با یك یورش او لشكر دشمن تار و مار می شدو با رجز آتشین و صدای رعد آسایش فضا مبهوت می گشت .وبایك حمله وبرق شمشیرش طومارشان در هم می پیچید.
درباره آقااباعبدالله(ع)درتاریخ جنگهای مختلف درصدراسلام شجاعتهای فراوانی ثبت شد كه پرداختن به نقطه تعالی وتمام وكمال رشادتهای آنحضرت درجنگ مظلومانه و نابرابر كربلا كه صحنه های آن تجسم صفین بودهرگوینده وشنونده ای را مجذوب خود می سازد.
روز عاشورا صحنه نمایش عزم واستواری به خدا بود چنانكه با زمزمة توكل و عزمی جزم و اراده‌ای آهنین یك تنه در برابردشمنان می ایستاد وتنهااز خدا طلب یاری می كردومی‌گفت:
" اللهم انت ثقفی فی كل كرب و بلا و رجائی فی كل شده و رخاء و انت لی فی كل ما ترل بی ثقه عنده"34 خدایا تو تنها پناهگاه من در هر مصیبت و بلائی و تومایة‌ امید من در هر سختی و مشكلاتی و از برای من درهرحال امین و معتمد و پشتیبانی.
وبا رجزهای آتشین خویش رعب به دل دشمن و لرزه براندامشان ‌می افكند. چنانكه به دیگر یاران خویش نیزقوت وتوان می بخشیدوجانانه به میدان رزم وكاروزار می شتافت و شجاعانه به دل دشمن شبیخون می زد. برخی ازرجزهای حضرت درخطاب به لشكردشمن چنین است:
"البحر من طعنی و ضربی یصطفی و الجو من سهمی ویبلی یمتل"
"اذاً حسامی فـی یمیــنی یبخلـی ینشق قلب الحاسد المبخل"35
بنابراین وجوددو خصلت شجاعت و توكل در وجود آقاابی عبدلله(ع)ویاران وفادارش در كنار هم دلالت داردبرایجادرابطه عمیق آن بزرگواران با اراده ومشیت و قدرت الهی كه بی تردیدبه امرخداودرراه رضای او بكارگرفته شده اند. و دركنارهم قدرت استقامت و رویا رویی جانانه ومثال زدنی به یاران بظاهرقلیل حضرت درمقابل توده لشكرسیاه دشمن بخشیدند. وسروحكمت آنهمه شجاعتها همین بودكه حضرت ویارانش هیچ از مرگ در راه حق نمی‌هراسید ندو و آنهمه مصائب ذره‌ای از عزم استوارشان نمی كاست . چنانكه بنابر شهادت بازماندگان وشاهدان عینی وحتی اقراردشمنان چهره نازنین آقاابا عبد الله (ع) باوجودتنگ ترشدن حلقه محاصره درظهرعاشورا وعلیرغم تحمل داغ مصیبت عزیزان و یارانش دریكروزبا جوع وعطش فراوانی كه داشتندلحظه به لحظه نورانی ترو عزمش استوار تر واراده اش قوی تر وتوكلش به خدابیشتر می شد .ومدام ذكرش این بود:"حسبی الله و نعم الوكیل نعم المولی و نعم النصیر"36 "ولاحول ولا قوه الا بالله العلی العظیم"