تاريخ : یک شنبه 8 آذر 1388 | 12:21 AM | نويسنده : Mohammad ali Hajian
پرسش:
نقدپذیری درسیره عملی یك انسان مومن از چه جایگاهی برخوردار بوده و چه آثاری بر آن مترتب می گردد؟
پاسخ
به همان میزان كه نقد و نقادی مایه كمال و رشد افراد و جامعه است، نقدپذیری نیز زمینه ساز بسیاری از اصلاحات و پایان بخشیدن به كشمكش ها می باشد. پذیرش نقد، نشانه شخصیت و خاك ساری و ترازی برای شناخت انسان های با انصاف و واقع نگر است. تلخی نخستین نقد، با برآیند شیرین آن، از میان می رود. امام جواد(ع) در ضمن شمارش نیازمندی های همیشگی مؤمنان می فرماید:
مؤمن، نقد و نصیحت را می پذیرد. (تحف العقول، ج1، ص 337)
امام سجاد(ع) نیز می فرماید:
نقدپذیری درسیره عملی یك انسان مومن از چه جایگاهی برخوردار بوده و چه آثاری بر آن مترتب می گردد؟
پاسخ
به همان میزان كه نقد و نقادی مایه كمال و رشد افراد و جامعه است، نقدپذیری نیز زمینه ساز بسیاری از اصلاحات و پایان بخشیدن به كشمكش ها می باشد. پذیرش نقد، نشانه شخصیت و خاك ساری و ترازی برای شناخت انسان های با انصاف و واقع نگر است. تلخی نخستین نقد، با برآیند شیرین آن، از میان می رود. امام جواد(ع) در ضمن شمارش نیازمندی های همیشگی مؤمنان می فرماید:
مؤمن، نقد و نصیحت را می پذیرد. (تحف العقول، ج1، ص 337)
امام سجاد(ع) نیز می فرماید:
حق نصیحت كننده آن است كه با او نرم رفتار كنی و به سخنان او گوش فرا دهی. اگر سخن وی درست بود، خدای را سپاس گویی و اگر سخن او نادرست بود، با او مهربان باشی. (میزان الحكمه، ج10، ص 57)
نقدناپذیری، نشانه نوعی غرور و تكبر است كه منشأ آن، خودخواهی، خود برتر بینی و یا خود مطلق انگاری انسان است. از این رو گاهی ناب ترین نقدها بر دل های غبار گرفته، اثر نمی بخشد، زیرا گاهی انسان به دلیل حب نفس حاضر نیست خود را دارای عیب و نقص بداند. به همین دلیل نه تنها از نقد استقبال نمی كند، بلكه نقد دیگران را بر غرض ورزی حمل می نماید و ناقد خود را دشمن می انگارد؛ ولی غافل از آن است كه:
آینه چون عیب تو بنمود راست
خود شكن آیینه شكستن خطاست
به طور كلی جمود فكری، سنت گرایی، خودمحوری و رذایل اخلاقی، مانع پذیرش انتقاد می گردد. پس نقدپذیری، در گرو تهذیب نفس و اصلاح درون است.
نقدناپذیری، نشانه نوعی غرور و تكبر است كه منشأ آن، خودخواهی، خود برتر بینی و یا خود مطلق انگاری انسان است. از این رو گاهی ناب ترین نقدها بر دل های غبار گرفته، اثر نمی بخشد، زیرا گاهی انسان به دلیل حب نفس حاضر نیست خود را دارای عیب و نقص بداند. به همین دلیل نه تنها از نقد استقبال نمی كند، بلكه نقد دیگران را بر غرض ورزی حمل می نماید و ناقد خود را دشمن می انگارد؛ ولی غافل از آن است كه:
آینه چون عیب تو بنمود راست
خود شكن آیینه شكستن خطاست
به طور كلی جمود فكری، سنت گرایی، خودمحوری و رذایل اخلاقی، مانع پذیرش انتقاد می گردد. پس نقدپذیری، در گرو تهذیب نفس و اصلاح درون است.
.: RASEKHOON.NET:.
