و آسمان تیره و تار شد

و غبار خشم خداوند از جای جنبید .

در آنجا سجاد سلام الله علیه دست بر زمین کوفت

 و زمین را به آرامش خواند ،

 سر به آسمان برداشت

 و آسمان را دعوت به سکوت کرد ....

آسمان و زمین هر دو ،

 تنها در اجابت فرمان امام خویش آرام گرفتند ،

دندان بر جگر نهادند ،

 خون به لب آوردند ،

 ولی دم نزدند .

مویه کردند ولی فغان نکردند .

در خویش شکستند و گریستند ،

اما ضجه نزدند .

واکنون یا ابا عبدالله !

 چگونه در خویش مچاله نشویم

و قطره قطره نباریم ......