اشقیاء و ظالمین بکن و آنها را نیز شستشو بده تا وضعیت دنیویشان خوب شود و مزاحم مومنین نشوید. با مسح سر ملائکه و اهل آسمان را مورد لطف قرار بده و با مسح  پاها حوائج حیوانات و موجودات زمینی را برآورده ساز. هر قدر سعی کنی که وضوی تو خوب و با توجه باشد، نماز توهم با توجه خواهد شد. برای حضور قلب داشتن در نماز، باید در وضو گرفتن دقت کرد.اگر بخواهیم در نماز خیالات نداشته باشیم و مقبول باشد باید در وضو گرفتن دقت کنیم.وضو نور است و وضو روی وضو نور علی نور. زکات و خمس هم وضوی مال است که آن را پاک می‌کند. زکات بدن هم روزه است.تمامی صفات رذیله را می‌توان با وضو شست و پاک کرد.هنگام وضو گرفتن وقتی صورتت را می‌شویی مقداری از آبی که از رویصورتت پایین می‌آید را به دهان فرو ببر و بخور. این آب درونت را پاک می‌کند و فطرتت را شفاف می‌نماید.سعی کن نماز می‌خوانی دهانت از محبت پر باشد و با هر جمله‌ای که می‌خوانی، مثل کسی که آب در دهان دارد، آن را قورت بدهی.توجه به نماز، نماز است. اگر حضور قلب داری، در نمازی و الاّ دل هر کجاست همان جایی.نماز را آرام و با تاّنی بخوان، شاید یادت بیاید که داری با خدا صحبت می‌کنی و خدا دارد با تو صحبت می‌کند. در نامز خودت باش و نگذار حواست جای دیگر برود. اصلاً دقت کن و ببین کیست که دارد نماز می‌خواند.مستحب است در آغاز نماز ابتدا سه تکبیر را شخص به قصد تکبیرة‌الاحرام بگویید. نمازگزار با هر تکبیر یکی از نفسهایش را کنار می‌اندازد و با توجه به چهار نفس انسان، بعد از تکبیر چهارم از او چیزی باقی نمی‌ماند و این خود خداست که از آن پس نماز را می‌خواند و خود اوست که در نماز حامد و مسبّح است و هم اوست که در نماز خود را تعظیم و تکبیر و تهلیل می‌نماید. همین‌طور مستحب است ابتدای نماز شش تکبیر گفته شده و تکبیر هفتم به قصد تکبیرة‌الاحرام ادا شود. اگر نماز گزاران چنین کند، با این هفت تکبیر از هفت پرده دل یا هفت طبقه آسمان عبور کرده و به جایی می‌رسد که جز خدا احدی نیست.سجده از آثار جمال خدا و رکوع از آثار جلال خداست. وقتی جلال خدا آشکار شود فرد به رکوع می‌رود و هنگامی که جمال خدا ظاهر شود فرد به سجده می‌افتد.در نماز، سجده اول موت از دنیاست(جلسه بین السّجدتین برزخ است). سجده دوم موت از برزخ است. سرکه برداشتی قیامت است؛ لذا در تشهد به لا‌اله‌الاّ‌اللّه شهادت می‌دهی. سجده اول شکر نعمتهای دنیاست و سجده دوم شکر نعمتهای آخرت مثل پیامبر و امامان است.سلامهای پایان نماز را خدا به پیامبرش، به خودش و به بندگان صالحش می‌کند.بعد از نماز دستت را به موضع سجده کشیده و آن را بر صورتت می‌کشی، بعد با دست چپ به طرف راست بدنت می‌کشی، سمت چپ یعنی فاسق‌ها و فاجرها. با این کار به آنها می‌گویی من شما را هم دوست دارم و رزق آنها را ردیف می‌کنی که سرشان گرم باشد و مزاحم راه رفتنت نشوند. سمت راست هم که دوستان و رفقایت هستند. آنها را هم مورد لطف قرار می‌دهی. صورتت هم مال خداست. وقتی عملی انجام می‌دهی کمی تفکر کن که چه می‌کنی.بعد از نماز با خدا صحبت کن، بگو خدایا تو غنی هستی و من فقیر، تو عزیز هستی و من ذلیل، تو مالک هستی و من مملوک. با خدا که صحبت کنی نطقت باز می‌شود و با خلق هم خوب صحبت خواهی کرد.اگر دیدی نماز و عبادت سیرت نمی‌کند بعد از هر نماز بگو: ااّهم اهدنی منعندک و افض علیّ من فضلک و انشر علیّ من رحمتک و انزل علیّ من برکاتک: خداوندا مرا از جانب خویش هدایت فرما و از فضل خویش بر من افاضه نما و از رحمت خود بر من بگستران و از برکات خویش بر من نازل فرما.چه موسیقی‌یی از آهنگ اذکار و الفاظ نماز بهتر و چه رقصی از حرکات نماز زیباتر.در نماز گمشده‌ها پیدا می‌شود. باید سعی کرد گمشده اصلی را در نماز پیدا کرد.مثال نماز و روزه در عالم مثال پیامبر و عل هستند. و له الامثال العلیاء و الکبریاء و الآلاء.خوشا به حال آنان که در فروع دین و اصول دین را ببینند. در نمازشان علی(ع) را ببینند.سعی کنیم مسمّای نماز یعنی اهل نماز باشیم.در اول نماز قامت می‌بندی و می‌گویی الله‌اکبر، اگر چشمت باز باشد و بتوانی حقیقت خود را ببینی، خواهی دید که قامت است. سرت در قائمه عرش و انگشتهای پایتدر طبقه هفتم زمین است. خود را م‌بینی که: (ملات ارکان کلّ شیء): ارکان همه اشیاء را وجودت پر کرده است. ساده‌تر بگویم، می‌بینی که علی نما شده‌ای.نماز می‌خوانی خوب به صدای خودت گوش بده و دقت کن. کم‌کم می‌بینی که تو نیستی که عبارات نماز را می‌خوانی و یک نَفَس لطیف همراه نَفَس تو است و یک موجود شریف و مظلوم است که در درون تو دارد نماز را می‌خواند.

همه ملا اعلی و همه خوبان خدا عاشق نمازند. وقتی یک جوان در خلوت به نماز می‌ایستد همه آنها به او توجه می‌کنند.

از کتاب مصباح الهدی به تالیف مهدی طیّب که برگرفته از سخنان مرحوم آقای محمد حسین دولابی است