شما اگر بخواهی به عمق دریا رفته و شگفتی های آن را از نزدیک به تماشا نشسته و از تماشای زیبایی های بی شمار آن برخوردار باشی باید نخست جامه غواصی را بر تن داشته و آن گاه در آن فرو شوی.

دنیا هم آن گونه که در روایات آمده است هم چون دریاست و مثل دریا هم تماشایی است.

می توان از تماشای آن لذت برد به شرط آنکه جامه تقوا و لباس بندگی بر تن داشته باشیم.

«لباس التقوی ذلک خیر»و بدون این جامه تقوا و بندگی، دنیا کشنده است و زندان، پس اگر می گویند:فلسفه آفرینش عبادت و بندگی خداست به خاطر آن است که با بندگی می توان برخوردار شد.

 در حقیقت فلسفه آمدن ما به این دنیا به مهمانی آمدن است.

شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان

که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت

گفت کای چشم و چراغ همه شیرین دهنان

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد ماند

بنده ما شو و بر خور ز همه سیم تنان