چند وقت پیش مطلبی در باره حبیب بن مظاهر یار باوفای امام حسین (ع) خواند ام که خلاصه شده ی آن چنین بود:

روزی امام حسین (ع) به همراه جد خویش در حرکت بودند در ان زمان امام کودکی خردسال بودند وحبیب در بهار جوانی حبیب  بر روی پشت بام خانه ایستاده بود  واز آنجا که علاقه ی خاصی به سید الشهدا (ع) داشت با دیدن آن حضرت چنان به وجد آمده بود که سبب شد از بام به پایین افتاده و از دنیا برود در این هنگام به دعای امام حسین (ع)حبیب بن مظاهر زنده گشت این یکبار جان دادن حبیب برای امام و بار دیگر در روز عاشورا ودشت کربلا بود 

جالب اینجاست که اینک هر عاشقی که زائر حرم حسین(ع)است شاید به خاطر این فداکاری حبیب (ع)در هر بار زیارت حسین (ع) دو بار حبیب بن مظاهر را زیارت می کند چرا که مزار حبیب در کنار درب ورودی است