سیاست مأمون به عبارت بهتر توطئه سیاسی مأمون در مورد امام جواد علیه السلام نیز بر همین اساس بود كه با نزدیك شدن به آن حضرت، شیعیان را طرفدار خود كند، او حتی دخترش ام الفضل را همسر امام جواد علیه السلام گردانید، و هدفش از این كار این بود كه همه علویان و شیعیان را از خود راضی نگهدارد،

گرچه مورد اعتراض عباسیان قرار گرفت، و آنها به او هشدار دادند كه با این سیاست، ممكن است خلافت از بنی عباس به علویان انتقال یابد، ولی او جلب عواطف علویان را بر مخالفت عباسیان ترجیح می‌داد

امام جواد علیه السلام نیز همچون پدرش به خاطر مصالح اسلام، و اضطرار چاره‌ای جز این ندید كه در ظاهر با سیاست مأمون مخالفت نكند.
فلسفه پذیرش دعوت مأمون، هجرت امام جواد علیه السلام از مدینه به بغداد، همان فلسفه هجرت حضرت رضا علیه السلام از مدینه به خراسان بود، كه در شماره قبل ذكر شد و دیگر در اینجا تكرار نمی‌كنیم.

امام جواد علیه السلام توطئه سیاسی مأمون را می‌دانست، ولی برای حفظ خط فكری و فرهنگ تشیع، و حفظ شیعیان، در مجموع چنین مصلحت دانست كه در ظاهر در مورد نزدیك شدن مأمون، جواب مثبت دهد، گرچه در این راه به شهادت برسد، چرا كه گاهی برای حفظ نهضت علم و خط فكری تشیع، باید تا سرحد شهادت، به پیش رفت.

امام جواد علیه السلام در كنار همین سیاست اكثر بهره‌بردای را در تحكیم و گسترش تشیع، و تقویت فرهنگ شیعی، و تربیت شاگردان و نمایندگان نمود، از این رو گسترش نفوذ تشیع در آن عصر، بسیار چشمگیر شد، و امام جواد علیه السلام در تمام نقط قلمرو اسلام، نمایندگانی داشت، و آنها در بسیاری از استانها مانند: اهواز،‌ همدان,‌ سیستان, بست, ری‌, بصره, واسط,‌ بغداد, كوفه و قم پخش بودند