اندرمناذبیح یکی بود و زنده رفت
ای صد ذبیح کشته شده درمنای تو
رفتی بپاس حرمت کعبه به کربلا
شد کعبه ی حقیقی دل کربلای تو
اجرهزارعمره وحج درطواف تست
ای مروه و صفا بفدای صفای تو
تا با نماز خوف تو گردد قبول حق
شدسجده گاه اهل یقین خاک پای تو
با گفتن رضاً بقضائك به قتلگاه
شد متحد رضای خدا با رضای تو

توهرچه داشتی بخدا دادی ای حسین
فردا خداست جل جلاله جزای تو
خون خداست خون تووجزخدای نیست
ای کشته ی خدا بخدا خونبهای تو

مارا هم ای حسین گدایی حساب کن

آخر کجا رود بجز این در گدای تو