جان  بكر در  این  كتابش با عنوان چگونه فرزند باهوشتری تربیت كنیم،  به  دنبال  پاسخگویی  به  این  سوال  است  كه  چه  عواملی  در  باهوش  تر  شدن  بچه  ها  نقش  دارد.  او  سه  سال  اول  زندگی انسان  را  قطعی  ترین   دوران  پرورش  و  تقویت   هوش  و  استعداد های  ذاتی  می  داند.او  بیان  می  كند  كه  در  شش  سالگی  بچه  ها  قادرند  با  شادی   و تفریح   مبانی  عاوم  فیزیك  و ریاضی  را  در مغز  در  حال  رشد  خود  پایه  ریزی  و  ضبط  نمایند  و  حتی  به  چند  زبان  خارجی  با  لهجه ی مادری  آن  كشورها  مكالمه  كنند  و  به  خواندن  كتبی در  حدود  سوم   ابتدایی  و  حل مسایل  ساده  ریاضی  مبادرت ورزند.دادن  بعضی از  اطلاعات  به  والدین  در مورد  آموزشهای  اولیه  می  تواند  استعدادهای   اساسی  فرزندان  ایشان  را افزایش  داده،شادی  و  عشق   به  كسب   علم  و  دانش  را  در  مابقی  دوران  حیات  در كودكان آنان  به  وجود  آورد. در  این  كتاب  نظرات  دكتر  جرج  بیدل  برنده  جایزه  نوبل  و یكی  از  متخصصین  ژنتیك  ارائه  می  شودكه  می  گوید” ما  در  روش آموزشی  موجود،فرصت  های  مناسب  زیادی  را  در  پرورش كودك از  دست می دهیم ،زیرا  در  سیستم  آموزشی موجود،حساس  ترین  زمان  رشد كودك  نادیده  گرفته  می  شود.ما  قدرت آموختن  كودك را كم  به  حساب می آوریم.اشكال  كار  در  این  است  كه  ما  به  سخنان و  تواناییهای  كودك  درست  توجه  نمی كنیم،در  صورتی  كه  این  كار  در  درجه  اول  اهمیت  قرار  دارد.

در  این  كتاب  گفته  می  شود آموزش  قبل  از  دبستان  عبارت از این  است  كه اطلاعاتی  در  اختیار  او  بگذارید  كه  مغز  در حال  رشد كودك  به  آن  نیاز  دارد  تا  او  در  اولین  سالهای  شكل  گیری مغز و فكرش  بتواند  به رشد  ممكنه خود  برسد.در  این  صورت  است  كه  طفل  شما   با  استعدادتر  و  با  نشاط تر  م ی گردد.

دكتر  ژوزف ،مك،هانت (Dr.Joseph M.C.Hunt )   استاد  روانشناسی  دانشگاه  الینویز  می  گوید  ممانعت  از  امیال و  خواسته  های  كودك  بین 9  و  18 ماهه  ممكن  است  به  رشد  فكری  او  لطمه  زده  و  حتی  استعداد  نهایی و ی تقلیل  دهد.

اطفال  كوچك  به آموختن  عشق  می  ورزند  و  با  اشتیاق  زیاد  به  آموزش  به  دنیا آمده  و  این  احساس  را در خود حفظ  می  كنند.اطفال كوچك  به آموختن  عشق می  ورزند  و با  اشتیاق زیاد  به  آموزش ، به  دنیا آمده  و  این  را  در  خود  حفظ  می كنند،مگر آن كه ما  مزاحم  آنها شده ،آنها  را  آزرده و  به  طریقی،این  احساس  را  در  آنها  خفه كنیم .كودكان  تازه راه  افتاده  دائما  در  حال  آموختن  هستند  و  انسان  نمی  تواند  آنها  را  وادار  به  استراحت  و  غذا خوردن  كند  و حتی  بازی  مانع  آموختن آنها  نیست.یك  كودك 4  ماهه  شوق  آموختن  دارد  و  اسباب  بازیها نظیر جغ جغه موقتا  او  را  آرام می كند  و  پس  از مدتی  آن  را  رها كرده  و  تمرین  خود را  از  سر می گیرد.

یك كودك  شیرخوار  با ولع حروف  با  صدا و  بی  صدا  را با  هم  مخلوط می  كند  و  با  شادی  صداهای بی معنی  از خود  در  می  آوردتا  لآنكه  به  كمك  والدین ،اولین كلمه  با معنی  را تلفظ كند . هیچ  كس  او  را  وادار  به  این  كار  نمی  كند و او به  میل  خود  این  كار  را  انجام  می  دهد.

یكی  از  استادان  دانشگاه  كرنل ( Cornell )   بر  طبق   تحقیقات  بیان  می  كند كه بیشترین  و  ثابترین  بهره  ای  كه  كودك  از افزایش  هوش  و  استعداد  و  رشد  فكری  می گیرد،  هنگامی  است  كه  مادر و  كودك  در مورد مسائل عمومی  با  هم  به  صحبت  و  گفتگو  مشغول باشند.

یكی  از متخصصین   نظر می  دهد  كه  والدین  در  هر  سنی  می توانند  در تقویت و  رشد  هوش  كودك موثر باشند،ولی  موثرترین  دوران  این  نوع  تحریكات  مغزی ، سه  سال  اول  زندگی  است ،در میان  این  سه  سال نیز ، قطعی  ترین  دوران  پرورش  فكری ،سن  دو  سالگی  است .

در  این  كتاب  ذكر م ی شود  كه  والدین  مطلع  و  با  توجه  كه  در  خانه طرق  آسان  و  شادی  آفرین  برا ی مشغول  كردن  فرزندان  خود  به  كار  می  برند  چقدر  می توانند  سطح  استعداد  آنها  را  بالاتر  برده  و  به  آنها  بفهماند كه  ظرفیت استعداد شان بسیار  زیاد  است .در  حقیقت  وجود  چنین طرق  تحریك  كننده  ای ،صرف  نظر  از  هوش  ذاتی  كودك  بریا  پرورش  زیركی و  هوش  و  استعداد  وی  ضروری  است .

دكتر  واین دنیس  استاد  روانشناسی دانشگاه  نیویورك  یك تحقیق  انجام  داد كه  نتایج  جالبی   در  پی  داشت ،او در  یك  پرورشگاه  یك  گروه كودك  7  ماهه  تا  یك  ساله  كه  هیچ  یك  از آنان  قادر   به  نشستن  نبودند،روزی  یك  ساعت  از  تخت  مخصوص  خود  به  اتاق  مجاور  برده  می شدند.در  آن  محل آنها  را  روی  صندلیهای  كوتاه  یا  تشك  های  لاستیكی  قرار  می  دادند  و  اشیاء   مختلفی   از قبیل   گلهای تازه ، كیسه  های  كاغذی ،تكه  های  اسفنج  ها ی رنگی ،بشقابهای   پلاستیكی ،بطری  های  پلاستیكی  دارو ،زیر سیگاریهای  فلزی  و  اسباب  بازیهای   مختلف  دیگری   در دسترس  آنها  قرار  داده  می  شد   كه  نگاه  كرده  و به  آنها  دست  بزنند،هیچ  فرد  بالغی   در  آن   اتاق  نبوده  كه  به  اطفال  در  بازی  كردن  كمك  كند.تمام  اطفال  به  سرعت  آموختند  كه  مستقلا  بنشینند  و پس  از  تردید  كوچكی   از  طرف  بعضی  از  آنها‏، همگی  شروع  به  بازی  كردن  با  اشیاء  و  لذت  بردن  از  بازی  نمودند.دكتر دنیس  اضافه  م ی كند كه  در  طول  این  آزمایش  رشد  اطفال  چهار  مرتبه بیشتر  از  رشد  متوسط  كودكان  شد  فقط  به  این  سبب  كه آنها  را روزی  یك  ساعت  به  این  اتاق آورده  و حواس آنها  را  تحریك می  نمودند.محیط كودك  اگر با  وسایل  دوست  داشتنی   و تحریك  كننده  آرایش   یابد  اطفال  باهوش  تر  می شوند.  

در  بخش  دیگری  از  این  كتاب  بیان  می  شود ،طریق  دیگر  تقویت  رشد  هوش  كودك ،تشویق،محبت  و ارج  نهادن   به  انضباط  است .چه  این  روش  نه  تنها به  طور  موثری  به  رشد  هیجانات  اجتماعی  كودك  كمك  می كند  بلكه  استعداد  وی  را  نیز  افزایش  می دهد.

دكتر وان كه  جزو گروه  تحقیقاتی  دانشمندان  دانشگاه  كلمبیا  می  باشد  ،می  گوید  اطفال  به واژه  های  چرا  و  چگونه   بیش  از واژه  چه ،  علاقمند  هستند و  او  توصیه  می كند  كه  والدین .  آموزگاران  قبل  از  دبستان،باید  سعی  كنند  كه  در  مقابل  این چرا ها و چگونه ها  اطلاعات  لازم   را  در  اختیارشان   قرار دهند.

هنگامی  كه  شما  به نیازهای  فوری  فرزند  خود  به  آموختن،تجربه  كردن ،سعی  و تلاش  نمودن،كشف  كردن،دست  مالی  كردن ،لمس  كردن ،دیدن  و  فهمیدن  پی  ببرید می بینید  كه  كودك  شما  با نشاط  تر  و  خوشحال  تر  می گردد.همچنین اداره وی  نیز  آسان  تر می  شود.كمتر مشكلات انظباطی فراهم  می  كند  دلیل  آن  این  است كه  نیازهای  ذاتی وی  در  شرف  اراءشدن  است  و  او راهی  برای كنجكاوی خستگی  ناپذیر  خود پیدا  نموده  است .

زمانی  كه  كودك  در  محیط  خانه در  یك  محیط آموزشی  و  رشد  یابنده  و بدون واژه  های منفی  رشد می كند و پدر مانند  یك  رئیس  یا امتحان  كننده  یا  قاضی  نیست ،طفل  پس  از  رسیدن  به  حد بلوغ كمتر در مقابل  شما  ایستادگی  و  مخالفت می كند.

به  گفته محققین  اعمال  مادر  به  طور  مستقیم و  غیر  مستقیم در اطفال سه  ساله قویترین   عامل  تشكیل  دهنده ی  رشد آنهاست و  می توانیم  بگوییم  بیشتر  مبانی   صفات  یك  فرد   در  طول  زندگی   او  به  وسیله  كارهای  مادر  طی  این  دو  سال  پی  ریزی  شود.

محققین  می گویند  مادر  ایده  آل   مادری  است  كه  اختیار  دهنده و  با  اغماض  باشد  و  كودك  را  در  قسمت   اعظم  كاوشهایش  ترغیب  نماید. 

در  این  كتاب  به  یك نكته  مهم  اشاره  شده  است  كه ”  نیازی  نیست  كه  آموختن  را  به  وی  تحمیل  كنید  یا  سعی  كنید  حقایق  را  بدون تفكر بپذیرد ،كار  شما  عبارتست  از  اینكه  ببینید كه  آیا  او  دارای  این  موقعیت  و  دلگرمی  هست  كه  خودش  به  خودش  بیاموزد  یا  خیر؟

در  جای  دیگری  از  این  كتاب  بیان  شده  است :

اگر  در  هر  جایی  با  ادب  و  نزاكت  با  بچه  صحبت كنید موجب  تحریك  و  رشد  فكری   او  می  شوید  و  از  طرفی  ارتباط  بسیار  دوستانه  ای   با او  برقرار م یكنید  كه  در  طول  زندگی  او  بسیار  ارزشمند  خواهد  بود.

همچنین جان  بك  در  این  كتاب  به  بحث  درباره  استعداد  سازندگی  كودكان  می  پردازد او  ذكر  می  كند روانشناسان  و  متخصصین   تعلیم  و  تربیت  مخصوصا  به  استعداد  سازندگی  كودكان بیشتر  علاقمند  شده   و  این  استعداد    را  هسته  اصلی  نبوغ  می دانند ،آنان  عقیده  دارند  افرادی  كه  دارای  چنین  خصوصیاتی  می  باشند  سهم  بیشتری  در سازندگی  دنیا  دارا  خواهند  بود.

یك  كودك  سازنده  در  مورد  آنچه  می  بیند،لمس  می  كند  و  تجربه  می  نماید  حساسیت  دارد. شما  این  حساسیت  را  نه  تنها  در  عكسهایی  كه  می كشد  یا  رنگها،بلكه  همچنین  در  تعجب  عدم  فهم  او  از  مشكلات  و  مسائل  افراد  دیگر  حس  م یكنید.او  از  آموختن  دقیق  كلمه  صحیح  برای  یك  شیء   یا  یك  احساس   با  رنگ  لذت  می  برد  و  از  شركت   با  افرا  بالغ   در  این  مشاهدات ،كه  از  آن  اطلاع  دارند  خوشحال  می  شود   لذا پسری  كه  از  قدرت  سازندگی   و  خلاقیت   در  سطح  بالا  برخوردار است  كمتر  از  دوستان  دیگرش طبع مردانگی   دارد.

این  خصوصیات  یك  كودك  سازنده  و  خلاق   است   كه  سعی  می  كند  در  انجام  كارهایی  كه  برایش خیلی  مشكل  است  می  نماید  او  به  عوض   اینكه  به  فكر  شكست  خود  بیفتد،مبارزه  را  می  پذیرد.دقت  و  تامل  او  در كارها  زیادتر  از  مقتضیات  سن  وی  می  باشد.او  برای  انجام  تصورات،به  قدری  خود  را  مشغول   می  كند  كه  ممكنست  به  صحبت  هایی  كه  والدین  او می كنند  توجه  نداشته  باشد.

نرمش  و  انعطاف  غیر عادی   علامت  دیگر  یك  كودك  خلاق  است .

تحقیقات  نشان  می  دهد   كه  در  مقایسه  كودكان  دیگر   یك كودك  خلاق  با  تدبیرتر،تودارتر،از  خود  راضی،سرسخت،ساعی،كوشا  و  محكم  است .

از  آنجائیكه  سازندگی  مستلزم  استقلال  فكر  است از  این  رو ،یك  كودك  خلاق  اغلب  با  معلمین   كودكستان و  مهدكودك  یا  والدین   خود  در مشاجره  است .

چگونه   می توان   قدرت  خلاقیت   را  در  بچه  ها  افزایش  داد؟  اگر  چه  تحقیقات  در  این  زمینه  ادامه  دارد  ولی  بیان  می  شود با  تحریك  كودك  به  دیدن ،شنیدن،لمس  كردن،دستكاری  كردن ،كشف  نمودن و  انجام  آزمایش  برای   خودش  خلاقیت  در وی  تقویت  می  شود.

والدینی كه  با  شادی  و  خرمی  با  فرزند  خود  صحبت می كنند  و  خیلی   جدی  به  گفته  های  او گوش  می  دهند  به  رشد  خلاقیت   فرزند كمك  می كنند  و  همچنین   والدینی  كه  مشعوف  از موفقیت  كودك  هستند و  كنجكاوی  ذاتی  او  را  تحسین  می  نمایند،در حقیقت  به  رشد  خلاقیت  كودك  خود  كمك  می كنند .