ماه شعبان به نیمه می رسد و در زمین و آسمان غوغایی بر پا می شود، همه بی تاب و منتظر مولودی پاک از تبار محمد (ص) و علی (ع) هستند.
در این روز، گلواژه هاى "انتظار"، "ظهور"، "فرج"، "حکومت جهانى"، "قسط و عدل"، "دیدار" و "مهدى" مى شکفد.
روز میلاد مهدی موعود (ع) احیاگر عالم دین و نابود کننده ظلم و ستم و برقرارکننده حکومت عدل در سراسر جهان و بزرگ منادی توحید و عدالت و وارث راستین پیامبر (ص) و ائمه معصومین(ع) است.
او آخرین وصى پیامبر خدا (ص)، دوازدهمین امام شیعه و چهاردهمین معصوم از خاندان رسالت، است که در سپیده دم نیمه شعبان سال 255 هجرى در شهر سامرا دیده به جهان گشود.
با تولد او انتظار تحقق مژده اى که پیامبر خدا (ص) و امامان (ع) از دو قرن پیش تر داده بودند، سر آمد و گام او زمین را برکت بخشید.
نام آن حضرت، نام پیامبر (ص) و کنیه او کنیه رسول خداست. (محمد، ابوالقاسم) توصیه شده است که در عصر غیبت، از او به نامش یاد نشود، بلکه با القاب متعددى که دارد، مثل مهدى، منتظر، حجت، صاحب امر، صاحب الزمان، بقیة الله، قائم، خلف صالح و ... نام برده شود.
پدرش امام عسگرى (ع) و مادرش نرجس است که نام اصلى وى ملیکه، دختر یشوعا فرزند قیصر روم بود.
عمر طولانى حضرت، از معجزات الهى است و تاکنون بیش از 11 قرن از میلاد او مى گذرد.
در عصر غیبت، جهان از وجود او بهره مى برد، آنسان که از خورشید پشت ابر بهره مند مى شود. او حجت خدا در عصر غیبت است و هرگز زمین خالى از حجت نخواهد بود.
ظهور او شرایطى دارد که وقتى فراهم باشد و خداوند اذن دهد، آن حضرت در روز جمعه در مکه و کنار خانه خدا ظهور مى کند و 313 تن از یاران خاص او از سراسر جهان به سرعت خود را به او مى رسانند و با او بیعت مى کنند و قیام جهانى او آغاز مى شود.
وقتى امام زمان (ع) ظهور کند، از مکه به سوى مدینه، سپس به سوى عراق و کوفه حرکت مى کند. عیساى مسیح از آسمان فرود آمده، به او اقتدا مى کند و خداوند زمینه هاى قدرت و حاکمیت او بر جهان را فراهم و او را یارى مى کند.
آن حضرت، دولت کریمه و الهى براساس قسط و عدل تشکیل مى دهد و مرکز حکومتش کوفه خواهد بود. اما سپاه او سراسر جهان را فتح خواهد کرد،زمین گنجینه هاى خود را براى امام آشکار مى سازد. امنیت همه جا حاکم مى شود، ویرانى ها آباد و ستمگران نابود و مؤمنان عزیز مى شوند.
مهدی موعود؛ ذخیره الهى براى گسترش قسط و عدالت در سراسر جهان است، وقتى ظهور کند، امنیت، عدالت، وفور نعمت هاى الهى در زمین، صلح و صفا و برادرى و مساوات در سطح جهان برقرار خواهد شد.
نصرت الهى پشتیبان اوست و جهان مسخر فرمان او مى شود، با یاری پروردگار و به دست او "حکومت واحد جهانى" تشکیل مى شود و قانون و احکام خدا بطور کامل در همه جاى گیتى حاکم می شود و قدرت هاى ستم نابود خواهند شد.
آن حضرت چند سال (هفت یا هفتاد سال) حکومت جهانى خواهد داشت، سپس به شهادت مى رسد و حکومت عدل او با بازگشت دوباره امامان معصوم ادامه مى یابد.
سپس عمر جهان به پایان رسیده، مقدمات قیامت فراهم می شود، در عصر غیبت، شیعیان وظیفه دارند که با "انتظار فرج"، زمینه ساز حکومت جهانى او شوند و از پیشگاه خدا، آمدن او را طلب کنند.
انتظار فرج از برترین عبادت هاست و دعا برای تعجیل فرج مولایمان از مهمترین اموری است که خداوند متعال آن را وسیله تقرب به سوی خود قرار داده است و این دعا مایه سرور و خرسندی خدا، پیامبران و امامان معصوم می شود.