تا بهشت دو قدم راه داریم:

 

قدم اول: خودمان را با دیگران مقایسه نکنیم

 

قدم دوم: در بهشتیم.

 

 

 

وقتی خدا آمد آنچه داریم و نداریم از بین می رود

 

و بعد غم از بین می رود.

 

 

گاهی در فکرمان با کسی دعوا می کنیم به او ناسزا می گوییم

 

و احساس نمی کنیم کار نادرستی مرتکب شده ایم.

 

 

 

وقتی حرف بد می زنید در فکر شما حضور پیدا می کند

 

و همین روح را آلوده می کند.

 

 

 

تمام گرفتاری های ما دوری از خداست

 

 

 

گاهی فکری شما را خیلی اذیت می کند

 

رهایش کنید راحت می شوید.

 

نباید خود را در چنگال ذهن بد گرفتار کنید.

 

 

 

خداوند غیور است

 

 نمی خواهد گناه بنده اش فاش شود.

 

 

 

تا می توانید دل کسی را نشکنید...

 

دل شکستن توفیق را از انسان می گیرد.

 

 

 

کسی را سر زنش نکنید

 

شاید این سرزنش شما را به وضعیت مشابهی دچار کند.

 

هر لحظه ای که در زندگانی انسانی بدون آگاهی به حکمت وجود خویش

و بدون توجه به این که از کجا آمده و به کجا می رود سپری شود مرگ ابدی است

.

بدون آشنایی جان انسانها با یکدیگر محال است حسن تفاهم مشترک واقعی میان آنان برقرار شود

.

زندگی پیوسته باید در حال به وجود آمدن و به وجود آوردن باشد و الا باری است بر دوش انسان

.

آن انسان رشد یافته که انسان ها را اجزاء خود می داند

با سقوط هر یک از آن ها تباهیِ جزئی از خود را مشاهده می کند

.

علم توأم با ایمان مرگ را به عنوان آغاز شکوفایی زندگی نوید می دهد

.

ذکر خداوندی یعنی یک معلم و مربی الهی که شب و روز و در همه لحظات عمر با انسان است

.

همواره با ناتوانی مبارزه کنید زیرا ناتوانی زنجیری است که شما را از تحرک باز می دارد

 

 

 

 

 

سوار بر هلی کوپتر در آسمان کردستان بودیم. دیدم صیاد مدام به ساعتش نگاه

 

   می کنه. وقتی علت کارشو پرسیدم گفت: الان موقع نمازه. بعدش هم به

 

    خلبان اشاره کرد که همینجا فرود بیا. خلبان گفت : این منطقه زیاد امن

 

      نیست . اگه اجازه بدین تا مقصد صبر کنیم. گفت: اشکالی نداره ما

 

           باید همینجا نماز بخونیم. هلی کوپتر نشست. صیاد با آب

 

               قمقمه ای که داشت وضو گرفت و به نماز ایستاد.

 

                             ما هم به او اقتدا کردیم.