«روحانیون متعصب مسیحی به واسطه ی تنگ نظری های خود، جلوی پیشرفت علم و عقل را آن چنان گرفتند كه تا اواخر نیمه قرن گذشته درهای دانش عملاً بر روی مردم بسته بود. ... در گذشته های دور، كسانی همچون «بقراط» پزشكی را بر اساس تجربه و روش علمی بنا نهاده بودند، در حالی كه پزشكی قرون وسطی به پزشكی عصر توحش و عصر انسان نخستین بیشتر شباهت داشت. نام آورترین پاپ «آگوستین» هم شیاطین را عامل همه بیماریها معرفی كرده است. حتی اصلاح طلبان مسیحی هم كه به كلیسا و پاپ، منتقد بوده و برعلیه قدرت آن شوریدند، عقیده ای مشابه داشتند مثلاً به عقیده ی «لوتر» نیز، منشأ همه بیماریها صرفاً شیطان بود و درمان آنها نیز بایستی از طریق طلسمات صورت بگیرد. وجود چنین عقیده ای موجب شد كه كلیسا و پاپ از طریق طلسم نویسی ها درآمد سرشاری داشته باشند. اكثر كسانی كه به پزشكی اشتغال داشتند، متهم به جادو، كفر و الحاد شدند. حتی در قرن هجدهم و به اصطلاح عصر جدید نیز ارباب كلیسا با مایه كوبی به مخالفت برخاستند. در طول قرون وسطی، علم شیمی كه از جهان اسلام وارد اروپا شد، توسط پاپ ها به عنوان یك علم شیطانی شناخته می شد. در سال 1317م، پاپ، شیمی را تحریم و تمام شیمی دانها را ملحد اعلام كرد. در سال 1292م، «راجر بیكن» علیرغم آن كه خود تعصب مسیحی هم داشت ولی به جرم تمایل به شركت در مباحث علمی، و چون تحت تأثیر علوم جهان اسلام بود، به مدتی طولانی زندانی شد.»2
«در مراكز فرهنگی و مدارس، تا اواخر قرون وسطی هركه می خواست به فراگیری علم بپردازد می بایست اوراد كشیشی بیآموزد و كسی نمی توانست به دنبال فراگیری علوم نظری مستقل از كلیسا برود.»3