تاريخ : چهارشنبه 16 دی 1388  | 10:46 PM | نويسنده : Mohammad ali Hajian

 
رها کنید دگر صحبت مداوا را 
                              فراق اگر نکشد ، وصل می کشد ما را

 

تمام عمر تو ما را نظاره کردی و ما 
                                       ندیده ایم هنوز آن جمال زیبا را
شراره های دلم اشک شد ز دیده چکید
                                  ببین چگونه به آتش کشید، دریا را
قسم به دوست که یک موی یار را ندهم
                                     اگر دهند به دستم ، تمام دنیا را
به شوق انکه ز کوی تو ام نشان آرد
                             به چشم خویش کشیدم غبار صحرا را
جنون کشانده به جایی مرا که نشناسم
                                      طریق کعـبه و بتخانه و کلیسا را
تمام عمر به خورشید و ماه ناز کنم
                                      اگر به خانه تاریک من نهی پا را
نسیم صبح ز راهی که امدی برگرد 
                                       ببر سلام ز من آن عزیز زهرا را

 

 







نظرات 0