|
تابحال شده احساس کنی دلت گرفته ، خسته شدی ، از دنیا با تمام زرق و برقش . از زندگی با همه ی جاذبه هاش ، از اطرافیان با آنکه دوستشان داری ، از دویدن و ساختن و به دست آوردن و از دست دادن.
احساس کنی از درون تهی شدی ، احساس کنی دوست داری یک جای دیگر باشی ، دوست داشته باشی سقف بالای سرت را برداری ،به دور دست ها نگاه کنی، نه تلفنت زنگ بزند ، نه اطرافیان کاری به کارت داشته باشند. بتوانی با خودت خلوت کنی ، فکر کنی ، گریه کنی،خالی شوی و آماده شوی.
آماده شوی تا ادامه دهی.
زندگی را که بزرگ ترین موهبت است و تنها فرصت.
اگر به دنبال چنین فرصتی هستی امروز بهترین مجال است برای خالی شدن و پر شدن. خالی شدن از هر آنچه به اشتباه مشغولت داشته و پر شدن از تمام خوبی ها و خیرها و امید ها.
اگر نمی دانی چه بگویی ، چه بکنی و چگونه صحبت را با همیشه شنونده ی درد دل هایت باز کنی ، بهتر است از خود چبزی نگویی که هر چه بگویی ، ناقص است و هر چه بخواهی ، ناتمام.
...مطمئن باش او هم حرف تو را میزند و هزاران حرف دیگر که شنیدنش همان پر شدن توست از جمیع خوبی ها.او یکی از محبوب ترین ها ست و نیایشش یکی از زیباترین جلوه های آداب سخن گفتن بنده ای با خدای خویش ، در روزی که روز معرفت است و سخن گفتن و خواستن.می توانی به زیر آسمان بروی و با او هم سخن شوی و مطمئن باشی اگر واقعا بخواهی می توانی فردا در روز قربانی کردن اسماعیل ، تو هر آنچه مانع از پریدن واوج گرفتنت می باشد را قربانی کنی و بتوانی
متفاوت از دیروز زندگی کنی.
ای خسته از سعی ، بر عشق تکیه کن !
ای انسان مسئول !
بکوش !
که اسماعیل تو تشنه است ،
و ای انسان عاشق !
بخواه !
که عشق معجزه می کند
|
! (۱)
در لحظه های آسمانی ات درکنار دوستانت ، مارا هم به یاد بیاور: « ....تو آن خدایی که منّت نهادی و نعمتدادی و احسان کردی. خدایی که جمال نمودی و برتری دادی و کامل ساختی و روزی رساندی وتوفیق عطا کردی. تویی که بخشیدی و بی نیاز کردی و هدایت نمودی. تو آن خدایی که عیوبما را پوشاندی و از گناهانمان در گذشتی. به همه ما امکان دادی و کمک کردی و یارینمودی و شفا بخشیدی. برکت و علوّ در تو و از توست. پس حمد و سپاس همیشه مخصوصتوست. منم آن که خطا کردم و نادانی نمودم و غافل شدم و اشتباه کردم. منم آن کهسهو کردم و راه خلاف پیمودم و پیمان شکستم. من آنم که تو امر کردی و من عصیان. تو نهی کردی و من پرهیز نکردم. پاک پروردگارا! جز تو خدایی نیست و من از ظالمانم. بارالها! جز تو خدایی نیست و من از بخشش طلبانم. پاک خدایا! جز تو خدایی نیست ومن از خائفین هستم. تنها تو خدای پاک منی و من ازامیدواران هستم. پاک خدایی که جزتو خدایی نیست ومن از سائلین هستم. این ستایش من است که تقدیم داشتم و خلوص منبه وحدانیت تو که یادآور شدم و گواهی من به نعمت های تو که شمارش کردم، با این کهاذعان دارم که نتوانستم نعمت های غیرقابل شمارش تو را بشمارم. بارالها! تو نزدیکترین خوانده شده و سریع ترین اجابت کننده هستی. گرامی ترین بخشنده و وسعت بخش ترینبخشاینده و شنواترین شنونده. ای که در دنیا و آخرت رحمان و رحیمی. همانندی نداری تااز او سؤال شود و غیر از تو کسی نیست تا به او امید بسته شود. ای خدا! هماناگوناگونی وجوه تدبیرات تو و سرعت فرا رسیدن قَدَر تو، بندگان عارفت را مانع شد کهبه یک عطای تو قانع و یک بلای تو مأیوس شوند. بارالها! از من جز آنچه که سزاوارملامت است بر نیاید و از تو جز آنچه سزاوار کرمت است بر نتابد. خداوندا! مرا بهحقایق اهل قرب متحقّق فرما و به سلک اهل جذب متسلّک نما. پروردگارا! مرا بهتدبیر خودت از تدبیرم و به اختیارت از اختیارم بی نیاز گردان و از افتادن در ورطهاضطرار بازم دار. خداوندا! مرا از ذلّت نفس خویش خارج ساز و از پلیدی شرک پاکمگردان. قبل از آن که مرگم فرا رسد، از تو یاری می طلبم، پس یاری ام کن. بر تو توکّلدارم، پس تنهایم مگذار. از تو سؤال می کنم، پس ناامیدم مگردان و تنها به فضل توراغب هستم، پس محرومم منما و بر در تو می ایستم، پس طردم مکن. بارالها! رضای تومنزّه از آن است که معلول علتی از خودت باشد تا چه رسد به این که معلول علّتی از منباشد. خدایا! ذات تو آنچنان بی نیاز است که حتی سودی از خودت به ذاتت نمی رسد تاچه رسد به این که نیازی به من داشته باشد و سودی از من به تو برسد..»(۲) پینوشت ها : ۱) حج دکتر شریعتی ۲) فراز هایی از دعای عرفه ی امام حسین (ع) تبیان ندا داوودی |
.: RASEKHOON.NET:.
