عید غدیر

دراین روز مردم با پوشیدن لباسهای نو جشن گرفته وبه دید وبازدید یکدیگر مخصوصا سادات وروحانیون می روند

عید فطر

در این روز بعد از برگزاری نماز عید به پاس خدمات روحانی محل در ماه مبارک رمضان هدایایی به وی داده میشود وبعداز ان به دیدار بزرگترها ویکدیگر می روند

عید قربان

عید قربان که مصادف با دهم ذی حجه است برای مردم بسیار محترم بوده ومردم صبح زود به دیدار یکدیگر رفته واین عید را به یکدیگر تبریک می گویند. در این عید خانواده هایی که از عید قربان سال گذشته افرادی از خانواده شان فوت شده است به نیت ان درگذشته قربانی میکنند وهنگام قربانی کردن پس از خواندن دعای قربانی حیوان را بوسیده و میگویند سلام مارا به فلانی برسان در ضمن افرادی که از تمکن مالی برخوردارند وسالهای قبل هم به حج رفته اند هرساله در این روز قربانی در نظر میگیرند وگوشت ان را بین اهالی تقسیم می نمایند

معمولا قربانی گاو شتر گوسفند یا بز می باشد

عید نوروز

از رسوم خاص این سرزمین غیر از پوشیدن لباس نو ودرست کردن سبزه درسالهای قدیم خوردن رشته پلو در شب عید است باتوجه به کمبود برنج در سالهای نه چندان دور در این منطقه خوردن پلو درجشنها نشانه سور وساط مجلس می بوده. صبح روز عید مادر خانواده به تعداد افراد منزل تخم مرغ اب پز میکرد وبعداز رنگ امیزی انها همین تخم مرغها به عنوان عیدی داده میشد وانها رادر کنار هم میل میکردند .صبح عید مردم به دیدار یکدیگر می روند وبزرگترها به کوچکترها گندم وشاهدونه جو برشته تخمه وپسته بادام وپول عیدی می دادند. همچنین مردم به دیدار افراد خاص از جمله حمامی ودلاک سلمانی و روحانی محل رفته انها راهم از هدایایشان بی بهره نمی گذارند.

پایان ایام نوروز در روز سیزده به در مردم صبح مقداری غذاتهیه کرده به دامن طبیعت پناه برده نهار را در دامن طبیعت صرف میکنند در این روز جوانان برگ های بته اسفند که هنوز سبز است را به هم گره زده این جملات را ادا می کنند: "سیزده به در چارده به تو درد وبلام تو این کتو تو اون کتو"

نیمه شعبان

در این عید مردم محلات را اذین بندی کرده وشیرینی وشربت می دهند

بیست وهفتمو

شب بیست وهفت ماه رمضان به مناسبت به درک واصل شدن ابن ملجم جشنهایی برگزار میکنند

(تا وقتی پدرم زنده بود تاسن 80 سالگی (وفات 1387)بیست وهفتم ماه رمضان را به یاد این جشن وسالگرد ازدواجش را جشن میگرفت این جشن در مناطق دیگر شاید غیر متعارف باشد)

جوانان در حالی که چادری روی سر خود داشتند ویک سوزن جوالدوز برای دفاع از خود به همراه داشتند خانه اهالی را دق الباب میکردند وظرفی خالی را جهت گرفتن هدیه جلوی صاحب خانه می گرفتند بدون اینکه شناخته شوند ولی گاهی اتفاق می افتاد که صاحب خانه میخواست فرد چادری را شناسایی کند وچادر را از سر او بکشد جوان ناشناس با سوزن جوالدوز از خود دفاع می کرد واز ان حوالی دور میشد

نکته مهمی که در اعیاد قابل ذکر است در همه اعیاد ذکر شده غیر از بیست و هفتمو خانواده هایی تازه گذشته ای داشته اند واز چهلم او گذشته باشد و یکی از این اعیاد(غیر از بیست و هفتمو)در پیش باشد را به عنوان عیدش می نشینند ومردم به صورت گروهی برای فاتحه خوانی وگفتن تسلیت وجاخالبا به منزل ان مرحوم رفته وبا چای وخرما پذیرایی میشوند

برگرفته از کتاب گذری برفرهنگ عامه مردم خرمدشت وسبزدشت

به نویسندگی جانباز عزیز علی اکبر عربی قریه علی