در داستان محاصره طائفـ شیماء خواهر رضاعى آن حضرت  به دست سربازان اسلام اسیر گردید و چون خود را در اسارت ایشان دید بدان ها گفت:من خواهر رضاعى‏ سید و بزرگ شما هستم،او را به نزد رسول خدا (ص) آوردند و سخنش را بدان حضرت گزارش دادند،پیغمبر اكرم از وى نشانه‏اى براى صدق گفتارش خواست و او نشانه‏اى داد و چون حضرت او را شناخت رداى خویش را پهن كرد و او را روى آن نشانید و اشك در دیدگانش گردش كرد سپس بدو فرمود:اگر مى‏خواهى تو را نزد قبیله‏ات باز گردانم و اگر مایل هستى در كمال احترام و محبوبیت نزد ما بمان.
شیماء تمایل خود را به بازگشت نزد قبیله خویش اظهار كرد آن گاه مسلمان شد و رسول خدا (ص) نیز چند گوسفند و چند شتر و سه بنده و كنیز بدو عطا فرمود و او را نزد قبیله‏اش بازگرداند .
به هر صورت به ترتیبى كه گفته شد حلیمه رسول خدا(ص) را پس از اینكه پنج سال از عمر آن حضرت گذشته بود به مكه و به نزد مادرش آمنه و جدش عبد المطلب بازگرداند و باز در هنگام ورود به مكه داستان دیگرى اتفاق افتاد كه موجب نگرانى حلیمه و عبد المطلب گردید.
 
پی نوشت

1. برخى زنده بودن حلیمه را تا آن زمان بعید دانسته و گفته‏اند:حلیمه قبل از جنگ حنین از دنیا رفت و داستان فوق را مربوط به دختر حلیمه شیماء مى‏دانند،ولى گویا همین گفتار صحیح است و استبعاد نمى‏تواند جلوى تاریخ را اگر مدرك معتبرى داشته باشد بگیرد.

منبع:

ahlolbait