای شما بچکد، آن را رها می کنید تا مثلاً شب عید به قالیشویی ببرید. خداوند نیز با هر کس به گونه ای رفتار می نماید و بر اساس شفافیت یا تیرگی روحش، کیفر او را به تأخیر می اندازد.
خورشید نیازی به مردم ندارد که رو به او کنند ، این مردم هستند که برای دریافت نور و گرما باید خانه های خود را رو به خورشید بسازند.
خداوند به عبادات مردم نیازی ندارد که فرمان داده نماز بخوانند. این مردم هستند که با رو کردن به او از الطاف خاص الهی برخوردار می شوند و رشد می کنند. قرآن می فرماید: اگر همه مردم کافر شوند، ذره ای در خداوند اثر ندارد، زیرا او از همه انسانها بی نیاز است. «اِن تکفروا انتم و مَن فی الارض جمیعاً فانّ الله لغنیٌّ حمید(سوره ابراهیم/آیه 8) »
در خانه ی رها، ما هم رها هستیمو هر چه ریخت و پاش نکنیم و نفس خود را کنترل کنیم ضرر کرده ایم.
ولی اگر بدانیم که این خانه صاحب و حسابی دارد و تمام رفتار ما زیر نظر اوست، به گونه ای دیگر زندگی خواهیم کرد. اگر ایمان بیاوریم که این هستی، صاحبی دارد به نام خدای حکیم و حسابی در کار است به نام معاد و برای تمام افکار و رفتار و گفتار ما پاداش یا کیفری هست،ما نیز حساب کار خود را می کنیم و خواسته های نفس سرکش خود را مهار می کنیم. کارهایی را که صاحب خانه نمی پسندد، انجام نمی دهیم، زیرا می دانیم به حساب تمام کارهای خیر یا شرّ ما رسیدگی می شود و خداوند در کمین ماست.
پاسخ: اگر دانشمند خوش بیانی سخن گفت، نباید پرسید چرا سخن گفتی؟! زیرا علم و بیان او اقتضا می کند که یافته های علمی خود را ارائه دهد. اما اگر این دانشمند با آن همه کمالات، ساکت شد و یافته های خود را کتمان کرد، زیر سؤال می رود که چرا نگفتی؟
خداوندِ قادر حکیم مهربان که می تواند از خاک، گندم و از گندم، نطفه و از نطفه انسانِ کاملی را بیافریند، اگر نمی آفرید جای سؤال بود که چرا قدرت خود را به کار نگرفتی و چیزی نیافریدی؟
برگرفته از کتاب: تمثیلات(پرسش های مهم، پاسخ های کوتاه)/نویسنده: استادمحسن قرائتی/چاپ اول 88
.: RASEKHOON.NET:.
