و فرمود: اى حسین بن راشد! به راستى كه فاطمه كمال عفت را داشت از این رو خداوند اولاد او را بر آتش دوزخ حرام كرده و درباره آنان این آیه را نازل فرموده است: "ثم اورثنا الكتاب الذین اصطفینا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه و منه مقتصد و منهم سابق بالخیرات." (1) بنابراین آن كه به خود ستم می كند كسى است كه امام شناس نباشد و مقتصد كسى است كه عارف به حق امام باشد، و پیشى گیرنده به سوى خیرات، خود امام است. سپس ‍فرمود: اى حسین! ما اهل بیت از دنیا نمی رویم تا وقتى كه براى هر صاحب فضیلتى به فضیلتش اقرار نماییم .(2)

- ابوبصیر از امام باقر علیه السلام روایت كرده است كه فرمود: "همانا من مردى را مىشناسم كه اگر كنار دریا بایستد، جانداران آبزى را با مادران، عمه ها و خاله هایشان مىشناسد." (3)
- گروهى از امام باقر علیه السلام اجازه ورود خواستند و گفتند: وقتى كه وارد راهرو خانه شدیم صداى خواندن كسى به زبان سریانى به گوش می رسید كه با صداى خوش مىخواند و می گریست، به گونه اى كه بعضى از ما نیز گریه كردیم اما نمی فهمیدیم كه چه می گوید. گمان بردیم كه كسى از پیروان تورات و انجیل خدمت امام علیه السلام است و اجازه یافته تا بخواند. اما همین كه صدا قطع شد و ما وارد شدیم كسى را نزد آن حضرت ندیدم. عرض كردیم: ما صداى قرائت كسى را به زبان سریانى با صوتى غم انگیز شنیدیم، فرمود: "من به یاد مناجات الیاس پیامبر افتاده بودم كه مرا به گریه واداشت." (4)
 

5- فاطر / 32: سپس این كتاب آسمانى را به گروهى از بندگان برگزیده خود به میراث دادیم، از میان آنها عده‌اى بر خود ستم كردند، و عده اى میانه رو بودند و عده اى به اذن خدا در نیكی ها از همه پیشى گرفتند.
2- كشف الغمه، ص 218.
3- همان .
4- همان .