بر اساس همين گزارش سال 2025 ميلادي بيش از 60 درصد جمعيت جهان شهرنشين خواهند شد. از سوي ديگر مهاجرت‌هاي بي‌رويه و وسيع به شهرها و توزيع نامطلوب جمعيت و گسترش حاشيه‌نشيني موجب ازهم‌پاشيدگي خانواده‌ها و بروز مشكلات و بيماري‌هاي فراواني مي‌شود.
طبق تعريف سازمان بهداشت جهاني «شهر سالم، شهري است كه در آن پيوسته با ايجاد و گسترش شرايط مطلوب فيزيكي، اجتماعي، زيست‌محيطي و فراگير نمودن همكاري‌هاي بين بخشي جهت استفاده بهينه از منابع و امكانات موجود، محيطي فراهم شود تا شهروندان ضمن مشاركت و حمايت يكديگر در انجام كليه امور زندگي، قابليت‌هاي خود را به حداكثر برسانند».
شهر سالم با انسان سالم معنا مي‌شود و هر دو موجب به وجود آمدن جامعه‌اي سالم و سرزنده خواهند شد.
سلامت در يك انسان سالم به معناي نبود بيماري و معلوليت نيست، بلكه سلامت به معناي احساس رفاه فيزيكي، جسمي، روحي، رواني، اجتماعي و معنوي است.
براي به دست آوردن احساس سلامتي و نگهداري اين نعمت الهي مي‌بايد فرآيندي طي شود كه در آن كشف و به كارگيري همه منابع درون جسم، فكر، روح، خانواده، اجتماع و محيط مداخله داشته و مؤثر ‌باشند.
بيشتر مردم نمي‌دانند براي چه زندگي مي‌كنند و چه چيزي از زندگي خود مي‌خواهند. انسان سالم كسي است كه براي خود و شناخت خود و شهر و جامعه خود وقت مي‌گذارد تا توانايي‌ها، استعدادها، اهداف و علايق خود را بشناسد و از زندگي بيشتر احساس رضايت و خوشي مي‌كند و كمتر گرفتار نارضايتي و ناخوشي مي‌شود.
سؤال اين است كه مسؤوليت تأمين، حفظ و ارتقاي سلامت انسان علاوه بر خود او و خانواده او به عهده چه كساني است؟
شهر در ارتقاي كيفيت زندگي يك انسان و بالا بردن سطح احساس سلامت شهروندان چه مسؤوليتي به عهده دارد.
توانمندسازي مردم براي انتخاب آگاهانه اسلوب‌هاي سالم زندگي و ايجاد تعامل و همدلي و همگرايي جزء آن دسته از آرمان‌هايي است كه مستلزم فراهم كردن زمينه‌ها و بستر‌هاي مناسب فيزيكي، زيست‌محيطي، فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي است.
در نگاهي موجودانگارانه و كالبدگرايانه به شهر، موجودي زنده و فعال را خواهيم ديد كه نه‌تنها كليه كاركردها و نيازهاي يك موجود زنده را داراست بلكه مي‌بايد به نيازهاي شهروندان نيز توجه داشته و در بيشتر اوقات برآورده كردن نيازها و خواسته‌هاي شهروندان را بر نيازهاي خود ترجيح داده و به آن‌ها اولويت مي‌بخشد.
شهر موجودي است با كاركردهاي اجتماعي، اخلاقي، فرهنگي، اقتصادي و معنوي كه هر يك از اين اعمال به تنهايي مي‌تواند براياعتلا و يا انحطاط آن كافي باشد. موجودي كه سلول‌هاي انسان‌ها، خانه‌ها و خانواده‌ها هستند. بي‌توجهي به سلامت اين سلول‌ها به وجود آورنده بيماري‌هاي اجتماعي و نابساماني‌هاي شهري خواهد بود.
سلامت انسان و خانه و خانواده او در گرو برنامه‌ها، اهداف و مقاصدي است كه يك شهر براي آن‌ها در نظر گرفته است، برنامه‌هايي كه اگر فاقد تنوع، انعطاف‌پذيري، جامع‌نگري، پويايي، سرزندگي، تناسب با امكانات و اهداف و رشد همه‌جانبه انسان‌ها باشد نه‌تنها تضمين و تأمين‌كننده سلامت نخواهد بود بلكه خود عاملي براي رشد بيماري‌ها و به وجود آورنده انسان، خانه و خانواده بيمار خواهد شد.
به عبارتي روشن‌تر سلامت يك شهر به سلامت يك شهروند و خانواده او گره خورده است. پس بايد مديريت شهري و سياستگذاران قوانين شهروندي درصدد فراهم كردن زمينه‌ها، امكانات و برنامه‌هايي باشند كه تأمين‌كننده سلامت انسان و نگهداري و ارتقاي اين احساس باشد.
آنچه كه در پي آمده است خلاصه‌اي از ويژگي‌هاي انسان سالم، خانه سالم و شهر سالم است. باشد كه دستمايه‌اي گردند براي تدوين طرحي جامع در راستاي ارتقاي كيفيت زندگي شهروندان.

ويژگي‌هاي يك انسان سالم:
- انسان سالم مي‌داند كه خوشبختي هدف نيست بلكه يك مسير و فرآيند است.
- انسان سالم داراي مقاصدي سنجيده و آگاهانه، اميدها و خواسته‌هاي روشن و مشخص است.
- انسان سالم در زندگي انگيزه تازه، نيرومند و حيات‌بخش ايجاد مي‌كند.
- انسان سالم شخصيت خود را با كار و فعاليت گسترش مي‌دهد.
- انسان سالم در كارش مشاركت اصيل دارد و مي‌داند كار فقط براي درآمد نيست.
- انسان سالم ارتباط صميمانه باديگران دارد و توانايي ايجاد رابطه سالم بدون ترس و پر از محبت بدون انتظار را دارد.
- انسان سالم امنيت عاطفي دارد و در واقع خود را پذيرفته است و نقاط قوت و ضعف خود را مي‌داند.
- انسان سالم واقع‌بينانه مي‌نگرد و همه مردم را نيك يا بد نمي‌پندارد و واقعيت را همان‌گونه كه هست مي‌پذيرد.
- انسان سالم مسؤوليت‌ها و وظايف خود را مي‌داند و مي‌داند كه مهارت داشتن به تنهايي كافي نيست و بلكه خوب است كه مهارت‌ها را به شيوه‌هاي صميمانه و مشتاقانه به كار برد.
- انسان سالم تقصيرها و اشتباه‌ها و كمبودها و دريافت‌ نكردن‌هاي خود را به ديگران نسبت نمي‌دهد.
- انسان سالم به جلو مي‌نگرد و هدف جو است.
- انسان سالم مي‌تواند به راحتي مهر بورزد و خود را در روابط مهرآميز با ديگران گسترش بخشد. كمال و توفيق ديگران براي او دست كم به اندازه رشد و اعتلاي خودش اهميت دارد.
- انسان سالم از تجربه‌هاي تلخ و شيرين درس مي‌آموزد و آن‌ها را به بدبياري و يا خوش‌بياري نسبت نمي‌دهد.
هر تجربه‌اي براي او چنان تازه است كه گويي پيش از آن هرگز وجود نداشته است.

ويژگي‌هاي يك خانواده سالم:
- خانواده سالم خانواده‌اي است كه به طور بنيادين از سلامت و آرامش رواني و معنوي هر يك از اعضاي خانواده حمايت مي‌كند.
- در خانواده سالم فضاي مقتدرانه وجود دارد اما اين اقتدار انعطاف‌پذير است.
- هر عضو خانواده جايگاهي براي خود دارد كه براي ساير اعضاي خانواده داراي اهميت است.
- در خانواده سالم براي هر عضو خانواده فرصتي براي با ديگران بودن وجود دارد و اعضاي خانواده با مشاركت در اين لحظه‌ها، احساس مي‌كنند عضو خاص و پذيرفته شده خانواده خود هستند.
- وجود معنويت در خانواده كه بارزترين نشانه آن وجود عشق، مهرباني و گذشت در درون خانواده است. خانواده‌هايي كه از مجموعه ثابتي از معيارهاي اخلاقي پيروي مي‌كنند، افراد موفق‌تر و خوشبخت‌تري هستند.
- در خانواده سالم افراد خانواده احساس‌هاي يكديگر را مي‌پذيرند و نه‌تنها اجازه مي‌دهند كه اين احساس‌ها ابراز شوند بلكه يكديگر را تشويق مي‌كنند تا احساسات دروني خود را ابراز كنند؛ احساسات مختلف مانند شادي، نشاط، غم، خشم، گريه و ... .
- كمبود امكانات مادي، مانع جدي براي برآوردن نيازهاي معنوي محسوب نمي‌شود. محبت، صميميت و مورد تأييد واقع شدن اصل بنيادين پذيرفته شده بين اعضاي خانواده است.

ويژگي‌هاي يك شهر سالم:
- شهر داراي محيطي فيزيكي ايمن و پاك است.
- شهر داراي اكوسيستمي پايدار است.
- شهر داراي جامعه‌اي نيرومند با بهره‌مندي از حمايت‌هاي متقابل انسان و شهر است.
- در شهر سالم مشاركت همگاني در تصميمات زندگي، سلامت و رفاه شهروندان وجود دارد.
- احتياجات اساسي شهروندان (غذا، كار، درآمد، ايمني، آب و ...) برآورده مي‌شود.
- در شهر سالم دسترسي به تجارب و منابع در سطح وسيعي وجود دارد.
- اقتصاد شهر سالم پويا و نوآور است.
- در شهر سالم جامعه براي ارتباط با گذشته و ميراث فرهنگي تشويق مي‌شود.
- در شهر سالم سطح قابل قبولي براي ارائه خدمات درماني و بهداشت عمومي وجود دارد.
- در شهر سالم ساختار شهري مناسب براي اعمال ويژگي‌هاي فوق وجود دارد.