امیرمؤمنان علیه السلام مىفرماید:
هنگامى كه قائم قیام كند، با عدالت رفتار مىكند. ظلم و ستم در زمان او رخت برمى بندد، راهها امن مىشود. زمین بركاتش را بیرون مىفرستد و هر حقى به صاحبش بر مىگردد.(61)
در حدیث دیگرى فرمود:
یك پیرزن از عراق تا شام گام مىسپارد... زنبیلش بر سرش باشد، نه درندهاى او را مىآزارد و نه از چیزى هراس مىكند.(62)
امام باقر علیه السلام نیز فرمود:
یك پیرزن فرتوت از مشرق تا مغرب مىرود، بدون اینكه احدى براى او مانع ایجاد كند.(63)
امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه شریفه وَمَنْ دَخَلَهُ كانَ امِناً؛ هركس وارد آنجا (مسجدالحرام) شود در امان خواهد بود؛(64) فرمود:
فَمَنْ بایَقَهُ، وَدَخَلَ مَعَهُ، وَمَسحَ عَلى یَدِهِ، وَدَخلَ فى عَقْدِ اَصحابِهِ، كانَ امِناً؛ هركس با او بیعت كند و همراه او وارد مسجدالحرام شود، با او دست دهد و در زمره یاران او قرار بگیرد؛ در امان خواهد بود.(65)
و در تفسیر آیه شریفه سیروا فیها لَیالِىَ وَایَّاماً امِنینَ؛ بگو: شبها و روزها در آنجا با ایمنى كامل سیر كنید؛(66) فرمود:
مَعَ قائِمِنا اَهلَالبَیْتِ؛ همراه با قائم ما اهلبیت.(67)
این دو حدیث بسیار جالب است. چراكه بدون این توضیح، معناى آیه درست نمىشود.(68)
امام صادق در مقام تشریح گستره عدل مهدوى فرمود:
وَاصْطَلَحتِ السِّباعُ وَالْبَهائِمُ؛ حتى درندگان و حیوانات با یكدیگر آشتى مىكنند.(69)
منبع: کتاب امام مهدى و شکوفائى فرهنگ و تمدن اسلامى در جهان
نوشته دکتر علی اکبر ولایتی
.: RASEKHOON.NET:.